Snap
  • Mama

onze valentijnsdag...

Geen kaartjes, wel ziekte, paniek en een hele hoop liefde! Al met al een geslaagde dag.

Eigenlijk vieren wij geen valentijnsdag. Mijn vriend vind het onnodig geld uitgeverij en dat je niet zo'n dag nodig hebt om je liefde te uiten. Niet dat hij op andere dagen wel ineens superromantich is, maar dat zijn zijn argumenten. Zelf ben ik er wel vatbaar voor. Ook op 'normale' dagen koop ik wel vaak iets liefs voor mijn vriend, maar als alle winkels en recalmeblokken ineens roodgelkleurd zijn en je word doodgegooid met hatrjes en rozen kan ik mijzelf maar moeilijk bedwingen. Op zo'n moment komt er een stemmetje in mijn hoofd dat het sonde is als ik deze dag niet even extra laat merken hoeveel ik van mijn vriend en mijn zoontje houd. Ik had al koekjes in hartvorm gekocht en lekkere broodjes in hartvorm. De koekjes hebben valentijnsdag niet gehaald... Uiteindelijk zag onze valentijnsdag er als volgt uit:

Rond 9 uur is het tijd om op te staan. Onze dreumes is al een paar dagen ziek. De eerste dagen stonden in het teken van alles eruit gooien wat hij binnen krijgt. Die dagen zijn gelukkig voorbij en het is overgegaan in hoesten en huilen. Onze vrolijke dreumes die normaal gesproken best even zich zelf kan vermaken is nu een zielige aanhankelijke baby geworden, die nergens zin in heeft. Als ik hem in zijn speelparadijsje zet om te spelen gaat hij huilen. Als ik hem in zijn loopwagentje zet gaat hij huilen. Als ik hem naast mij op het kleed zet met de blokken eromheen, gaat hij huilen.Als ik hem bij me pak om te knuffelen en samen tv te kijken gaat hij huilen. Tussendoor ook veel gehoest. Mijn vriend kan het niet langer meer aanzien en geeft mij de opdracht om uit te zoeken waar we deze zondag terrecht kunnen om hoestdrank voor dreumesen te halen. Gelukkig is in een dorp hier nog geen 15 minuten vandaan de etos open. Mooi zo! Het loopt al tegen elf uur, dus we kleden ons zoontje nog even met een extra laagje aan ( schone luier had hij al ), jas aan en daar gaan we. In de auto waren we al snel blij dat we op pad waren gegaan, want binnen 5 minuten valt onze dreumes vredig in slaap. Geen gehuil en geen gehoest. Rust voor ons allemaal! Toen we in het dorpje aankwamen sliep ons zoontje nog, dus ben ik even snel alleen naar binnen gegaan, terwijl mijn vriend bij hem bleef. Bij de etos had ik inderdaad hoestdrank gevonden en heb ook maar gelijk een potjeluuf meegenomen. Hier heb ik veel goeds over gelezen bij jullie dus het is het proberen waard. Ook hadden ze hier boekjes van woezel en pip in de aanbieding. Snel twee leuke boekjes uitgezocht en die in laten pakken. Alleen het uitpakken is al een feestje voor zo'n kleine dreumes, dus als het me aangeboden word laat ik zijn kadootjes altijd even inpakken. Daarna nog even snel door de Albert Heijn om beleg voor op de broodjes te halen. Ook was ik vergeten om water mee te nemen voor ons zoontje, dus daar mocht ook een flesje van mee. Toen ik de winkel weer uit zou lopen viel mijn oog op leuke helium balonnen bij de bloemist. Ach vooruit, het is een feestdag. Dus hier nog een mooie cars ballon uitgezocht voor ons zoontje en weer richting auto. Ons zootnje sliep nog, dus die kon ik pas later verassen met zijn kadootjes. Maar ik was allang blij dat hij even rust had van die rotziekte.

Weer onderweg naar ons eigen dorp leek het ons wel een leuk idee om langs de grote M te gan. Hier was ik vroeger echt verslaafd aan! Mijn vriend is er niet zo'n fan van, maar blijkbaar wilde hij mij op deze 'speciale' dag toch graag een plezier doen. Onze dreumes was nog nooit bij de Mac geweest. Daar aangekomen sliep hij nog steeds. Nou ja dan komt zijn happymeal wel een ander keertje en bestel ik gewoon voor ons wat lekkers. Voor de zekerhied heb ik wel extra frietjes besteld, mocht hij al wakker worden dan kon hij deze alsnog lekker oppeuzelen. Toen ik weer bij de auto kwam was ons zoontje net wakker geworden. Mijn vriend was al bezig om hem kennis te laten maken met zijn grote nieuwe ballon. We hebben heerlijk gegeten en de frietjes vielen ook goed in de smaak bij ons zoontje. Wat een heerlijke dag! Totdat hij ineens keihard begint te huilen... Hij had op zijn lipje gebeten. Ik tover het water en zijn ingepakte kadootje te voorschijn en in no time heeft hij zich laten troosten. Daarna nog even verder gegeten en op naar huis. Thuis meteen een schone luier en kijken of hij wil spelen. Niet dus. Het gehoest en gehuil begint opnieuw. We geven hem meteen wat van zijn nieuwe siroop en het lijkt een klein beetje te helpen. Het huilen blijft wel doorgaan en het hoesten heeft inmiddels plaats gemaakt voor gapen. Hij is nog steeds moe. Snel een flesje klaarmaken zodat hij nog even een dutje kan doen. Weer valt hij in een mum van tijd in slaap.

Terwijl hij lekker ligt te slapen heeft papa het in zjin hoofd gekregen dat hij nog wel iets liefs voor mij wilde doen. Hij was aan het kijken voor een 'nieuwe' telefoon. Die van mij lootp soms vast waardoor ik niet eens meer kan bellen en daar is een telefoon uiteindelijk toch voor bedoeld. Uiteindelijk heeft hij een paar gevonden die hij goed genoeg vind voor mij. Ik was al blij met een telefoon die gewoon kon bellen en waar ik eventueel foto's mee kon maken en appjes kon versturen. Maar de eisen van papa lagen iets hoger. Ondertussen word dreumes ook al weer huilend wakker. Terwijl ik hem troost heeft papa antwoord gekregen op en een bod en kunnen we de telfoon gaan halen. Eerst onze dreumes even wat fruit naar binnen werken en zijn vochtvooraad aanvullen met water en daar gaan we weer. Dit keer valt hij niet in slaap, maar het autorijden zorgt er wel voor dat hij kalm blijft. Op de terugweg probeer ik meteen mijn niewe telefoon uit door even wat plaatjes van ons zoontje te schieten. Ik ben er blij mee!

Weer thuis gekomen is het tijd om met het eten bezig te gaan. We eten vandaag kipkluifjes, minisoucijsjes en hartjesbroodjes. Terwijl papa dit klaar ging maken probeerde ik nog even met ons zoontje te spelen. Ik was eerst van plan de tafel wat romantisch te dekken, maar onze dreumes was zo uit zijn hum, waardoor we al lang blij waren dat er eten op tafel stond. Wij hebben op zichwel lekker gegeten, maar ons zoontje was meer bezig met huilen en kronkelen dan eten. Hopelijk is hij snel van deze verkoudheid af. Tijdens het eten kwam oma ook nog langs. We zijn nog nooit zo blij geweest met haar bezoekje als nu! Zij ontfemde zich over ons aangedane zoontje en zo konden wij even snel opruimen. Ze had het zwaar, maarze deedzeker haar best! :) Toen wij bijna alles opgeruimd hadden ontstond er nog paniek in de tent. Ons hondje had namelijk een stukje pees tussen zijn tandjes gekregen en kon dit er niet weg krijgen. Als een dolle hond stoof hij al krabbend aan zijn bekje met zijn staart tussen de benen langs ons. Mijn vriend voelde het stukje wel zitten, maar ook hij kon het niet los krijgen. Ondertussen was ons hondje zo in paniek dat hij zich zelf had opengekrabt in een poging om het los te krijgen. bloed. Dus ik bel snel de dierenarts. Net op het moment dat wj de auto met hem in wilde was het stukje toch los gekomen. Ik senl de dierenarts weer afgebeld en ben bij hem gaan zitten om hem te troosten. Ondertussen pakte mijn vriend de dwijl erbij om de keuken en de gang weer te ontdoen van de druppeltjes bloed. Gelukkig was oma er die ondertussen ons zoontje redelijk rustig wist te houden. Er moest ook nog getankt worden, dus nog een laatste keer dreumes inpakken en een ritje naar de benzine pomp.

Hoewel het vandaag dus weer een lekkere hectische dag was, heb ik zeker genoten van deze dag en de liefde die toch zeker aanwezig was! 

8 jaar geleden

ja heerlijk toch :) Ik heb zeker genoten en ook heel veel liefde gevoeld en daar draait het toch uiteindelijk allemaal om :D

8 jaar geleden

Sjonge... een dag met ups en downs.. Het lijkt wel een doorsneedag met dreumes en geen valentijnsdag ;) Blij dat je toch hebt kunnen genieten!

8 jaar geleden

ja was het zeker! ERg is dat he, zo klein en hulpeloos! Jij ook beterschap voor je zoontje!

8 jaar geleden

klinkt als een lekker dagje. Nog wat hoestsiroop over? Ik heb hier thuis ook een klein zeehondje...