Moederdag zonder mijn eigen moeder

Wellicht dat ik nog een andere keer schrijf over die 5 weken en 4 dagen sinds haar diagnose, maar voor nu ben ik al blij als ik dit eruit krijg. 

Op de foto zie je mijn moeder een paar dagen na haar diagnose. Ze was nog vastberaden dat ze hier hard tegen zou knokken want ze had toch echt nog geen zin om te gaan he. Ze had net een kleindochter gekregen en wilde die zien opgroeien. Ze wilde mij helpen met alle onzekerheden en vragen over het ouderschap en het leven in zijn algemeen. Ze wilde er nog zijn met alle mensen waar zij zo ontzettend veel van hield. 

Mijn moeder had een hele mooie speciale band met mijn dochter. Allebei roodharigen en zo gek en koppig als maar zijn kan. We videobelden mijn moeder zeer regelmatig en belden haar uberhaupt vrijwel dagelijks. En elke keer als haar stem te horen was, schoot Emma omhoog om te kijken waar het vandaan kwam met een grote grijns op haar gezicht.

Het is moederdag. Vorig jaar ben ik niet naar haar toe gegaan, maar liet ik mijn broer een bosje bloemen meenemen en heb ik haar gebeld. Ik hoopte zelf iets met mijn gezin te doen als nieuwe moeder (niet eens gebeurd overigens om het achteraf gezien nog extra zuur te maken). Had ik maar geweten dat het haar laatste moederdag zou zijn of uberhaupt haar laatste goede maand. Het is met een dag als dit dat alle irrationele regrets omhoog komen en ik wordt getreiterd door 'what ifs'. Er is zoveel wat ik meer had willen doen, wat ik anders had willen doen, als ik had geweten wat ons te wachten stond. 

Er is zoveel wat ik met mijn moeder wil delen. Ik wil haar laten weten hoeveel ik ben gegroeid in het afgelopen jaar en dat ze me kan vertellen dat ze trots is. Ik wil dat ze ziet wat Emma nu allemaal kan en dat ze kan lachen over wat voor sterk eigen persoontje ze is geworden. Ik wil dat ze hier is, me vastpakt en me over mn rug kriebelt om me te kalmeren, zoals ze dat altijd deed als ik overstuur was.

Ik mis haar intens veel, elke dag, maar toch is vandaag een stukje pijnlijker dan de meeste dagen.