Snap
  • Mama

Moederliefde

Kan je moederliefde geven als je zelf nooit moederliefde hebt gehad?

Het tweede boek waar ik aan werk is een hartverscheurend en waargebeurd verhaal over de roots van een Marokkaanse vrouw.

Lemmia (1979) groeide op in een dorp in de binnenlanden van Marokko. Op haar dertiende verhuisde ze naar Nederland. Lemmia ging naar een Nederlandse school. Makkelijk was het niet: ze kende de taal niet en ook de omgeving, de cultuur en het klimaat waren totaal anders dan in haar thuisland.

De jeugdherinneringen van Lemmia zijn besmet met bloed. Ze werd vaak geslagen, te vaak. Ze herinnert zich nog goed toen ze een jaar of acht was en een stenen muurtje moest bouwen. Ze deed het niet goed en haar moeder werd razend. In plaats van het voor te doen, sloeg haar moeder haar met een hamer op het hoofd. Het bloed spoot alle kanten op, haar moeder liet haar in haar kamertje achter en ze werd niet naar een ziekenhuis gebracht. Of die keer dat ze aan een bed werd vastgebonden en haar moeder haar bedreigde met een mes. Of al die keren dat ze in elkaar geslagen werd, urenlang ging het geweld door. Ze dacht dat lijden bij het leven hoorde, in haar geval was dat zo. In Nederland komt ze erachter dat het niet normaal is om geslagen te worden door je moeder.

In Nederland wordt haar leven niet veel beter. Ze wordt gepest op school, en voelt zich buitengesloten omdat ze de taal niet begrijpt. Het eerste jaar is ze erg eenzaam en verdrietig, pas na een jaar begint ze te praten op school en leert ze voor zichzelf op te komen.

Op haar twintigste loopt ze weg van huis. Ze vlucht naar een ‘blijf van mijn lijf’ huis. Ze komt in Zwolle terecht, waar de hulpverleners contact zoeken met haar moeder om het probleem op te lossen. Dit was onmogelijk. Vervolgens wordt Lemmia uit veiligheidsredenen overgeplaatst naar een schuilplaats in Emmen en neemt ze een andere naam aan.

Als buren naar haar vragen, zegt haar moeder dat haar dochter zelfmoord heeft gepleegd en begraven wordt in Marokko. Ook in Marokko vragen familie en vrienden zich af wat er met Lemmia is gebeurd. Weglopen wordt als grote schande voor de familie gezien. Haar moeder regelt de begrafenis voor haar dochter met een traditionele ceremonie.  Een grote leugen, want de begrafenis vindt plaats zonder lichaam. Op een begraafplaats in de binnenlanden van Marokko staat haar graf.

Lemmia is bang, bang voor haar moeder en bang voor het leven. Wat voor toekomst heeft ze? Ze knokt, bouwt een nieuw leven op en ze gaat een opleiding doen.

Tussendoor bloeit een liefde op met een Nederlandse jongen met wie ze haar toekomst wilt gaan opbouwen. Maar.. kan ze afrekenen met haar verleden?

Het boek ‘Moederliefde’ wordt in de nazomer van 2013 verwacht. 'Lemmia' is moeder van 2 mooie dochters en heeft Anne Tel, schrijfster van ‘Paaseitjes zoeken in het AMC’ (2012), gevraagd om haar verhaal vast te leggen, in eerste instantie om het uit te leggen aan haar kinderen later.

11 jaar geleden

jeetje zeg. Zat met mijn mond open het blog te lezen. Je weet dat het gebeurd in de wereld maar als je dan even een kijkje krijgt in het leven van zo`n persoon schrik je toch. Vreselijk dat het gebeurt en dat een moeder zoiets kan.

11 jaar geleden

dat is echt geen moederliefde nee, dat is pure mishandeling, poging tot dood en nog veel meer. Goed van haar dat ze afstand ervan heeft genomen, hopelijk krijgt ze ook de mentale begeleiding om dit trauma te verwerken. Ze heeft in ieder geval een voorbeeld van hoe het absoluut NIET moet. veel sterkte voor haar en veel succes met je boek.

11 jaar geleden

Wat afschuwelijk.... Ik snap dat echt niet, hoe kun je je eigen kind zoiets aandoen... Onvoorstelbaar vind ik dat. Wat een ontzettend dappere vrouw en wat goed dat ze haar verhaal door jou laat opschrijven. Niet alleen voor haar kinderen, maar misschien ook voor andere vrouwen in zo'n zelfde situatie.