Ochtendhumeur

Goedemorgen?! Nee, vandaag even niet!

Ik herinner me nog tijden dat ik prima kon functioneren na een paar schamele uurtjes slaap. Dat ik tot diep in de nacht op stap kon zonder consequenties en op werkdagen om 5 uur sochtends huppelend als een jong hertje naast mijn bedje stond. Hoe anders is dat nu. Tja, hoe je het ook wendt of keert: over een paar jaartjes ben ik toch echt 40......( hi,hi...ik lach er maar om ) Vaak hoor ik verhalen over babys of dreumesen die nauwelijks slapen, maar die pech heb ik nooit gehad. Misschien moet ik daar nu nog voor boeten?

Vannacht ben ik er weer meerdere keren voor de kinderen uit geweest. De jongste is simpelweg bang en de oudste heeft iedere keer wel weer wat anders. Ik heb altijd gedacht dat het wat betreft slapen in de loop der jaren alleen maar beter zou worden? Niet,dus! Het ergste is dat ik nog maar moeilijk in slaap kan komen als ik er eenmaal uit ben geweest.

Vandaag voelde ik het echt: door vermoeidheid ben ik met het verkeerde been uit bed gestapt. Totaal niet vooruit te branden en nergens echt zin in. Op de badkamer blijkt dan ook nog dat de wc verstopt zit omdat de kinderen er vannacht bijna een halve rol toiletpapier in hebben gegooid. ZUCHT....Eenmaal beneden pak ik de krant uit de brievenbus en behalve dat het ijskoud is, sneeuwt het ook weer......ZUCHT.

Zo, ik ben mijn ochtendhumeurtje en mijn irritaties langzaam weer kwijt. Nu hoeft mijn directe omgeving het in ieder geval niet meer te ontgelden...ha,ha...De kinderen zijn behalve moe in ieder geval wel happy, want mama past op hun nichtje, dus dat wordt de hele dag gezellig samen spelen. Samen maken we er ondanks alles vast toch nog een mooie zonnige dag van!