MOEDER ONDER VRAGENVUUR

Dit is zo herkenbaar. Ikzelf ben 25 en ook alleenstaande mama van mijn kleine wondertje (Aimee, 2 jaar). Haar vader is niet in beeld en kijkt niet naar ons om. Op de een of andere manier heb ik elke dag wel het idee dat ik me tegenover de buitenwereld moet bewijzen en bovenal wat heb goed te maken tegenover mijn dochter omdat haar vader het laat afweten. Dat vragenuurtje slingert ook dagelijks om mijn oren, blijven lachen, schijt hebben aan zij die oordelen en gewoon lekker je eigen ding blijven doen.

Jep dit soort vragen krijg je inderdaad als je thuis voor je kindje zorgt. En als je wel aan het werk bent krijg je weer vragen op je afgevuurd waardoor je je af gaat vragen of er ooit iets als vrouwenemancipatie is geweest. Kortom je doet het voor die FBI agenten toch nooit goed... Lekker je eigen gang gaan en niet te druk maken. Je leeft voor jezelf en je kleine. That's what's important! :)

WAT??? Ze kan niet eens een potje saus meenemen voor een drukke, vermoeide vriendin? Schandalig! Is ze nog wel een vriendin? Zeker kinderloos, dus heeft geen idee hoe je je voelt? Ja ik snap dat je je een single Mum voelde, maar je kom ten minste wel je emoties delen met je partner, hoop ik?

Moeder zijn IS een BAAN. Wanneer begrijpen die mensen dat nu eens. Het is zeker weten de mooiste baan die ik mij kan wensen maar ook de zwaarste baan. Vervelen? Wat is dat? Ik was maar wat blij dat zoonlief een heerlijk poos nog zijn middagdutje heeft gehad maar dat is er ook al een poosje vanaf. Dan verveelde ik mij niet nee ik kon even bijkomen. Tijd voor jezelf schijnt dat te heten. Wat ik de hele dag doe? Nou heel veel maar teglijk ook niks. Voornamelijk opletten dat zoonlief niet de tent afbreek ;). Wat ik wel eens zeg als ze vragen of ik een baan heb zeg is heel leuk ja, ik ben gezinsmanger. Ik heb het eens gelezen en vond het te geweldig om niet te gebruiken. Je ziet ze even denken en dan is er een hele andere opening in het gesprek dan als je zegt dat je fulltime moeder bent. En die vriend die heb je toch? Je bent toch smoor verliefd op je zoontje? Hij is immer de enigste man in je leven waar je zo veel mee samen bent? Je hebt genoeg in huis om iedereen flink in de maling te nemen hoor ;) Dan kun je eens goed lachen. Maar eerlijk is eerlijk zulke vragen zijn goed irritant en die mensen begrijpen niet dat hun (vaak goed bedoelde) vragen niet leuk zijn om ze telkens te beantwoorden. Je weet het weer heel goed te omschrijven. Soms kan het echt voelen alsof je verantwoording moet afleggen voor het feit dat je thuis voor je kind zorgt. Ik denk dat het als moeder alleen nog lastiger is want dan zie je ze bijna denken van dat is er weer 1 die niet werkt en vul de rest maar in. Ik hoop dat je nog lang mag genieten van het fulltime gezinsmanger zijn en als ze vragen stellen gewoon antwoorden geven waarbij ze of moeten nadenken of in het vervolg niet meer zulke vragen stellen.