Moederjargon

Toen ik zwanger werd, vond ik de terminologie die hierbij hoorde overweldigend. Ik heb er heel vaak Google bij moeten pakken om überhaupt te begrijpen wat er werd gevraagd of gezegd.

Maar nu ik moeder ben, zijn er zoveel "moederstromingen". Er zit een vakjargon aan verbonden die eigenlijk zich alleen maar richt om mensen in een hokje te stoppen. Want dat wil ons brein nu eenmaal. Ordenen.

Termen als "Loedermoeder" en "de ik-doe-ook-maar-wat- moeder" schieten als paddenstoelen de grond uit. Er worden "eerlijke" foto's gedeeld van moeders in hun kraamweek. Moeders durven er steeds meer voor uit te komen dat zij niet "insta perfect" zijn met hashtags als #niethetperfecteplaatje.

Daar lijnrecht tegenover heb je de zogenaamde "moedermaffia". Een term waarmee moeders die een, over het algemeen negatieve, mening hebben over de opvoeding van andere moeders, worden aangeduid.

En dan hebben we nog de "Curlingouders" die de weg gladstrijken voor hun kind, zodat het nooit obstakels zou tegen komen in het leven.

Laten we dan ook nog de "bewuste ouders" benoemen die vanaf de zwangerschap al bezig is om de beste, biologische, duurzame producten voor hun kind te vinden.

En terwijl ik dit typ, schieten mij nog zoveel voorbeelden te binnen.

Maar feit wil, dat ik gewoon Anouk ben. Moeder van Bente en Guus. En dat ik zo vaak onzeker ben over mijn opvoeding. En dat ik het eigenlijk veel te druk heb met mijn eigen onzekerheid om te oordelen over een ander. Laat staan dat ik me kan verdiepen in een jargon waarbij veroordelen voorop staat.

En wat heb ik mij schuldig gemaakt aan veroordelen toen ik nog geen moeder was. "ik zou mijn kinderen dus nooit zo laten schreeuwen! Ik zal nooit een discussie aan gaan met een twee jarige, ze moeten gewoon luisteren."

En wat had ik het mis. Schreeuwen doen ze gelukkig nog niet zo veel, maar als er een peuterpuberaanval is, weet de hele buurt dat! En die discussie? Soms ben ik gewoon te moe om mijn strijd voort te zetten en kies ik voor de onderhandeling omdat dit veel minder energie kost. Dus dan ben ik de "Sissy moeder" volgens de terminologie.

Ik ben Anouk. Onwijs trotse moeder van Bente en Guus. Onzeker als de pest over mijn opvoeding. En met name of ze wel een fijne, gelukkige jeugd hebben zijn vraagstukken die bij mij opspelen. Moet ik daarvoor de hele dag met ze op pad? ze op sleeptouw nemen naar de speeltuin of de dierentuin? Of is het voldoende om te zeggen dat ik van ze hou? Eten ze wel goed? Drinken ze voldoende? Zitten ze nog in de "curve" van het consultatiebureau? En, hoe hou ik ze schoon?

Daarnaast is er blijkbaar een soort van wedstrijd die "ontwikkeling" heet. Daar heb ik nooit de spelregels van gehad tijdens mijn zwangerschap, maar blijkbaar is het heel belangrijk dat mijn kinderen eerder kunnen lopen, praten of kruipen dan die van jou!

En dat doorslapen? Wat is dat voor een mythe? Ik heb het geluk dat zowel Bente en Guus redelijk goed slapen over het algemeen. Maar ook zij zijn speentjes kwijt 's nachts, liggen niet goed en moet ik weer een kind tussen de spijlen van het ledikant uit plukken of hebben even ze gewoon aandacht nodig in de nacht. Dus ook al "slapen zij door" ik mag er gewoon uit hoor. En ik doe het met liefde en de vermoeidheid die daarbij hoort, maakt mij een cafeïne-junk. Ik hartje (koude) koffie sinds ik moeder ben!

En ondanks de onzekerheid en vermoeidheid; vind ik het heerlijk om moeder te zijn. ik zou niets anders willen. De blikken van Guus, de gesprekken met Bente. Gisteren hadden we een heerlijke conversatie waarbij ik haar vertelde dat ik van haar hield, waarop zij zei "ik hou van trekkers "ok. Zolang het maar een "John Deere" is meisje

Als ik geen kinderen had gehad, had ik deze heerlijke logica nooit mee gekregen. had ik geen minimensjes gehad dat mij als veilige basis zagen en het liefste in mij zouden kruipen.

En het is zwaar; de constante onzekerheid , vermoeidheid en de afstand tot de sociale markt. Want wat mis ik soms gewoon uit slapen op een zaterdag! Stappen tot weet ik veel hoe laat! Of het überhaupt tegen alcohol kunnen. Onbezorgd afspreken met vrienden. Maar ik zal alles gewoon over doen. Ja zelfs de zwangerschappen met HG en de burn-out. Het is het waard.

Het is het waard om niet perfect te zijn!