Snap
  • Mama

Moeders met verzamelwoede

Vele moeders zijn in de ban van verzamelen. Het verzamelen van plaatjes. Huh? Dat is toch iets voor kinderen. Nou, inderdaad!

Complete administraties komen op Facebook voorbij; van keurig uitgewerkte Excel-bestandjes tot aan kladjes. Maakt niet uit in welke vorm want overal staan getallen op. Soms maar een paar, soms tientallen, wel allemaal in oplopende volgorde. Het blijft niet alleen hierbij. Boze reacties, smeekbedes en nog-net-geen-doodsbedreigingen. Een greep uit de collectie:

"Me zoon heb nog lang niet alle plaatjes. Wie heb ze voor hem?"

"Ik mis nog plaatjes met nummer 34, 67, 124 en 158. Wie heeft ze?"

"Hey, dat is niet eerlijk! Ik reageerde als eerst, stomme koe!"

"Wacht maar, ik weet waar je woont. Ik kom ze persoonlijk wel even halen."

"Oh, wat lief! Mijn dochter zal helemaal door het dolle heen zijn. Bedankt!"

"Wie heeft er nog een vol boek liggen? Dan hoef ik ze niet dubbel te sparen."

De enige manier om niet te weten waar voorgaande over ging kan alleen maar als je onder een steen leeft. Ik heb het natuurlijk over de Dino plaatjes. Via een groep op Facebook waarin spullen worden weggegeven worden tientallen berichten per dag geplaatst. Vaders, moeders, opa's en oma's die verwoed aan het sparen zijn geslagen. Menigeen schroomt niet om keihard te zijn. Of schaamteloos. En ik? Ik erger mij eraan. Vroeger, ja... vroeger, spaarde ik ook plaatjes. Van Panini (?). Dan kocht je voor 50 cent of een gulden een zakje met 5 of 10 plaatjes. Snel weer naar huis, met het boek aan tafel en kijken of je nieuwe hebt. Hele ruilmiddagen op school of met vriendinnetjes. Niet met vriendjes. Die spaarden 'jongens-plaatjes'. Geweldig was dat.

Dat het er tegenwoordig anders aan toe gaat blijkt maar weer uit de huidige spaaractie. Hele kuddes kinderen staan achter dranghekken te schreeuwen naar het winkelend publiek terwijl moeder (of vader/opa/oma) op internet zit te speuren naar de allerlaatste plaatjes. Ik heb iets meer respect voor de kinderen die bij de winkel gaan staan. Ik zeg bewust iets meer, want hoe sommige kinderen je dwingen om de plaatjes af te geven... Waar zijn de normen en waarden gebleven?  Ze schreeuwen allemaal om het hardst terwijl het winkelpersoneel met oordoppen hun werk moet doen. Maar oké, ze staan er wel zelf. Ook in de regen.

Ik heb ze niet gespaard. Simpelweg omdat Sara en Iris er beiden gewoon te klein voor zijn. Ik nam ze af en toe wel mee en gaf ik ze weg aan de kinderen die er wel fatsoenlijk om vroegen. Gelukkig nadert de verzamelwoede zijn einde. Des te fanatieker wordt er gejengeld om de ontbrekende plaatjes. Afgelopen maandag liet ik mij toch verleiden om nog plaatjes aan te nemen. Ik hoorde het grut buiten al schreeuwen en nam mij voor om gewoon 'nee' te zeggen en stug door te lopen. Totdat ik haar zag staan. Een mooi meisje van een jaar of 5 a 6 met lang bruin haar. Om haar heen stonden allemaal jongens van een jaar of 10/11. Ze vielen mij nog net niet aan toen ze zagen dat ik plaatjes in mijn hand had. Het meisje stond netjes achter het hek, samen met nog een jongetje. Ze vroegen niets, ze keken wat bangig uit hun ogen. Ik liep op de twee kinderen af en gaf ze allebei een plaatje. "Hier, voor jullie. Omdat jullie niet schreeuwen en netjes achter het hek staan." Het meisje keek verrukt op en bedankte mij. Vanuit de grond van haar hart. Snel rende ze naar haar moeder en wees naar mij. Moeder stak haar duim omhoog.

Ik hou mijn hart vast voor de volgende spaaractie.

7 jaar geleden

hahaha, ik heb ze wel bewaard voor Danny, maar nog geen moment gevonden om ze uit te pakken whaha. Ik heb er ook niet veel mee, dat rare gedoe er om heen.

7 jaar geleden

Ik heb voor mijn kinderen wel een oproep gedaan op facebook (mijn eigen). Ze vinden het zo geweldig om dinoplaatjes te sparen, maar hebben zelf gewoon niet de mogelijkheid om ze compleet te krijgen. Mijn zoon ruilt ze dan wel braaf om met de plaatjes die wij dubbel hebben :-)

7 jaar geleden

Zo hoort het ook in mijn ogen. Een beetje helpen mag natuurlijk, maar er zijn bergen moeders die er (helaas) anders over denken.

7 jaar geleden

Ik ben er ook blij mee dat mijn kinderen ook te jong zijn. Zodra ze het snappen mogen ze het zelf doen!