Mindful leven hoe doe ik dat?

Ik heb het idee dat wij, als mens zijnde, vaak dingen doen omdat wij denken dat het zo hoort. Omdat het verwacht wordt van ons. Ik ben mij ervan bewust dat ik vaak elders zit met mijn gedachten, dan ik het moment waar ik mij in bevind. Ik probeer de buitenwereld wat van mij af te sluiten en elk moment bewuster te ervaren.

In het hier en nu leven. Dat geeft mij een soort innerlijke rust ook al is het om mij heen nog zo druk. Niet terugkijken of vooruit, maar genieten van moment waarin je je nu bevindt met je volledige aandacht.

Zo geniet ik ook ontzettend van mijn kinderen. Ik merkt aan mezelf dat ik de laatste maanden of zelfs jaren, teveel met mijn telefoon bezig ben geweest. Teveel met berichten, Facebook, Social media, mailen en noem zo maar op. Het werd een soort van verslaving en ik voelde me incompleet zonder dat ding. Ik miste zodoende de momenten die er echt toededen.

Nu pak ik mijn telefoon pas als de kinderen op bed liggen. Vanaf het moment dat ik uit werk kom hebben mijn kinderen mijn volledige aandacht. Ik wil me niet schuldig voelen om wat ik allemaal mis. Het gelach van mijn dochters, de manier waarop ze met elkaar spelen, het blokje dat Demi mij komt brengen, het kusje dat ik had kunnen krijgen als ik haar had aangekeken. Ongemerkt mis je zoveel en dat besef ik mij nu.

Ik geloof ook dat het goed is in het moment te leven. Bewust te zijn met wat je op het moment aan het doen bent. Als je aan het eten bent, laat je dan niet afleiden en richt je op het bewust eten. Dan geniet je hier ook meer van. Geen telefoon aan tafel, tv uit, radio uit. Ik dwaal vaak af met mijn gedachtes en ben dan niet bewust bezig. Zoals ik al eerder in een blog aangaf loopt mijn hoofd soms over. Ik ben nogal van het regelen en merk dat ik dit ook op mijn dochter aan het overbrengen ben. Zo ook 's morgens vroeg. “Zoë doe jij even je kleren aan, dan smeer ik een boterham voor je en als die op heb vlecht ik je haar”. Waarom vindt ik het nodig haar in een soort van stappenplan aan te geven wat ik als volgende ga doen of van haar verwacht dat ze doet? Ik ga proberen dit wat te laten varen. Dat ik het denk, alla, maar ik hoef mijn gedachtes hierover niet naar mijn 5 jarige uit te spreken. Ik geloof dat het feit dat ik mij hiervan bewust ben, al een stap in de goede richting is, nu de praktijk nog.

Doe wat je doet met volledige overtuiging. Ook is het iets waar je absoluut geen zin in hebt. Als je vol overgave er in duikt, zal je merken dat het je beter af gaat, makkelijker. De afwas, het opruimen van het speelgoed van de kinderen. Opruimen geeft mij sowieso al voldoening. Jezelf er toe zetten is een euvel waar je overheen moet. Verstand op Nul en gewoon gaan.

En genieten van rust. Liggen mijn kinderen op bed, is het huis aan kant, dan ga ik ook even zitten. Pak ik een boek. Lees het in stilte of doe ik wat sport oefeningen. Een moment voor mezelf, geeft mij nieuwe energie en maakt mij een leuker persoon. Dat geloof ik echt.

Om de radertjes in mijn hoofd af en toe een pauze te geven, stel ik 2 doelstellingen per dag. Die 2 dingen moet ik doen van mezelf en de rest is mooi meegenomen, maar niet noodzakelijk. Minder haasten, op tijd opstaan, betekent ook minder stress en dat is natuurlijk beter voor je lichaam en je humeur. Proberen vanuit een ander perspectief te kijken. Bedenk dat als je geïrriteerd raakt dit een moment opname is. Dit gaat weer over en wat heb je uiteindelijk bereikt met je frustratie? Waarschijnlijk niks. And last but not least…. een aantal punten waar ik zelf ook veel baat bij heb ( en heb gehad);

1. Steek tijd in de mensen die belangrijk zijn.

2. Ga niet van het ergste scenario uit, maar ook niet van het beste. Wees realistisch.

3. Complimenteer anderen.

4.Voel compassie voor anderen. Er zou een reden kunnen zijn waarom iemand fel op jou reageert. Zie niet alles zwart/ wit.

5.Wees dankbaar voor wat je hebt.

6 .Probeer je niet druk te maken over iets waar je niks aan kan veranderen of over iets dat mogelijkerwijs zou kunnen gebeuren.

Hopelijk werkt mijn blog aanstekelijk voor andere moeders die ook weleens teveel hooi op hun vork nemen. Moeder die net als ik alles tegelijk willen doen en zo goed mogelijk. Moeder die teveel van zichzelf eisen en zo zichzelf lijken te verliezen. Voor moeders die wat innerlijke rust kunnen gebruiken om de dag weer met een lach te beginnen en vol goede moed.