11 jaar geleden
Moe...
Afgelopen maandag ben ik weer begonnen met werken. Nu had ik voordat ik met verlof ging al heel veel problemen op het werk. Ik had gehoopt dat deze problemen enigszins opgelost/verbeterd zouden zijn toen ik terug kwam, maar niets is minder waar. Ik kreeg gelijk te horen wat er allemaal niet goed was gegaan. De moed zakte me in m'n schoenen... Afgelopen woensdag brak ik en ben ik in huilen uitgebarsten en naar huis toegegaan en sinds die tijd kan ik niet meer stoppen met huilen.
Ik heb nu ook totaal geen zin meer in het werk en ben doodop. Vandaag de hele dag duizelig geweest, heb ik last van m'n maag en wilde ik eigenlijk alleen maar slapen, maar ja, vandaag was mijn mamadag en daar wil ik van genieten... Dat is op dit moment zo ongeveer het enige waar ik van geniet... van mijn kleine meid en m'n vriend!
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Tips zijn altijd welkom!
Anoniem
Heel herkenbaar. Heeft bij mij 2x in een burn-out geresulteerd. Ook in gemeentedienst de laatste keer. Stress was zo erg dat ik bijna een miskraam heb gehad. Ben direct daar gestopt ( ook al kon dit financieel eigenlijk niet) liever minder geld dan geen kindje. Ben daar zo vernederd en gepest. Heb daarna een hele leuke baan gehad in een totaal andere richting. Helaas was dit een project, dus ben weer werkzoekend. Maar ik heb mezelf terug gevonden en dat heeft jaren gekost. Maat ik laat me nooit meet zo behandelen. Kies voor jezelf. Een gelukkige mama is de pilaar voor het gezin. Sterkte
Anoniem
oh even vergeten te zeggen dat duizelige gevoel kan heel goed een beginnede paniekaanval zijn , wees een beetje op je hoeden. (komt op met spanningen, onverwachte gebeurtenissen, schrik reacties etc)
Anoniem
ik herken hier zoveel in. ik moet morgen voor het eerst weer gaan werken , ik ben de hele week al aan het huilen dat ik moet gaan werken . niet dat ik niet wil werken maar dat ik moet werken voor dit bedrijf. ik ben al meerdere malen langdurig ziek geweest (1e x paniek aanvallen en de 2e x met een burn out)en dat op mijn 25ste . ik heb vandaag eindelijk het besluit genomen om rustig op zoek te gaan naar een andere baan. nou ben ik in gemeentedienst en verdien ik best goed maar ik vind plezier in mijn werk toch belangrijker. ik wil je heel veel sterkte wensen en luister heel erg goed naar je lichaan en jou zelf en neem echt goed de tijd . als je naar de huisarts gaat schaam je dan niet als je een potje gaat zitten huilen en wees eerlijk. ik hoop dat je eruit komt
May
Ik herken hier wel een klein beetje van mijzelf in. Probeer toch je rust te pakken. Ga even slapen als je meisje slaapt en doe het verder rustig aan. Misschien had je andere verwachtingen en ben je overdonderd door wat er op je werk is gebeurd. Kijk het een paar dagen aan en maak anders toch even een afspraak bij de huisarts en net wat Sandra ook zegt bespreek daar de eventuele mogelijkheden mee wat je zou kunnen doen. Knuffel en vergeet vooral nu jezelf even niet!