Ons avontuur gaat van start!

Na zes keer samen uit te zijn geweest met Wouter, gaat onze relatie van start, ik woon eigenlijk vanaf de eerste maand 50% bij Wouter en zijn familie, en de andere 50% bij mijn vader, ja, Wouter en ik zijn onafscheidelijk, mijn vader heeft het nog steeds vrij zwaar en gaat er anders mee om, hij rookt ook behoorlijk, ik laat hem maar als hij hiervan geniet is het goed, we praten veel en pinken samen nog regelmatig een traantje weg, het is nu drie maanden geleden, Berlijné "zegt mijn vader" ik snap je moeder haar keuze perfect dit is wat ze wilde geen pijn meer, er rolt een traantje over zijn wang "die veegt hij snel weg" maar je moeder was de enigste voor mij, altijd al er was nooit een ander, ik zag ons oud worden in mijn hoofd, en dat we gelukkig samen oud werden, maar ik ben mijn grote liefde kwijt, mijn levenspartner, "ik zie meer tranen en ook ik begin te huilen" ik ben mijn maatje kwijt Berlijné, ik heb haar niet kunnen redden, niet kunnen genezen, ik heb haar alleen kunnen verzorgen, het doet zo'n pijn, de persoon waar jij het meeste van houdt zo ondragelijk te zien lijden. "Ik pak zijn hand vast" meer kon je niet doen pap... "hij is even stil " iedereen liet je moeder en mij in de steek toen ze ziek werd, we stonden er alleen voor. Het spijt me pap zeg ik, dat ik het ook niet begreep, "het is je vergeven zegt hij" je moeder was zo trots op je dat ze toch een kind heeft mogen krijgen, ze was zo trots, zelfs in haar laatste dagen had ze het over jou. En alleen jou....

Ik kom bij Wouter zijn familie thuis, ik had na een week al de huissleutel van zijn vader gekregen, ja Wouter zijn familie is echt een fijne familie. "kom eens boven roept Wouter zeer opgewekt" hij laat mij een huis aan het water zien, wat vind je hiervan mijn schat? Is het niet prachtig? "Hij tilt me op" is dat geen leuke plek waar we later onze kinderen groot kunnen brengen? Ik vindt het een mooie huis ook een zeer mooie plek, wil je dit gaan kopen dan vraag ik? Met toestemming van jou "knipoogt hij" kan je dit wel betalen dan? Maar net antwoord hij maar ik heb het er voorover, leuk voor onze kinderen ook dan kunnen ze buiten spelen, "hij glunderd" Wouter je weet toch dat kinderen krijgen met mij niet van zelf sprekend zal zijn? Ja, maar ik heb goede hoop. Je bent nog jong, we hebben nog jaren wie weet? "Ik lach ik ben blij dat je zo optimistisch bent" ik overleg dit plan met mijn vader, nou Berlijné het huis is prachtig maar wat vindt je van je ouderlijk huis? Ook mooi pap maar dit is jou huis, Berlijné "zegt hij even met een pauze er tussen" ik ben van plan dit aan jullie te geven, ook dit huis is aan het water en in het bos, ik ben klaar met mijn ouderlijke plicht, dit huis is te groot voor mij zonder jou moeder, "hij neemt een slokje wijn" maar pap... waar ga jij heen? Ik denk voor nu dat ik in het achterhuis ga wonen hier, dan hebben jullie geen last van mij, misschien vertrek ik ooit terug naar het westen... Ik overleg dit met Wouter en hij is erg blij, na twee maanden wonen we samen in mijn ouders hun oude huis.

We gaan op vakantie's, dagjes weg, ik heb besloten een thuisstudie te gaan volgen voor mijn rust, heb ik na mijn moeders overlijden nooit meer goed kunnen oppakken, Deze opleiding heb ik cadeau gekregen van Wouter, ook heb ik rijbewijs gekregen van Wouter, ja Wouter is echt een schat. 's avonds als we op de bank liggen te knuffelen belt lif, ik kijk Wouter aan "hij knikt" van het is al goed, Lif vertelt mij over de zwangerschap van Natalie, en dat (Devon) waarschijnlijk de vader is, "wat ik zelf ook wel al had verwacht overigens" ik hang de telefoon op, Wouter kijkt mij aan, lief gaat het? Nee antwoord ik, ik vindt dit vreselijk niet dat Devon vader wordt, hij stikt er maar in, maar ik heb nooit anticonceptie hoeven te gebruiken omdat ik toch niet zwanger wordt, dat weet je niet zegt Wouter, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, ik denk trouwens dat het tijd is dat je afscheid gaat nemen van Devon, die gast blijft jou pijn doen, en je hebt alles voor hem gedaan, "ik snik" maar bij ons is er ook nog geen zwangerschap voort gekomen, ja zegt Wouter maar hou hoop, je bent nog maar negentien, we genieten nu nog even van het kinderloze leven, misschien gebeurt het wel, "hij trekt me tegen zich aan" je zal een fantastische moeder zijn, je bent zo warm en zorgzaam, en wat Devon heeft laten lopen ben ik blij mee, ik hou van jou, je bent mijn alles ik zou je nooit in de steek laten, aan een relatie moet je werken zegt Wouter, niemand heeft gezegt dat een relatie makkelijk is, je moet er constant aan werken, iedereen heeft wel eens één ik ben er klaar mee moment, juist dan moet je er samen aan werken om het weer goed te krijgen, dat zal ik voor ons ook doen, als onze relatie een dip krijgt. "Ik kijk hem lief aan" dankje voor je vertrouwen in mij ik leg mijn hoofd op zijn borst, "graag gedaan" je maakt mij gelukkig zegt hij trots.