7 jaar geleden
Moederdag 2.0, de verbeterde versie
Het zelfgemaakte cadeau van Sara doet een staarwedstrijd met mij. Ondanks bijgestelde verwachtingen ben ik wat geïrriteerd.
Gister verscheen mijn allereerste blog voor de tweede keer op Facebook. De reacties die daarop volgden waren redelijk gelijk en waren zeer gevarieerd: "Stel je niet aan", "herkenbaar", "het is elke dag Moederdag". Vooral die laatste opmerking zorgde voor enige irritatie. Het mag dan misschien wel een commerciële dag zijn en ik ben inderdaad elke dag moeder. Wat is er mis met 1 dag per jaar een beetje extra verwend worden of net even een beetje waardering krijgen voor de best zware taak die dag in dag uit wordt uitgevoerd?
Daarnaast was er ook nog een reactie van iemand die zei dat ik mij niet zo verwend moest gedragen, ik mocht allang blij zijn dat ik twee gezonde kinderen heb. Zucht, een hele diepe megazucht... Ik word eerlijk gezegd een beetje moe van dat soort opmerkingen. Het is inderdaad een enorme zegen dat ik 2 gezonde kinderen heb en vaak genoeg sta ik er ook bij stil. Blijkbaar mag ik dus geen teleurstellingen hebben omtrent het moederschap, even kort door de bocht.
Moederdag 2016. De 2.0 versie
Om 8.00 uur word ik wakker en staar naar 2 blije gezichten en een gezicht dat nog ernstig wakker moet worden. Ik zie een opgerolde tekening met een mooi lint eromheen en ik zie het cadeau dat Sara op de peuterspeelzaal heeft gemaakt. Iris kijkt gewoon blij en snapt nog niet wat dit allemaal te betekenen heeft. Ik ruik koffie, heerlijk! Zonder dat ik erom heb gevraagd krijg ik een dampende kop onder mijn neus geduwd. Gelukzalig kijk ik naar mijn gezin en zie dat ook Boef zich bij de feestvreugde heeft gevoegd. Sara meldt dat we vanavond pannenkoeken gaan eten en dat ze vanmiddag wel in de tuin wil zwemmen. Na de koffie zegt Jurre dat ik nog wel even mag slapen als ik dat wil. Ik zie dat het mooi weer is dus eigenlijk vind ik dat zonde. Uitslapen is echter zo'n zeldzaamheid dat die het toch wint van het mooie weer. Jurre dirigeert Sara en Iris de slaapkamer uit en ik nestel mij met Boef lekker in bed. Na een paar uurtjes word ik weer wakker en met hernieuwde energie kijk ik uit naar de rest van de dag.
Ik kijk op de wekker; 8.00 uur. Geen blije gezichtjes en geen dampende kop koffie. Wel een blije Boef die druk kwispelend weet dat we gaan wandelen. Ik draai mijn hoofd opzij en zie dan toch een blij gezicht. Het is Iris die ik vannacht naast mij neer heb gelegd. Iris is van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat vrolijk en vandaag is geen uitzondering. Ze rekt zich uit en haar handjes vinden mijn wangen. Ik besluit om haar mee te nemen naar buiten, mee op de wandeling met Boef. De rest is nog in diepe rust. In een prachtige ochtendzon wandelen we met Boef en is het nog heel rustig op straat. De eerste kerkklok begint te slaan en al gauw volgen er meer. Bij terugkomst hoor ik dat Sara wakker is en met z'n drietjes gaan we ontbijten. Vanmiddag kan Sara mooi in de tuin zwemmen en vanavond eten we wortels met gehakt.
Ik hoef geen dure cadeaus, ik hoef geen ontbijt op bed. Dit jaar niet. Vorig jaar wist ik dat ik niets hoefde te verwachten en dit jaar is dat niet minder. Neemt natuurlijk niet weg dat ondanks de bijgestelde verwachtingen ik toch nog een beetje teleurgesteld ben. Neemt niet weg dat de dag nog lang is en er nog van alles kan gebeuren. Laat ik het maar op de hormonen houden, ik ben nou eenmaal een gevoelsmens.
</p><p><img width="750" height="28" class="aligncenter size-full wp-image-137294" alt="1" src="http://img.mamaplaats.nl/uploads/legacy/2016/04/11.jpg" /></p><ul><li><a href="http://kliks.affiliate4you.nl/?adv=5554&web=7303&linkinfo=shoptips&url=http%3A%2F%2Fwww.kleertjes.com%2Foutlet.html%23%21page%3D1%26sorting%3D24%26limit%3D24%22">Outlet bij Kleertjes.com »</a></li>
Anoniem
Ik snap je helemaal. Ook ik kreeg niets. Ik hoef geen grote cadeaus maar gewoon een kleinigheidje, tekening of een waardering zou fijn zijn. Dat heb ik mijn partner ook gezegt (meerdere malen). Maar nog met moederdag niets gehad. Ik was erg teleurgesteld en het deed ook pijn. Mijn dochter van 2,5 heeft me wel geholpen met sinaasappelsap maken, zoooo lief. Ik neem het haar ook echt niet kwalijk. Ze is nog klein. Maar mijn partner mag best iets doen, we hebben een dochter van 2,5 en ik ben zwanger. Zijn excuus was ben niet creatief en ben niet goed in dit soort dingen. Nu heeft hij achteraf een cadeau besteld en krijg ik het morgen. Tja dat is niet wat ik wil of bedoel?! Ach ja het is niet anders. Vind het wel gewoon jammer, het is maar 1x per jaar moederdag.
Chisty89
Ach jij had in ieder geval geen verwachtingen. Mijn man had mij gesommeerd vooral niet voor 10 uur naar beneden te komen om op de ochtend zelf te zeggen 'ja uh ga er maar gewoon uit hoor want ik ben het ontbijt vergeten'.... Wel had hij de moeite genomen om samen met dochterlief een tekening te maken maar om de een of andere reden kon dat mijn teleurstelling niet helemaal wegnemen haha
Lindsy83
Ik snap je gevoel zeker! Ik had het met mijn verjaardag die door het weer jammerlijk in het water viel. Een kado verwachte ik toen ook al niet, maar ik had het fijn gevonden als op zo'n dag mijn vriend toch even wat extra dingen (bijvoorbeeld luiers) over had genomen. Nu 2 weken later verwachte ik dus ook zeker niks met moederdag... Ik had wel een kleurplaat zelf meegenomen, dus mijn vriend had deze samen met ons zoontje in kunnen kleuren. Helaas de tekening ligt nog op dezelfde plek als waar ik hem heb neergelegd. Vandaag hebben we wel nog de barbecue gedaan die we met mijn verjaardag wilden doen. Beetje jammer alleen dat mijn schoonmoeder allemaal kadootjes kreeg voor moederdag, terwijl we dus eigenlijk mijn verjaardag aan het vieren waren... Maar fijn ik heb zeker genoten vandaag en ben heel erg blij dat we toch iets leuks hebben ondernomen. En wie weet krijg ik over twee weken alsnog een mooie tekening ;)
anoniem2017
Ik kreeg donderdag al ontbijt op bed, vanmorgen moest ik met de hond vroeg op cursus dus heb snel de knutsels in bed gehad en daarna gezegt dat ik beneden kwam eten, de oudste had wel voor ontbijt gezorgd. Hoef geen cadeau,s die papa heeft gekocht. Maar snap wel je teleurstelling, die had ik de eerste moederdag, toen had papa niet eens de moeite genomen om iets kleins met onze zoon te doen, toen ik daarna met vaderdag wel een verfknutsel met de oudste had gemaakt, wat een kliederboel, wat een lol, had hij spijt en daarna kwam hij met een verlaat moederdagding, maar ja het moment was weg en dat is iets wat je toch niet vergeet en wat jammer blijft. Het zijn juist die kleine dingen die het hem doen, maar ja zonder mij kreeg zijn moeder volgens mij ook niks. Toch een fijne moederdag