Operatie goed gegaan!

Vanmorgen rond half 12 werden we opgehaald om naar de OK te gaan. Lieve Maeve wat een verdriet had je! Al de hele ochtend moest je steeds even huilen. Gelukkig was je nog wel af te leiden. Eenmaal onderweg naar de OK was het niet meer te doen. Je bleef huilen en roepen dat je dit niet wil. Je pac was al angeprikt dus je moest alleen aangekoppeld te worden. Je mocht weer in mijn armen in slaap vallen, dus ik heb je lekker stevig vast gepakt en gekust. Je zei als laatst ik voel.. en weg was je. Dat gaf me eerst een fijn gevoel omdat je nu in rust was, maar 1 seconde daarna een rot gevoel want ik kreeg de opdracht uit het bed te gaan. Nu moest ik je achter laten en overdragen. Ik huil even en loop dan terug naar de gang waar papa staat te wachten. 4 uur zou het gaan duren en het regent. Eerst maar wat eten (we zijn samen nuchter gebleven ;)) dan gaan we toch wandelen. Papa en mama hebben een uur gewandeld in het prachtige bos hier achter het pmc.  We kletsen over hoe stoer je bent en we dromen over de dagen dat je lekker weer met ons mee kan wandelen! We maken ook een stiekem plannetje om deze zomer misschien ergens in nederland op vakantie te gaan. Spanje zit er niet in ivm de verwachte chemotherapieën elke week, maar wie weet kunnen we wel een paar dagen weg in de buurt. We hopen het! Wanneer we terug komen gaan we even op de kamer rondhangen. En dan gaat om 15 uur de telefoon, het is de chirurg! Ze zijn al klaar en alles is goed gegaan! Ooh ik kan wel janken! Zo blij! Je moet wel naar de Intesive care, want er ia kn op nabloedingen, we moeten daar dus naartoe komen. Als we binnen komen hoor ik je mama roepen en ik ren naar je toe. Je bent gelijk rustiger als je me ziet. Lief! Maar ik zie wel aan je dat je pijn hebt. De verpleegster wil een cijfer van 0 tot 10 en je zegt een 9! Niet oke! Je krijgt extra pijn medicatie en dat doet je goed. Gelukkig maar! Je valt in slaap. Ik zit nu naast je en lief meisje wat ben ik trots op je! Je slaat je zo dapper overal doorheen. Ik hou van je meer dan ik in woorden kan  zeggen. Vannacht moet je wel op de ic slapen en papa en mama blijven bij je. We zullen je knuffelen en kussen en vertellen hoe geweldig knap je bent, want echt dat ben je! En samen zijn we sterk.