Ons kind, onvoorwaardelijke liefde

Onze jongen geboren op 5 december. Ik was uitgerekend op 1 december maar meneertje bleef nog lekker in mijn buik. In de ochtend om 08:10 waren mijn vliezen gebroken en om 08:30 begonnen de weeën.  3,5 uur later om 12:10 is Damian geboren. Ik was 23 jaar en mijn man 24. Alles lijkt als de dag van gisteren, als ik de foto’s bekijk, als ik terug denk aan alles wat er in zijn leven is gebeurd, waar hij van kon genieten en hoe hard hij begon te huilen als ik het liedje ‘op een grote paddestoel’ zong. Jeetje wat gaat de tijd snel en wil eigenlijk weer helemaal terug gaan naar zijn geboorte en de geboortes van onze andere kinderen. Elke verjaardag van de kinderen denk ik terug aan de jaren die voorbij zijn gevlogen en onze kanjer wordt al weer 14 jaar! Wat zijn wij ontzettend trots en blij met hem dat wij zijn ouders mogen zijn en elke dag hoort hij (en de andere)  hoeveel we hem (hun) houden. Een gaat geen dag voorbij dat we het niet zeggen. Geniet van elk moment van elke ontwikkeling. Voor je het weet gaan ze de deur uit. Lieve Damian, we houden ontzettend veel van je to the moon and back. We zullen er altijd voor je zijn en achter je staan, onvoorwaardelijke liefde💕