Snap
  • Mama
  • Nieuws

Na 359 dagen weer alcohol

Wijn. Uh wat is dat ook alweer? Dat goedje wat tijdens de zwangerschap uit den boze is. Maar nu ben ik niet meer zwanger...

Je kent ze wel van die vrouwen die na het werpen van hun kind, direct hun lippen guitig aan de champagnefles willen zetten. Ik daarentegen had tot afgelopen weekend totaal geen behoefte aan welke vorm van vloeibare alcohol dan ook. De vraag 'mis je de wijn niet' en 'heb je geen trek in een wijntje' antwoordde ik steevast met 'nee ik mis het totaal niet' en 'nee doe mij maar gewoon een thee of ice tea green'. Onbewust zal de borstvoeding een rol hebben gespeeld, voelde er weinig voor om na een avondje heerlijk wijnen nog te moeten kolven terwijl mijn hele staat van zijn niets liever zou willen dan slapen. Bewust had ik er toch ook gewoon echt geen behoefte aan, klonken de glazen en vloeide de wijn voor mijn neus maar ik wilde niets liever dan een grote kop thee, water of een ice tea green. 

Vorig jaar rond deze tijd ben ik gestopt met alcohol drinken (hoofdzakelijk wijn). In mijn buik wilde een klein zaadje gaan groeien tot een volwaardige baby, in alcohol had het zaadje niet veel zin. Inmiddels zijn we 364 dagen en een vrolijke lieve baby verder. Het is dus hoog tijd voor een koud glas heerlijke witte wijn. Afgelopen weekend was het zover. 

'Heb je zin in een wijntje?' Op die vraag wist ik niet direct 'ja' te antwoorden. Het duurde even voordat de knop om ging en ik me bedacht dat ik niet meer weet hoe een wijntje smaakt. 'Ja laten we gezellig op het weekend proosten' en zo werden twee glazen witte wijn ingeschonken. Nadat de glazen hadden geklonken en het glas richting mijn mond ging werd ik licht nerveus alsof ik voor het eerst in mijn leven alcohol ging drinken. 
Om nou te zeggen dat de eerste slok gelijk smaakt, nee het brandt lichtelijk in mijn keel. Ik zet het glas neer en kijk er een tijdje naar met de gedachte 'van jou kan ik straks weer intens genieten?'. Even geen tweede slok maar eerst een hap van het avondeten, niet alleen brandde de eerste slok maar het zorgt ook voor enige vorm van tipsy la la. 

Na het avondeten belanden lief en ik samen op de bank, uiteraard met de wijn. Een tweede en derde slok volgen elkaar snel op maar het gat tussen slok drie en vier wordt steeds groter. We hebben een heel gezellige avond, zoals altijd maar mijn wijnglas is aan het eind van de avond niet leeg. Ik merk het op als we ruim twee uur én drie koppen thee verder zijn, die hele glas wijn is uit mijn geheugen geslopen en zag ik ook niet meer op tafel staan. 
Best zonde van de wijn die inmiddels lauwwarm is geworden en apart wat het brein met je doet. Slok vier en de rest volgen binnen het uur, waarna het glas leeg is. 
Van het tipsy la la gevoel voel ik niets meer, de bodem avondeten heeft goed gedaan. Ook slapen ondervind geen invloed, ik slaap even goed als altijd. En mijn stemming? Daar zit het altijd wel goed mee ;-). 

Wat de wijn dan wel voor effect op mij heeft gehad? Binnen 24 uur heeft het weer een plekje in mijn brein veroverd, de volgende avond aan tafel bij vrienden drink ik welgeteld 4 glazen heerlijke witte wijn. 

Laten we proosten. Proosten op het leven. Proosten op geluk en liefde. En persoonlijk proost ik driedubbel op ons kleine mooie meisje Donna. 

 

7 jaar geleden

ik heb nog steeds niks gedronken sinds mijn zwangerschap. Ik mis het wel eens, vooral bij een lekkere barbeque, maar ik durf het nog niet vanwege de 2 x borstvoeding die ik op een dag nog geef... Leuk omchreven ;)

7 jaar geleden

Ik heb in me hele leven maar 1 keer goed gedronken en sinds die leef ik zonder. Als ik me schoonouders zie dan draait me maag om ik snap ik niet wat er lekker aan is.ik heb het dus ook niet gemist tijdens zwangerschap. Soms denk ik zal ik een wijntje nemen maar me gedachten gaan dan vaak naar andere dingen en doe ik het toch maar niet .