Mijn zegeningen, mijn dank voor 2015

Een jaar heeft 12 maanden, 52 weken en 365 dagen. Genoeg momenten zou je zeggen om zo nu en dan stil te staan bij je eigen zegeningen en rijkdom. Hoe hard we allemaal ook roepen dat we dat doen, ik denk dat die frequentie nog wel omhoog mag. En dit zeg ik ook tegen mijzelf.

Het is namelijk een heuse uitdaging om elke dag stil te staan bij wat je hebt en waar je dankbaar voor 'moet' zijn. Vele malen makkelijker om stil te staan bij wat je niet hebt en te gaan klagen. Is ook een beetje de aard van ons als mens. Klagen we niet direct dan is het wel indirect.

Dan nu naar mijzelf kijkend. Ik besef mij heel goed dat bij het sluiten van 2015, dit weer een jaar van uitersten geweest zal zijn. Op de eerste plaats vanwege mijn zwangerschap. Blij verrast werden we afgelopen mei met een positief uitslaande zwangerschapstest.

Al eerder blogde ik over dat een zwangerschap en zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Ik tel deze zegening dan ook driedubbel en ben zeer dankbaar. Bijzonder dankbaar dat mijn zwangerschap zo goed verloopt, dat de kleine goed groeit zonder mankementen en zelfs een beetje voor ligt op de gemiddelde groei. Bijzonder dankbaar dat ons kleine meisje straks in zoveel liefde mag opgroeien. Alleen dat is al zoveel rijkdom.

Ik besef mij zeer goed dat ik voor de buitenwereld een perfect ogend leven heb. Een vrijstaand huis in het Gooische reservaat, een dikke Porsche om mij van A naar B te verplaatsen, geen muntstukken die ik meermaals moet omdraaien omdat de geldzorgen zich opstapelen. In de ogen van velen is dát nou rijkdom. Ik zal het niet ontkennen maar echte rijkdom zit h'm niet geld en materiaal. Het zit h'm in de liefde en omarming van familie en vrienden. Dat is rijkdom wat alles te boven gaat. Geen enkele financiële waarde kan daar tegen op. Geld maakt heel veel makkelijk of makkelijker, absoluut waar. Maar net zo lief woon ik morgen in een hut maar wel met mijn lief en al mijn dierbare familieleden en vrienden om mij heen. En precies dat, familie en vrienden, daar ben ik ook in 2015 weer zeer dankbaar voor. De kracht die ik als familielid en vriendin kan geven en de kracht die ik put uit familie en vrienden. Ik kan niet zonder, hou zo intens veel van mijn dierbaren.

Het heeft zich dit jaar weer bewezen:

- Ik ben bijzonder dankbaar dat ons kleine prinsesje straks mag genieten van twee opa's en twee oma's. Er is een moment geweest, al is dat al een paar jaar geleden, dat ik dacht dacht mijn moeder nooit oma zou worden. Dat ik haar voortijdig aan die vreselijke beroerte zou verliezen. Van alles wie ze was, was ze in één klap helemaal niets meer. Moest alles weer leren en proberen. Van praten tot toiletteren, van lopen tot zitten, van stabiliseren tot bewegen. Het is haar allemaal gelukt. Hoe mooi was het moment in mei van dit jaar dat ik haar als eerste vertelde dat ze oma zou worden: 'mama ik ben zwanger' haperde ik er al huilend uit. Haar reactie heeft geen prijs, de tranen stroomden over haar wangen en ik zag een ongekende trots in haar ogen. Wow wat een blessing!

- Ik ben bijzonder dankbaar voor de tijd dat mijn vriendin mij heeft toegelaten haar te steunen in de o zo waanzinnig moeilijke maanden waar ze samen met haar vriend door heen ging. Zwanger van een tweeling maar al vroeg werd duidelijk dat één van de twee het nooit zou gaan redden en de zwangerschap wel zo ver mogelijk moest worden uitgezeten. De keiharde klap toen de bevalling en daarmee het verlies van één en de lange couveuse tijd van de ander een feit was. Zo sterk als ze zich heeft gehouden naar buiten, zo teer was ze van binnen. Ik mocht er voor haar zijn. Mijn liefde aan haar geven. Onze vriendschap omarmen. Beseffen dat dus niet iedereen zomaar vanzelfsprekend een gezonde zwangerschap tegemoet ziet. Over een tijdje zijn we beide mama en zullen we samen vol trots achter de kinderwagens van onze prinsjes lopen. Waar de vriendschap ooit begon, worden nog vele vele jaren aan toegevoegd. Onbeschrijfelijk dankbaar!

- Mijn grote liefde, mijn lief. Zo waanzinnig druk dat hij is met zijn diversiteit aan werk en verantwoordelijkheden, zo intens staat hij dag en nacht voor mij klaar als dat nodig is. Ik hoor wel eens anders en ook hier op MAMAPLAATS lees ik verhalen waar mijn hart soms van moet huilen. Ook een onvoorwaardelijke liefde is niet vanzelfsprekend. Hij is er voor mij als vanaf dag 1, ik voel zijn liefde, ik zie zijn trots en ervaar zijn steun. Hoge pieken en diepe dalen, we doen het samen. Altijd weer, keer op keer. We vieren de hoge pieken en hij troost mij bij de diepe dalen van verlies. Mijn zwangerschap gaat richting zijn einde, het wordt zwaarder en ik slaap slechter. Hij dus ook. Enerzijds omdat ik druk tientalle keren draai en anderzijds omdat hij het niet wilt missen als er iets met mij aan de hand is. Al bijna 10 jaar mijn grote liefde en ik zou niet anders willen. Mijn grote trots en straks papa van onze creatie. Een grootse zegen!

Ik kan zo nog wel even door gaan met mijn grote dankbetuigingen voor 2015. Allemaal een ander begin, andere hoofdrolspelers maar met hetzelfde einde; ongekend veel dankbaarheid, niet in geld uit te drukken.

My life. My blessings. I'll count them and send them to the stars. Let's shine all together!