Snap
  • Mama

My greatest blessings call me MOM

Ik ben dankbaar voor het leven zelf. Begin de dag positief en zoek iets positiefs in elke gebeurtenis en geloof me je kan de hele wereld aan

Ik ben een positief ingesteld persoon. Mijn glas is halfvol, niet halfleeg. Beter nog het is "hervulbaar". Ik hou er dan ook niet van als ik sommige mensen constant hoor klagen. Over een vaatwasser die kapot is, over weer een slechte nacht, over luidruchtige kinderen, over het weer, hoe zwaar ze het wel niet hebben en god weet wat nog meer. Natuurlijk heeft iedereen wel een iets wat niet lekker gaat en mag je ook best wel eens je frustratie uiten, maar gooi het alsjeblieft niet almaar, keer op keer, op mijn bord. Ik kan daar niks mee en wil daar ook niks mee kunnen. Misschien een beetje hard. Maar ik ben liever eerlijk in je gezicht, dan achterbaks achter je rug om.

Ik heb ook wel eens een slechte nacht met 2 jonge kinderen thuis. Slaap ik 2 uur en nog sta ik met een lach op mijn gezicht op. Ik zie de dingen liever positief. Ik zie wat ik heb, niet wat ik niet heb of had kunnen hebben. Ik heb 2 prachtige kinderen. Hoeveel vrouwen zouden daar niet een moord voor doen? Die willen graag moeder worden, maar het gaat niet. Om medische redenen of onverklaarbare redenen. Een drama over een vaatwasser die kapot is, dit op social media neer te zetten om zo de benodigde “steun” en zoveel mogelijke begripvolle reacties te krijgen, vindt ik wat overdreven. Het is niet het einde van de wereld. Het is een apparaat nota bene. Vervangbaar dus. Veel gezinnen hebben niet eens een vaatwasser. Dan doe je voorlopig een aantal wasjes in een teiltje met een sopje, totdat de nieuwe vaatwasser weer blinkend op de plek van zijn voorganger geïnstalleerd wordt. Ik vind en merk dat veel mensen met steeds minder tevreden zijn. Het lijkt altijd beter, duurder en luxer te moeten.

Van de week hoorde ik een vader praten tegen een andere vader op het schoolplein. Hij moet perse een nieuwe auto hebben met automatische ramen én parkeersensor. Minder vindt hij maar armoedig zegt hij lachend. Ik zucht. Net niet hoorbaar, maar denk er het mijne van. Ik heb zoveel dingen waar ik dankbaar voor ben. De meeste dingen, zijn overigens geen dingen. Maar een gevoel en het gevoel dat bepaalde personen mij geven. De lach van mijn kinderen bijvoorbeeld. Ik geniet van het plezier dat ze met elkaar hebben. Nu spelen ze ook echt samen. Vorig jaar kon dit nog niet, toen was mijn jongste nog een baby. Nu is ze een echte peuter. De gekke bekken die haar zus trekt doen haar schateren van het lachen. Mijn oudste kan ook zo lachen om de gekke en vooral ondeugende dingen die mijn jongste dan weer doet. Ze lachen echt met elkaar. Een genot om te zien.

Ik ben blij met mijn familie om me heen. Zij die mij steunen door dik en dun en het beste met mij en mijn gezin voor hebben. Ik ben blij dat mijn gezin gezond is, degene die ik lief heb en dat ik gezond ben. Ik ben blij dat ik mensen om me heen heb waarmee ik kan lachen en kan huilen. Dat ik mezelf kan zijn. Ik ben blij dat we een eigen huisje hebben. Een eigen plekje voor ons allemaal. 13 December, precies 1 jaar geleden zijn we verhuisd. De dag erna heb ik de kerstboom neergezet. Tussen de opgestapelde dozen, de berg met serviesgoed, de stapels kleren en kinderspeelgoed stond daar een kerstboom vol pracht en praal. Vol met paarse ballen en knipperende lampjes. Niet om dat ik het perse wilde, maar vooral voor Zoë, mijn oudste dochter van toen 4. Ze keek mij treurig aan terwijl ze de kamer rondkeek. Ik zal de woorden die ze toen zei nooit meer vergeten. “Mama, waarom is het bij iedereen al kerst en niet bij ons”? Hartverscheurend. Tussen alle bende door heb ik met haar de kerstboom neergezet en gedecoreerd. Al struikelend over de dozen heen hadden we de grootste pret. De verhuisstress was als sneeuw voor de zon verdwenen. De glimlach op haar gezicht en de vreugde die van haar af straalde, terwijl ze haar armpjes om mijn nek klemde en een dikke kus op mijn wang drukte, zal ik nooit meer vergeten. Ik ben dankbaar voor alle mooie momenten die ik heb gehad en die ik nog hebben zal. Ik ben dankbaar voor het leven zelf. Begin de dag positief en zoek iets positiefs in elke gebeurtenis en geloof me je kan de hele wereld aan!

8 jaar geleden

Dank je lieve mama. Dat doe ik zeker. De kleine momenten die je vaak denkt dat onbelangrijk zijn, zijn juist vaak degen die je de rest van je leven bij blijven..

8 jaar geleden

Mooi geschreven lieverd. En ben het helemaal met je eens. Pluk de dag en geniet vooral ook van al die mooie kleine momentjes in het leven!