Nare droom, kaal worden

Nou zoals iedereen kon lezen in mijn vorige blog ben ik dus bijna kaal.

Ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan, ik lig er nu zelfs wakker van.

Zondag kwam ik erachter, 30 minuten non stop gehuild en toen kreeg ik koorts dus verdween het een beetje op de achtergrond.

Maandag ochtend werd ik wakker met overal haar, op mn lichaam, kussen, hoeslaken..gadverdamme, werd gelijk weer met mijn neus op de feiten gedrukt.

Ik durfde niet aan mijn haar te zitten dus het bleef in het knotje, ik was toch nog niet fit dus besloot om toch de hele dag in bed te blijven, er kwam nog wel even een vriendin langs maar dat was ook maar 30 minuten, toen voelde ik me weer slecht en wou ik maar bed.

Maandag middag kwam mijn man even met mijn dochter uit school langs, ik heb het haar toen uitgelegd, ze zei dat vind ik niet zo leuk mama dan blijf ik wel langer bij opa en oma slapen, ik heb haar toen gevraagd of ze wou helpen de rest er af te scheren mocht het zover zijn, toen moest ze lachen en zei ze dat dat haar leuk leek.

Dinsdag ochtend werd ik weer wakker met overal haar, dit keer besloot ik mijn knotje eruit te halen en het te bekijken. Het is verschrikkelijk, het ziet er echt niet uit, gauw het knotje weer in na het wat gekamd te hebben met mn vingers en weer zoveel haar eruit gehaald hebben. Die dag zat ik er helemaal doorheen, heb zoveel gehuild deze dag, het ging maar door. Het lukt me niet om het te accepteren dat mij dit ook nog overkomt. En dan zeggen mensen dat ik mooi ben hoe dan ook en dat er meer dingen zijn die je vrouwelijk maken maar dit is het eerste aanzicht.. eerste wat mensen zien. Die is kaal dus ziek, arm kind.

Woensdag ochtend werd ik qua ziek zijn een stuk beter wakker, ik had eindelijk niet meer het gevoel dat er een vrachtwagen over mij heen was gereden nadat ik 6 flessen wodka had gedronken. Ik besloot weer mijn knotje eruit te halen want het jeukt ook zo verschrikkelijk. Weer trok ik er een complete pruik uit en heb ik durven te kijken hoeveel ik nog overhad. Nou dat was bijna niks. Nog steeds heb ik niet in de spiegel gekeken hoe het aan de achterkant eruit ziet, ik voel het wel, ik voel dat er nog weinig zit maar erna kijken lukt me niet. Gauw weer in een knotje in. En oja ik ben nog niet naar buiten geweest uit schaamte, ach Marlot doe dan een muts op, nee dat kan niet! Dan lijk ik sowieso kaal.

Om 1700 belde Walter van kapsalon rosa in kuinre, donderdag komt hij mijn pruik langs brengen, wat een service! Alle lof voor die man!

Dat gaat ook super ongemakkelijk en raar zijn, zo'n pruik. Ik denk dat ik me helemaal niet prettig ga voelen en het gevoel ga hebben dat mensen mij aan gaan kijken en het gaan zien. Volgens mij kan ik mij beter opsluiten in huis.

Nu is het 00:00 geweest en had ik allang moeten slapen aangezien ik rond 05:00 wakker ben elke morgen, niet door de kids maar door de ellende of pijn.

Ik kan niet slapen, ik heb een brok in mijn keel, ik vind dit zo verschrikkelijk erg. Het is echt een verschrikkelijk nare droom waar ik in zit en dat maar niet stopt. Ik wil weer vrolijk zijn maar mijn lach is verdwenen, en ik stoot iedereen van me af, doe kortaf en wil niemand zien. Alleen maar schaamte.

En al die lieve mensen die kaartjes sturen of wat lekkers komen brengen, ik waardeer dat zo erg en dat doet me echt heel erg goed!

Nou mijn volgende blog zal vast gaan over mijn pruik