Ontzwangeren na mijn miskraam

Sinds maandag 12 juni slaap ik heel slecht... 19 juni was de dag van de curettage en toen had ik er al een week heel slecht geslapen. Ondertussen kan ik  volgens mij wel een boek schrijven "1000 manieren om dood te gaan" 

Na de curettage voelde ik me eigenlijk best heel goed. Ik was opgelucht dat het achter de rug was en dat ik nu kon beginnen met ontzwangeren en proberen alles een plek te geven. 12 weken op dus ook 12 weken af... Nou, dat vond ik dus een complete ramp. Inslaap vallen was geen probleem... doorslapen was het probleem, ik droomde elke nacht dat mijn dochter of mijn man en dochter dood gingen. En op de meest onbenullige manieren... Verdrinken in een pak appelsap... Hoe dan???? Nou gewoon letter verdrinken in een pak appelsap... Mijn dochter die uitglijd in de badkamer een haar nek breekt, mijn man die van de trap valt samen met mijn dochter en dan bovenop mijn dochter valt en zo kan ik nog uren doorgaan.. Na 2 weken slecht slapen besluit ik toch maar eens naar de huisarts te gaan.

"Heb je de miskraam wel verwerkt" krijg ik als vraag. Nou gek genoeg wel, na ruim 2,5 week heb ik me daar wel aan overgegeven. En ik besef me ook heel goed dat er echt geen 2e meer komt bij ons thuis. Na ruim 5 jaar hormonen ben ik er wel klaar mee. Ik wil weer mezelf zijn en genieten van mijn gezin en niet meer van cyclus tot cyclus leven. Mijn man heeft ook recht op een leuke vrouw en mijn dochter heeft ook recht op een leuke vrolijke mama. Geloof me hormonen spuiten is echt geen pretje... Ik noem ze Hormonsters...... Ik ben inmiddels 36 en de risico's worden ook steeds groter, na 2 miskramen wil ik niet nog een keer weer 12 weken in de stress zitten. En ik wil niet weer in de situatie komen dat we weer slecht nieuws gaan krijgen. Het is nu tijd dat ik mezelf weer ga worden en ga genieten van mijn gezin. Weer leuke dingen doen met mijn lieve man en dochter. In mijn hoofd is het dus heel duidelijk...

De huisarts kijkt me aan, "In je hoofd ben je er klaar mee, maar je lijf is er nog lang niet klaar mee. Je moet ontzwangeren meid, de hormonen moeten weer in balans komen... En jij hebt de pech dat het zich uit in nachtmerries" En bedankt he..... nou dat word dus de komende weken letterlijk uitzitten en hopen dat het beter gaat worden... Ik krijg een door verwijzing voor de GGZ Praktijkondersteuner en de haptonoom. Beide dames vertellen mij hetzelfde... ONTZWANGEREN! Nou fijn..... 

Naar mate de weken verstrijken blijft het doorslapen een ramp, mijn batterij laad dus ook niet meer op. Met als gevolg dat ik me letterlijk opgebrand voel. Ondertussen ben ik ook nog voor controle geweest bij de gyn en daar blijkt dat er nog restweefsel boven in mijn baarmoeder zit.. Dus ik moet aan de pil, in de hoop dat met de volgende menstruatie mijn lijf het zelf opruimt. Mocht dit niet het geval zijn dan word het opnieuw een curettage... Ik ga maar uit van het laatste, na ruim 6 weken kan ik nog steeds niet zonder inlegkruisjes.... Dus nu maar de tijd uitzitten tot 1 augustus.....