3 jaar geleden
‘Mijne was 2 en was al zindelijk.’
Potjestraining geeft stress
Ben ik ook zo een mama die zich vergelijkt met andere? Of forceer ik mijn dochter toch beter niet.
Giulia was als baby motorisch niet sterk. Moest naar kine en osteopaat met haar torticollis. Had nog eens een bloeding in de nek ervoor waardoor haar hoofdje telkens 1 kant opkeek. Blabla ‘komt veel voor’, maar toch hoor je veel, de mijne rolt al hoor. De mijne stond al recht, draait ze haar al op haar zij? Oei? Neen? Ai
Zet je ze in de maxicosy? Leg ze plat... neen .... neen niet opnemen. Oh jong. Ze heeft reflux laat me zijn!! Met de patatjes begonnen aan 3,5 maand tegen iedereens advies in. ‘Pas aan 6 maand hoor’. Maar toch ging het vanaf dan beter. En de nachten ook.
Falen falen falen gaat door je hoofd maar, ik liet me nooit doen. G’tje heeft haar eigen tempo en ze stond na 15 maanden perfect op punt! Loopt rond springt danst en is motorisch sterker dan ooit.
Ik kon soms reageren van: ‘ze zegt al mama van haar 7 maand en die ku nog nie eens klapn’ waarop ik mezelf betrapte dat ik zelf diegene begon te worden die kritiek gaf. Na het verschot ben ik daar ook direct mee gestopt.
Maar dan nu. 2,3 jaar...
Is ze nog niet zindelijk?! Ik zou dat wel al trainen hoor! De mijne was al zindelijk aan 2 jaar...
Gestart met potjestraining. Al veel over gehoord. Over zoiets simpels. Amai! Dat is het dus NIET. Ik heb een welverdiend verlof en ik mijn dochter maakt me nu vroeg wakker om op potje te gaan ( ze draagt een pamper) omdat ze dan weet dat ik ze uithaal. Eenmaal bij potje gekomen wil ze niet meer en maak ik mezelf boos. Waardoor ze nu niet meer op potje wilt.
Ik wil op potje. Neen niet potje pamper. Neen geen pamper. Potje. Neen geen potje. En zo wordt het een kat en muisspel en ja... ik ben het muizeke!
Ik stop er even mee. Laat ze maar pipi nog doen in haar pamper. Let it flow. Let it goooo.
Velen zeggen: volg je mama hart. Niets forceren. Ze moet er klaar voor zijn. Ze zal het wel zelf aangeven. Ewel: ik ook si!
________________ₓₒₓₒ ɢɢ _______________
Mama Marlies
Mijn meisje was met alles heel traag qua motoriek, toen ze drie was bleek dat ze motorisch moeilijk leert. Dat had ook gevolgen voor zindelijkheid. Ze voelde gewoon niets als ze plaste. Ze kon plassend door het huis wandelen en dan verbaasd zijn dat alles nat was, niet door onwil, maar omdat ze het echt niet voelde. Toen we dit wisten zijn we heel rustig begonnen met potjestraining, want wachten tot ze er klaar voor was had geen zin. Ze wilde het heel graag, maar het ging dus niet vanzelf. Na een half jaar was ze dan toch echt zindelijk en het bijzondere was, dat ze ook meteen in de nacht geen luier nodig had. Kortom kijk naar je kind. Sommige kinderen komen er vanzelf mee, andere hebben een beetje hulp nodig.
Mama op zoek
Herkenbaar! Ik doe het vergelijken onbewust met mijn oudste. Mijn oudste was 2,5 toen hij zelf aangaf dat hij geen luier meer wilde. Hartje zomer, dus ideaal om te oefenen. Na een of twee weken ging het prima. Mijn jongste is nu bijna 3 en daarvan vonden wij: de tijd is rijp. Meneertje echter niet. We zijn dus maar weer gestopt, we willen geen trauma er van maken. En mijn mantra is nu ook: let it go! Hij komt er vanzelf mee wanneer hij er aan toe is.