Na een lange tijd

Hier ben ik weer,

Ik ben op de dag van vandaag nog steeds niet bij een psycholoog langs gegaan, ik weet niet wat me tegen houd. Ik heb goede maar ook extreem slechte dagen. Ik ben zo moe van het vechten, moe van het moeten doorgaan, moe van alles.. Ik zeg tegen iedereen dat ik me oké voel om van het gezaag af te zijn, Ik doe alles om andere gelukkig te prijzen terwijl ik zelf er onderdoor ga. Ik heb afgelopen periode mensen rondom me echt leren kennen, helaas op een andere manier dan dat ik zelf dacht. Sommige vrienden zijn korter bij me gekomen andere zijn verder van me weg gegroeid, hierdoor heb ik vervelende beslissingen moeten nemen die voor mezelf beter aanvoelen. Verder heb ik afgelopen periode verslag binnen gekregen van Niva’s operatie & overlijden, dit verslag is alles behalve goed bij me binnen gekomen. Verdriet woede & haat gaan sindsdien door mij heen! Verder is Niva’s steentje nog steeds niet klaar, ik wacht al sinds 3December mijn geduld geraakt stilaan op voor hun is het misschien maar een steen maar voor mij is het wel het enige wat ik nog heb. Verder probeer ik mijn leven terug op te pakken maar ik blijf struikelen! Ik wil geen mensen rond me heen, kan niet tegen drukte, ben ontzettend gestresseerd, ben gewoon echt op. Mensen gaan over ons praten.. dat wij er slecht uitzien, dat we door moeten gaan,.. ik ga niet alle roddels zeggen die ik hoor maar van sommige roddels denk ik echt : kon ik nu maar is die persoon een klap verkopen, zielige mensen echt ! Ik wil zo graag alles terug draaien, alles voor nog eens even bij mijn prinsesje te kunnen zijn! Ik ga stilletjes aan echt kapot vanbinnen. Een groot deel van mijn hart is mee gegaan naar de hemel! Ik ben uiteindelijk niet zo sterk als iedereen denkt 😓