Obstakel in zicht ....

Daar lig ik dan met mijn ronde buik op een matras op de zolderkamer van schoonouders lief. En ja hoor waarom vinden de meeste gesprekken tussen partners in bed plaats ?" Zullen wij ons huis verkopen en hier komen wonen? " vraagt O mij. Mijn slaap is binnen een seconde met de eerste sneltrein naar verwegiestan vertrokken. Mijn ogen staan op scherp en mijn hersenen draaien op dit moment op volle toeren. Daar gaan we weer bedacht ik mijzelf. " Huis verkopen en hier komen wonen"?. HELL NOOOO !

Ik moet met drie kinderen en met mijn bijna grijze haren bij zijn ouders gaan inwonen omdat het voor hem makkelijker is ? Ik weet even niet eens meer hoe ik gereageerd heb, ik weet alleen dat ik mijzelf bedacht, wees geen bitch en bedenk dat het zijn ouders zijn. 

Dus jij wilt dat wij ons huis verkopen en hier komen wonen. Ja want dan kunnen wij weer wat geld gaan sparen.  Jammer O dat je niet eerst dit hele plan hebt door bedacht voordat je dit aan mij voorlegt. Hoe bedoel je ? " Hoe ik bedoel ?" Heb jij jezelf bedacht dat wanneer je ouders in de schuldsanering komen de schuldsanering echt niet gaat zeggen. O maar natuurlijk mogen die twee met samen een riant inkomen bij u komen wonen en wij betalen uw schulden wel binnen drie jaar voor u af. Ach dat zal toch wel niet, Ik zie mijn eigen wenkbrauwen al omhoog krullen, even serieus ?

Het komt op het zelfde neer zegt hij, nee zeg ik, het komt niet op het zelfde neer. Waar ben je bang voor, dat je rust er aan gaat ? Jij laat mij ook altijd in de steek zegt O, haat jij mijn ouders ?. En dat laatste had hij dus echt niet moeten gebruiken. Ik sta nooit voor jou klaar, "haha" ik hoor mijn eigen duivelse lachje door mijn hoofd suizen. En ja hoor daar gaan mijn hersenen weer, volop momenten en gebeurtenissen zie ik voorbij flitsen met momenten waarop hij mij in de steek heeft gelaten. Ik haat jou ouders niet , het zijn lieve mensen maar ben jij vergeten waarom wij hier ooit zijn uitgetrokken? 

 Als vluchtelingen zonder dak boven hun hoofd hebben wij toen ons huisje geaccepteerd, ik weet nog dat ik het huis binnenliep, elke kamer een beetje bekeek zo van ja het zal wel als we daar maar weg kunnen. Dat ik getekend heb voor het huis wat we konden betalen op mijn 19e en niet voor het huis wat ik ook daadwerkelijk wilde.  Weet je O misschien is het tijd dat jij eindelijk eens een andere vrouw gaat zoeken, eentje die wel goed genoeg is. En eentje die wel samen met jou ouders onder een dak kan wonen, want ik, nee ik kan dat niet. Ik zou niet eens bij mijn eigen ouders kunnen gaan wonen. Ik zal je voor zijn, en ja ik heb twee gezichten zeg je altijd, nou nee hoor ik ben altijd eerlijk, ik zeg wat ik denk en ga niet lief doen terwijl ik het er niet mee eens ben. Nee dat kan nu niet meer zegt hij, Ow nou nee hoor dat kan wel, ik pers deze laatste er nog even voor je uit en dan rot ik wel op, dan kun jij gezellig bij je ouders gaan wonen. 

De woede zit mij erg hoog, er is teveel gebeurd in het verleden, laat het verleden staan een week geleden kreeg ik nog een hele uitbrander van mijn schoonma. En waarom ? Nou ? Omdat ik de was niet op had gehangen zoals zij dat wilde, omdat ik de handdoeken niet op kleur had opgevouwen. En weet je wat nog het ergste is, dat ze me niet eens bedankt had voor de drie wasjes die ik had geklaard voordat zij er erge in had. Nee een simpel dank je wel kon daar niet van af. Maar ik moest wel aanhoren hoe ze opkeek tegenover andere schoondochters en schoonmoeders, omdat die schoondochters wel naar hun advies luisteren en kijken als schoonma wat staat te koken. Maar ze vergeet dat deze schoondochter 36 uur werkt, om zeven uur opstaat en om half 6 thuis komt, en dan nog eens de zooi van haar onopgevoede zoon moet ruimen met een bulldozer.

Ik probeerde haar nog uit te leggen dat iedereen de was op zijn eigen manier ophangt en opvouwt maar nee hoor, ik ben iemand die nooit wil luisteren en nooit wat wil aannemen van haar. Ook haar heb ik verteld dat ik eerst niet begreep waarom ze mij al de hele tijd aan het aanvallen was en dat ik er niet op in zou gaan. Maar op het eind heeft ze echt mijn grens overschreden. En ook haar heb ik toen verteld dat ze misschien maar naar een schoondochter uit het gebergte moet gaan zoeken, die alle tijd heeft om naast haar zijde te leren hoe ze de was moet verzorgen.

NEEEE ik pas niet in het rijtje, want ik ben de enige van hun vijven die elke ochtend opstaat om te gaan werken terwijl de rest opstaat wanneer hun biologische wekker het alarm luidt. O en trouwens he O, prima dan gaan we hier wonen, verkopen wij het huis, maar dan stop ik ook met werken. Waar moet ik dan nog voor werken? O staat op hijst zich in zijn broek en gaat beneden maar een sigaret roken omdat hij weet dat ik niet voor reden vatbaar ben op dit moment. Ja ga maar weer roep ik hem na. Daar lig ik dan het is half 1 en ik moet er over een paar uur al uit. Slapen Hell no, waken is het antwoord. De deur gaat open en daar is O weer, " slaap je al " vraagt hij. Ik en slapen nee joh waarom zou ik. Ik draai me om en ik hoor niet eens wat voor informatie er uit zijn mond mijn kant op komt gevlogen. Ik wil en zal het niet horen. 28 jaar en wil bij papa en mama wonen, kom op DOE NORMAAL !

Wat erger ik mij aan mijzelf, ligt het dan echt aan mij, ben ik gewoon iemand waarmee het niet mogelijk is om mee samen te wonen? Nee, ik ben niet het probleem, gemakzucht is het probleem. GELD is het probleem, sparen laat mij niet lachen. Dan is het elke maand 1000 euro te moeten af staan, denkt hij dat het daar mee stopt ? Geld sparen dat is voor hem belangrijk, waar was hij al die maanden met geld sparen, NEE  in plaats daarvan elke maand honderden eurotjes elke dag FLATS zijn longen in te laten dampen.

Nee ik ken zijn moeder, en ik weet dat ze het niet daarbij gaat laten. Niet met dat ik de was niet goed ophang maar dat ik niets kan. Want ik ben altijd de moderne schoondochter terwijl ze opzoek is naar dat plattelands meisje dat altijd ja knikt en haar wensen als de geest van aladin vervult.  Nee niet over de lamp wrijfen maar over je schoondochter, jou wens is mijn bevel. Aha HELL NO , of toch wel?  Ja ik ben in worsteling met mijzelf, ik hoor mijn ziel tegen zichzelf praten, misschien ben je er wel bij gebaat, misschien moet je jezelf gewoon aanpassen. En dan komt dat beeld van mijn gouden armbanden naar boven. 3500 euro had ik ze voor ingewisseld om zo een nieuwe set te kopen. Maar nee deze nieuwe set moest afgedragen worden aan de schulden van schoonpa en ma. Mijn spaargeld, mijn vakantie geld, BAM WEG ! en nu is mijn spaarrekening aan de beurd.

Ik word gewekt nee niet door mijn wekker, want die ben ik altijd voor, want stel je voor dat die kleine wakker zou worden en papa met een huilend kind opgezadeld zit en daarom zijn winterslaap moet missen. Weer die sleur om met die rond bolle buik van dat matrasje omhoog te komen. Maar het lukt, nu nog uitkijken dat ik niet van die trap donder in het donker in mijn dronken slaperige bui...

Op naar het werk, uitkijken hoor ik mezelf zeggen terwijl ik voor mij staar, zo diep in verdachte heb je een aantal jaar geleden al een auto in de prakken gereden. Stay focused on the roaddddd !