Moeilijke onderwerpen: de dood

 Neem de dood. Een moeilijk onderwerp.. 
Een aantal maanden geleden is onze opa "trein" overleden. De lieve man heeft een mooi leven gehad, oud geworden, kinderen die van hem hielden, kleinkinderen die hem het einde vonden en achter-klein-kinderen die hem adoreren. 

Tijdens de begrafenis was het niet alleen verdriet dat we hem moeten hier moeten missen, maar ook de herinneringen ophalen van en over hem. Verdriet en een lach samen, het was gezellig en fijn om met de hele familie bij elkaar te zijn.. Prachtig! Onze zoon begon op dat moment de vragen te stellen: waar gaat opa nou heen, waarom gaat opa weg, waarom moeten we die bloemen nou neerleggen, waarom huilt iedereen? Het moeilijke is antwoord geven op deze vragen,  het is me wel  gelukt, maar wat ik nog moeilijker vond is dat ik begon na te denken over mijn eigen begrafenis.

Op 8 jarige leeftijd heb ik mijn eigen vader verloren. Op 18 jarige leeftijd vertelde mijn moeder dat ze samen voor mij en mijn broer een polis hadden afgesloten toen wij geboren werden, om de begrafenis te regelen: de uitvaart verzekering. Ze vertelde me dat het belangrijk was dat wij dit overnamen, en op een bepaald moment zelf te gaan nadenken over een begrafenis. Mijn vader had namelijk al heel veel vast laten leggen, want stel dat... Helaas is het "stel dat" moment wel gebeurd, maar ook hier kan ik terug kijken naar een mooie begrafenis. Veel vrienden en familie, bier en wijn.. Mijn vader had het idee: treur niet dat ik dood ben, maar koester en vier dat ik heb geleefd. Maar wat ik nog mooier vond was het feit dat mijn moeder hier heel erg blij mee was. 

Nooit heb ik nagedacht over mijn begrafenis. Maar na de vragen die onze zoon stelde ben ik gaan denken wat ik nou eigenlijk zou willen. Ik dacht gelijk terug aan wat mijn moeder zei. Leuk is het niet, maar als ik nadenk over wat mijn gezin zou moeten regelen, dan doe ik dit uit liefde voor hen, als een soort laatste "taak". Uiteindelijk is het me, met veel tranen, gelukt.  Zelfs nu mijn vader niet meer hier is, heeft hij me zelfs nu nog veel geleerd. Vier het leven, wees dankbaar voor elke dag. En regel in ieder geval een aantal dingen, zodat je gezin niet voor grote verrassingen komt te staan in zo'n moeilijke tijd. 

Ga nooit heen zonder te groeten
ga nooit heen zonder een 
wie het noodlot zal ontmoeten 
kan het morgen niet meer doen.

Ga nooit weg zonder te praten 
dat doet soms een hart zo’n pijn 
wat je ‘s morgens hebt verlaten 
kan er ‘s avonds niet meer zijn.