Wauw de tranen rollen over mijn wangen. 3 jaar geleden verloor ik mijn moeder en ben nu zwanger van mijn eerste kindje. Wat heb je dit ongelovelijk mooi verwoord!
Ook mijn moeder is er helaas niet meer, mijn oudste dochter (4) heeft ze 1,5 jaar mogen meemaken, mijn 2e meisje kent haar helemaal niet en nu zwanger van nummer 3 en ook die leert haar niet kennen. Ook ik mis haar enorm en zit net als jij met vragen. Het zal ooit wel beter worden tot die tijd blijft het een gemis
Allereerst.. wat moet het ontzettend moeilijk zijn zonder je moeder, zeker nu je zelf moeder bent geworden. Ik voel en leef intens met je mee. Bedankt voor je mooie stukje... en wat voel ik mij ineens ontzettend dankbaar.. dat ik mijn moeder nog heb.. en nog alles met haar kan delen, mijn verdriet en mijn vreugde... en inderdaad... vriendinnen, partner, zussen.. je houd van ze.. maar ze zijn niet mama. je hebt helemaal gelijk. je moeder kijkt over je schouder mee.... ook naar je kleine meisje, en ze is vast ontzettend trots op je. kan niet anders. maar ach ach.... wat zal het zwaar zijn zonder haar, ik kan het me niet voorstellen en ben dankbaar dat dat ook nog even niet hoeft... ik geef je een dikke knuffel... sterkte, en aan de andere kant, geniet, van je eigen kleine meisje xx
Misschien klinkt het gek, maar misschien moet je er af en toe gewoon even over janken. Je mag verdrietig zijn over je moeder, dat betekent namelijk ook dat jullie verbonden waren/zijn en dat je van haar hield/hou. Als ze niets voor je zou betekenen zou je ook niet verdrietig zijn! Het gemis zal altijd blijven, soms met kleine dingen, soms grote, mooie dingen of verdrietige.....
Mama_vanLyam
Wauw de tranen rollen over mijn wangen. 3 jaar geleden verloor ik mijn moeder en ben nu zwanger van mijn eerste kindje. Wat heb je dit ongelovelijk mooi verwoord!
kgiesbertz
Ook mijn moeder is er helaas niet meer, mijn oudste dochter (4) heeft ze 1,5 jaar mogen meemaken, mijn 2e meisje kent haar helemaal niet en nu zwanger van nummer 3 en ook die leert haar niet kennen. Ook ik mis haar enorm en zit net als jij met vragen. Het zal ooit wel beter worden tot die tijd blijft het een gemis
Mamavan2(+2=4)❤️
Allereerst.. wat moet het ontzettend moeilijk zijn zonder je moeder, zeker nu je zelf moeder bent geworden. Ik voel en leef intens met je mee. Bedankt voor je mooie stukje... en wat voel ik mij ineens ontzettend dankbaar.. dat ik mijn moeder nog heb.. en nog alles met haar kan delen, mijn verdriet en mijn vreugde... en inderdaad... vriendinnen, partner, zussen.. je houd van ze.. maar ze zijn niet mama. je hebt helemaal gelijk. je moeder kijkt over je schouder mee.... ook naar je kleine meisje, en ze is vast ontzettend trots op je. kan niet anders. maar ach ach.... wat zal het zwaar zijn zonder haar, ik kan het me niet voorstellen en ben dankbaar dat dat ook nog even niet hoeft... ik geef je een dikke knuffel... sterkte, en aan de andere kant, geniet, van je eigen kleine meisje xx
Mdriel
Misschien klinkt het gek, maar misschien moet je er af en toe gewoon even over janken. Je mag verdrietig zijn over je moeder, dat betekent namelijk ook dat jullie verbonden waren/zijn en dat je van haar hield/hou. Als ze niets voor je zou betekenen zou je ook niet verdrietig zijn! Het gemis zal altijd blijven, soms met kleine dingen, soms grote, mooie dingen of verdrietige.....