#momlife ofzoiets..

Ondanks mijn snelle maar pijnlijke bevalling. (Al denk ik niet dat er pijnloze bevallingen bestaan). Mag ik niet klagen. Ik ben er vanaf gekomen met alleen een schaafwondje. Wat blijkbaar heel knap is, voor een bevalling op een baarkruk van je 1e kindje. (Woorden van mijn verloskundige). 

Nu heb ik paar dagen in bed gelegen, met de lelijkste kleding die je, je maar kan bedenken. Ik liep met de boxershort van mijn man rond, met van die “heerlijke” grote kraamverbanden die je gratis krijgt van je verzekering. 

Hoesten en niezen deed pijn. (En doet trouwens nog steeds pijn). Dan heb ik het nog niet eens over plassen of poepen. Want ja, dit moet ook gebeuren. Met een bidon naar de wc.. of onder de douche. Ik ben nog nooit zó zenuwachtig geweest. 

Nu we in de tijd leven van social media. Moeten we ons leven zo perfect mogelijk presenteren aan de buitenwereld. #momlife is niet alleen maar rozengeur en manenschijn. Nee, het is hard werken, huilen, er uitzien als iets wat je nog nooit gezien hebt, nogmaals huilen en slapeloze nachten.

Zullen we gewoon eerlijk zijn tegenover elkaar? Laten we elkaar steunen als het even niet zo lekker gaat. Laten we niet oordelen of mama mafia spelen. Laten we er gewoon voor elkaar zijn. Want ja, je mag je rot voelen! #momlife is zwaar!