Mijn relatie liep stuk door DOWN syndroom

Ik vindt mezelf de beste moeder die Zayn zich maar kan wensen!

Ja, je leest het goed, ik vind mezelf echt een geweldige moeder. En nee, ik ben niet arrogant 😉.

Ik wilde altijd heel jong moeder worden en hoopte altijd op 3 a 4 kindjes in mijn leven, maar zo heeft het nooit mogen lopen, althans nog niet. Ik wilde altijd alles eerst op orde hebben, een koophuis, dikke spaarrekening en een geweldige droomvader voor mijn toekomstige kinderen… is dit alles gelukt? NEE! Ik kan er geen een afvinken nu. Inmiddels ben ik 33 jaar oud en is Zayn 10 maanden nu. Zayn is geboren met het syndroom van Down als verassing. Mijn relatiestatus op dit moment is: ‘het is zeer ingewikkeld’, dit mede doordat de vader van Zayn het nog steeds niet geaccepteerd heeft dat Zayn het Down syndroom heeft. Hij maakt zich om alles druk en ontkent het feit dat Zayn Down heeft omdat hij zegt dat hij het niet ziet en de dokters in het ziekenhuis gewoonweg geen vertrouwen wilt geven. Dit botst enorm omdat ik er juist heel postitief in sta. Ik maak gewoonweg overal het beste van en ben liever te positief (noem het naïef) dan negatief. Wie weet komen we in de toekomst nog wel samen wie weet. Ik kan niet in de toekomst kijken en ik hoop dat hij snel alles een plekje gaat kunnen geven.

Ik woon van maandag tm vrijdag bij mijn ouders en in het weekend ga ik meestal voor 2 dagen ‘naar huis’ naar de papa van Zayn. Ik heb zelf een 1 kamer appartement en Zayn slaapt lekker naast mij en papa op de bank. Bij mijn ouders slaap ik naast mijn moeder en ligt Zayn in dezelfde kamer in een campingbedje in zijn nestje. Natuurlijk hoop ik snel een huisje te vinden zodat Zayn straks zijn eigen kamer heeft, maar toch ondervindt ik eigenlijk geen problemen tot nu toe.

Maar, ik ben zo gelukkig op dit moment! Ja gek he, zou je niet denken. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest in mijn leven. Zayn brengt mij zoveel geluk en ik geniet zoveel van hem. Alles loopt zoals het loopt, en ik kan me geen betere plek voor Zayn bedenken dan bij mij. Ik werk 40 uur vanaf een ‘kantoortje’ bij mijn ouders mijn moeder werkt niet dus die kan af en toe even met Zayn spelen. Natuurlijk is dit geen ideale situatie maar voor mij perfect zoals die nu is. Ik denk niet dat Zayn een eigen kamer mist nu en nee, mijn kind is niet verwend hoor. Als ik werk vermaakt hij zichzelf ook prima alleen op een speelkleed of in de box.

Ik denk dat alles zo heeft moeten zijn, juist omdat ik nu pas Zayn heb gekregen ben ik er nu meer klaar voor dan ooit. Ik denk dat als ik jonger was geweest ik nog niet klaar zou zijn voor een kindje met het syndroom van Down, dat ik het moeilijker een plekje had kunnen geven. Ik haal ook erg veel kracht uit het schrijven en het delen van ons verhaal en de reacties die ik hierop terug krijg zijn overweldigend! Via Instagram probeer ik iedereen een beetje mee te nemen in de ontwikkeling van Zayn en ik vind het zo leuk als hij weer iets nieuws kan iedereen zo oprecht enthousiast is voor ons.

Zodra iemand Zayn ziet worden ze zo oprecht blij van hem, dat is een zegen. Een zegen die alleen Zayn heeft, hij is zo speciaal. En Zayn gaat alles kunnen wat een ander ook kan alleen heeft hij iets langer de tijd nodig hiervoor. En zeg nou eerlijk, wat is daar nou erg aan?

Volg ons avontuur verder op: www.instagram.com/down.withzayn  

foto's by @jolientensenfotografie