Nostalgie

Wij vieren weer Sinterklaas. Wij waren erg gelovig en in het geloof hebben wij een stap teruggenomen en dat betekent dus nu ook dat wij de feesten die wij vierden achter ons hebben gelaten en de oude nostalgie van voorheen weer op laten leven. Een beetje in een notendop. Voel je vrij om meer te vragen, hoor, maar anders belandt deze blog vol met mijn uitleg en daar wilde ik het helemaal niet over hebben nu.

Het is jaren geleden dat ik Sinterklaas gevierd heb en nu ik zelf weer teruggrijp naar die oude herinneringen van voorheen, ben ik verrast dat die nostalgie zo snel weer opgeleefd is. Ik ben ook erg verrast om te zien dat mijn kids zo snel omgeslagen zijn en zo snel zich het hele stramien van Sinterklaasliedjes zich aangeleerd hebben. Hele versjes worden door mijn huis gezongen, en weet je, ik vind het heerlijk. Al die oude nummers weer meeblèren die ik als klein kind geleerd heb. Ik liep tegen dingen aan die ik niet in huis had of niet eerder over had nagedacht, juten zakken bijvoorbeeld. Of de cadeautjes verstoppen. Met ons gezin en m’n ouders en zusjes doen we ook surprises en Sinterklaasgedichten maken was al heel lang niet meer aan mij besteed, mijn innerlijke dichter leefde weer op. Er schieten weer allemaal oude herinneringen door mijn hoofd die ik jaren weg had gedrukt, omdat ik er niets meer mee deed en was van overtuigd dat ik dat ook niet meer zou doen.

In plaats van met een grote boog om Zwarte Pieten heen lopen, moedig ik mijn kids alleen maar aan om ze eens een handje te geven, schoen zetten op school is alleen maar fantastisch. Aanstaande zondag vieren wij dan ook voor het eerst als gezin Sinterklaas, met dierbare familie erbij. Ik hoop dat we een fantastische dag zullen gaan hebben. Ik kijk nu al uit naar de snoetjes wanneer er keihard op de deur gebonsd gaat worden en er zakken met cadeautjes op de stoep staan! Dat is toch onbetaalbaar?