Mijn leven als gastoudermoeder (deel 2)

Mijn dagen zijn lang. Mijn man heeft een fulltimebaan en ik dus als huismoeder fulltimemoederschap en daarnaast bijna fulltimegastouderschap. Ik maak dagen van 7 tot 7. En wat hou ik over aan het eind van de maand? Haast niks. Ik draai meer dan 50 gastouderuren in de week (natuurlijk overlapt dit, maar dit zijn de uren die ik betaald krijg) en hou amper 100 euro per week van over. Het bedrag dat door ouders betaald wordt is laag, daarnaast krijg ik ook elk jaar nog een leuke blauwe envelop dat de belastingdienst over dat zuur verdiende geld ook nog een bijdrage van mij aan hen verwacht. Zouden jullie voor nog geen 5 euro per uur 50 uur in de week maken? Ik hoop dat dit, hoe zwart wit ik dit nu ook neerzet, respect op levert voor het werk als een gastouder. In die uren die ik maak zitten geen pauzes, met een beetje geluk krijg ik 2 minuten om lauwe koffie te drinken en een snel gesmeerde boterham naar binnen te proppen. Jullie moeders weten dat kindjes veel aandacht vragen en al helemaal als ze met heel veel zijn, ze allemaal honger en dorst krijgen en veel van hen regelmatig verschoond moeten worden. Daar gaat dan ook mijn meeste tijd met ze aan op. Daarnaast wordt er verwacht dat ik leuke knutselwerkjes met ze maak voor elke verjaardag van papa en mama tot opa en oma x het aantal kindjes dat ik opvang. Ik liedjes met ze zing, leerzame spelletjes met ze doe, ze regelmatig mee naar buiten neem, ze persoonlijke aandacht geef, observeer waar ze behoefte aan hebben en ook nog kindjes met de hele bende naar school heen breng. Als ik dat allemaal in één dag moet doen krijgen ze of niet te eten, worden ze niet verschoond of mag mijn dag wel 3 weken duren.

Ik probeer dit allemaal zo voorzichtig mogelijk te brengen omdat ik niemand wil kwetsen en er waarschijnlijk ook wel andere situaties voordoen maar dit is hoe het bij ons thuis is. Maar soms voel ik me ook gekwetst. Ik ben de hele dag in de weer met de kinderen, probeer er elke dag een feestje van te maken dat de kinderen en de ouders met een voldaan gevoel weer naar huis gaan. Vooral als de kindjes jarig zijn, dan hebben we echt een feestje met taart, lang zal ze leven en natuurlijk een cadeautje. Maar een paar maand geleden was ik zelf jarig. Ik probeer zo weinig mogelijk vrij te vragen omdat het voor ouders soms lastig is vervangende opvang te vinden en heb dus ook gewerkt op mijn eigen verjaardag. Niets mis mee maar dan is het wel fijn je het gevoel krijgt dat je jarig bent. Dat herken je vast wel van je werk buiten de deur, je trakteert, wordt gefeliciteerd en krijg waarschijnlijk ook een waardering/cadeautje vanuit je werk/baas. Ik kreeg niets. Een handdruk en gefeliciteerd. Daar waar ik mag knutselen voor mij onbekende opa's en oma's kreeg ik niet eens een tekening van de kindjes. Ook vanuit het gastouderbureau waar ik bij aangesloten ben heb ik niets gehoord, geen kaartje, belletje of niets. Ik voelde me vergeten. Ik mag hele dagen in de weer zijn voor anderen en op mijn verjaardag is er niemand die er bij stil staat dat ik ook een mens ben en me ook gewaardeerd wil voelen. Hoeveel moeite is het om met je kindjes een kleurplaat te maken voor de gastouder die heel veel uur in de week voor jouw kindjes zorgt en ze heel veel lief heeft? Ik ben bang dat ik met deze woorden mensen tegen de kop stoot, maar zo voelde ik me echt. Uiteraard kreeg ik wel waardering mijn eigen man en kindjes, maar ik weet haast zeker dat jullie het ook heel prettig vinden op je werk een beetje extra aandacht te krijgen op jouw dag.

Doordat ik kindjes in mijn eigen huis opvang is het soms moeilijk werk en privé gescheiden te houden. Ik wil dat ons huis ook als een soort thuis voor de kindjes voelt en ze zich hier welkom voelen. Ik moet er heel veel voor over hebben om dit werk te doen. Mijn huis voelt soms als een museum waar iedereen rond mag lopen, een restaurant waar iedereen te eten krijgt, een hotel waar iedereen mag slapen die moe is en ons speelgoed is voor iedereen om mee te spelen. Dit vergt ook enige aanpassing van onze eigen kinderen die ook hun favoriete speelgoed liever niet delen. Maar wij zijn hier allemaal samen om plezier te maken en lief te hebben. Heb dan ook lief voor je gastouder en sta eens stil wat zij er allemaal voor over heeft om op jouw kindjes te passen. De verantwoordelijkheid die ze heeft, welke aanpassingen ze doen in huis, de hoeveelheid boodschappen die ze doet die haast niet aan te slepen zijn, de energie en liefde die ze in de ontwikkeling en verzorging van je kindje steekt en dat jullie uitgekozen zijn om elke dag weer een stap te zetten in haar privéleven.