Snap
  • Mama

Moederschap is geen democratie

Een klein zinnetje als reactie op een blog. Ik vond het prachtig gevonden. En het is ook nog waar ook! Mijn kijk op de 'bemoeimaffia'.

Moederschap is geen democratie. In een democratie heeft iedereen het voor het zeggen. Moederschap is een dictatuur. 1 persoon heeft het voor het zeggen en dat is de moeder zelf. En nou ja, zo af en toe heeft de vader ook nog iets zinnigs te melden of in te brengen.

Het lijkt tegenwoordig een trend dat werkelijk iedereen zich met jouw moederschap bemoeit. En stiekem begint die bemoeizucht al als je gaat trouwen en/of samenwonen. De goedbedoelde adviezen weten van geen wijken en het enige goede dat je volgens de bemoeimaffia kan doen is hun adviezen opvolgen. 

Zodra je dan enigszins naar eigen wens bent getrouwd of bent gaan samenwonen komen natuurlijk al snel DE vragen. Over kinderen. Er wordt dan niet eens gevraagd of je ze wil, maar wel hoe lang het nog op zich laat wachten en hoeveel je er wil. Ik weet nog dat ik heel hard riep dat ik juist geen kinderen wilde. Nou, als je wil dat de bemoeimaffia geen weerwoord heeft, dan moet je dat dus zeggen. Inmiddels heb ik 2 prachtige dochters en heb ik mij moeten bewapenen tegen deze bemoeimaffia.

Het vervelende aan de bemoeimaffia is dat ze overal op kunnen duiken, op de meest rare plekken en het blijken vaak personen waarvan je het niet verwacht. Van een aantal personen of instanties verwacht je een soort onpartijdigheid. Een soort neutrale mening. Deze neutralen laten jou je dictatuur besturen zoals jij dat wil. Maar tegenwoordig is het kamp van de neutralen sterk uitgedund en gaan er steeds meer naar het kamp van de bemoeimaffia. 

De kans op bemoeimaffia is het grootst zodra je zwanger raakt. Vanaf dat moment zal je je legers paraat moeten hebben zodat ze niet jouw dictatuur binnen kunnen stormen. Helaas... vaak gebeurt dat toch en moet je je nog beter bewapenen. 

Het begint vaak al bij de verloskundige. Zij zou een neutrale partij moeten zijn en je moeten steunen in elke keus die je maakt. Vaak weten ze het wel zo te brengen alsof het je eigen keus is, maar laten ze vaak hun onvrede stiekem een beetje merken. Ze proberen neutraal te kijken als je zonder blikken of blozen verteld dat je flesvoeding wil gaan geven. (Oh, wacht... het is KUNSTvoeding. Borstvoeding kan immers ook via een fles.) Ondertussen kijkt de verloskundige toch een beetje afkeurend en moffelt een folder over borstvoeding in je zwangerschapsboekje. Ook wurmt ze er nog een briefje in waarin data worden vermeld voor borstvoedingsinformatieavonden. (Borstvoeding is immers het beste dat je je kind kan bieden. Nee... Het beste wat je je kind kan bieden is rust, warmte, veiligheid en laten we liefde niet vergeten. Dat geef je niet via borst of fles(kunst)voeding, dat komt uit je hart.) De bemoeimaffia is een feit. Daarnaast heeft de verloskundige nog een paar nuttige adviezen als het gaat om voeding. Dit zijn vaak wel nuttige tips, maar wederom: doe ermee wat je wil. Wil je elke dag een halve leverworst eten en voel je je daar goed bij? Schouderklopje, het is immers jouw dictatuur. 

En dan is het moment daar, je mag gaan bevallen. Je hebt een keus gemaakt; thuis of in het ziekenhuis. Maar oh oh, daar is ie weer... de bemoeimaffia. Pijnbestrijding. Nou, zonder medicatie ben je een oervrouw, een topper. Je krijgt een staande ovatie en vele schouderklopjes. Maar o wee als je kiest voor pijnbestrijding.... Dan ineens ben je geen oervrouw meer. Je bent een watje, je kan niet eens tegen een beetje pijn. Niks geen staande ovatie of een schouderklopje. Met een beetje mazzel wel van je partner. Juist omdat je wel hebt gekozen voor pijnbestrijding. Van mij krijg je een staande ovatie omdat je een eigen keus hebt gemaakt. 

Omdat je 's nachts bent bevallen krijg je te maken met de stevige (niet letterlijk...) nachtverpleegster. Die deelt even mee dat ze jouw newborn wel even zal gaan aanleggen. (Voor de nitwitten onder ons: aanleggen is dat ze je baby aan de borst legt) Nog enigszins versuft van de verdoving die je hebt gehad probeer je te protesteren door te zeggen dat je fles(kunst)voeding geeft. De nachtverpleegster verbergt niet dat ze onderdeel is van de bemoeimaffia en zegt dat borstvoeding het allerbeste is voor jouw kind en dat je het op zijn minst moet proberen. Maar dan ineens heb je een helder moment en vraag je om een flesje Nutrilon. Yes, stukje van je dictatuur weer heroverd.

Eenmaal thuisgekomen krijg je te maken met de kraamhulp. De kraamhulp behoort ook heel duidelijk tot de bemoeimaffia. Ze mag geen reclame maken voor fles(kunst)voeding. Ze mag wel borstvoeding promoten. Dus als je enigszins schoorvoetend zegt dat je flesvoeding geeft krijg je een afkeurende blik en kan je in je kraamtijd de fruitcocktails wel vergeten. Zo langzamerhand begin je je af te vragen of je de goede keus hebt gemaakt. Iedereen is zo vol lof over borstvoeding... Schudt het vooral van je af en blijf in je eigen dictatuur. 

Na een week of 4 mag je je met je uk in een veel te grote Maxicosi melden bij het consultatiebureau. Met een beetje mazzel tref je een neutrale groepering en sta je zonder kleerscheuren binnen 15 minuten weer buiten. Wel met een nieuwe afspraak want er moet gevaccineerd gaan worden. Je gaat een nieuwe groepering binnen de bemoeimaffia tegemoet. Thuis ga je je er in verdiepen. En dat verdient al een staande ovatie. Niet klakkeloos meedoen aan het vaccinatieprogramma of uit angst of onwetendheid maar helemaal niet vaccineren. Maar daar gewoon je eigen keus in maken. Ook hierin zal je nieuwe vijanden maken. Ga je wel vaccineren? Welja, steun de overheid en spuit je kleintje maar vol met gefinancierd vergif. Ga je niet vaccineren? Ach, als er een mazelenepidemie op komst is weet je zeker dat jouw ieniemienie het ook kan krijgen en eraan dood kan gaan. En zo zijn er nog talloze voors en tegens. 

De laatste grote groepering binnen de bemoeimaffia is het werken vs thuis blijven. Ook daarin zal je vijanden maken. Blijf je thuis? Dan ben je een lui wezen die de hele dag op de bank hangt en Netflix kijkt. Ga je werken? Dan ben je een ontaarde moeder die niet voor haar kinderen wil zorgen. Soms heb je geen keus. Dan wil je wel thuisblijven maar kan het financieel niet. Of als je wel wil werken maar geen opvang hebt. Je kan het toch nooit goed doen. 

De bemoeimaffia zal helaas altijd blijven bestaan. Ze hebben meningen, tips en goedbedoelde adviezen. Vaak willen ze hun keus aan je opdringen en schromen ze niet om een flinke oorlog te beginnen. Iedereen mag een mening hebben, maar dring deze niet aan een ander op.

Moederschap is jouw dictatuur. Jouw beslissingen, jouw keuzes. Jij doet het als moeder fantastisch, met elke keus die je maakt.

8 jaar geleden

Al ik alle punten had benoemd had ik ern boek kunnen schrijven ;-)

8 jaar geleden

Al ik alle punten had benoemd had ik ern boek kunnen schrijven ;-)

8 jaar geleden

Er zijn heel veel mensen die er hetzelfde als wij over denken, maar toch zijn er nog steeds discussies. Heel gek...

8 jaar geleden

Mooi geschreven en ik ben het helemaal met je eens! Je hebt nog niet eens alle punten benoemd, maar ik herken zeker veel! Het is jammer dat iedereen zo'n sterke mening heeft en dit je probeert op te leggen. Als kersverse moeder zijn we toch een beetje onzeker over of we het dan allemaal goed doen. Gelukkig was er iemand van het cb die me juist duidelijk heeft gemaakt dat je het eigenlijk niet fout kunt doen! Inmiddels ben ik een stuk zekerder over de keuzes die ik voor ons kleintje maak. Toch omdat ik niet altijd zin heb in de meningen van de veschillende maffias houd ik me over sommige onderwerpen bij voorbaat maar wijselijk stil. Je kunt het toch nooit goed doen, maar volgens mijn hulp van het cb, dus ook niet fout ;) Knap van je trouwens dat je je poot stijf gehouden hebben op het gebied van flesvoeding. Het is jouw lichaam, jouw baby en jouw leven!