Mijn kraamweek was intensief

20 juni 2020 is onze dochter Line Jalé geboren. In mijn vorige blog lees je mijn bevallingsverhaal.

Nadat ik terug was van de OK en geknuffeld had met mijn kleine meisje zijn kreeg ze honger. Net als bij ons zoontje Novan wilde ik ook bij Line borstvoeding geven. en ze hapte gelijk aan, wauw wat bijzonder. Daarna zijn we heerlijk gaan slapen. Line heeft de hele nacht bij mij in bed gelegen. Amper geslapen, maar het was zo fijn.

21 juni

In de ochtend kreeg ik te horen dat ik naar huis mocht. Ik wilde dit absoluut niet. Mijn ballonkatheter en mijn katheter waren er nog niet eens verwijderd, paar uur geleden heb ik ruim 3,5 liter verloren en ik mocht nu al naar huis? Ik wilde nog een nacht ter observatie blijven en dat mocht. Ze zouden in de loop van de ochtend mijn ballonkatheter en katheter verwijderen, en dan afwachten wat mijn lichaam zou gaan doen.

Novan zou vandaag voor het eerst zijn kleine zusje ontmoeten. Mijn moeder was die nacht bij ons in huis gebleven om op Novan te passen, en zouden in de ochtend samen naar het ziekenhuis komen. De ontmoeting tussen zijn zusje en hem, was zo bijzonder. In het begin vond Novan het nog erg spannend ook omdat ik nog onder de 'slangetjes' zat. Uiteindelijk heeft hij heerlijk geknuffeld met zijn kleine zusje. Novan bleef in het ziekenhuis en mijn moeder ging weer naar huis. Begin van de middag werd Novan opgehaald door oma en tante. Nick liep met hen mee om wat lekkers in het winkeltje te kopen. Tot mijn grote schrik kwamen ze de ballonkatheter en katheter verwijderen. Ik wilde eigenlijk wachten tot Nick weer terug was, maar dat kon niet. Ik was bang.... bang dat het weer zou gaan bloeden en/of weer extreem veel pijn kreeg. Gelukkig viel het allemaal reuze mee.

22 juni

Na een goede nacht zonder heftige bloedingen, mochten we naar huis. Nick heeft Line eerst nog lekker in badje gedaan en mooi aangekleed. Ik werd met een washand gewassen, want ik wilde thuis lekker onder de douche. Op naar huis... dit voelde fijn; geen bloedingen meer, eigen spulletjes en natuurlijk mijn lieve jongen weer zien!

We kwamen thuis en Novan stond ons al op te wachten. Nick heeft eerst Line naar binnen gebracht en daarna mij geholpen met lopen. Dit was niks voor mij dat ik hulp met alles nodig had, maar helaas was dit nodig. Een toiletbezoek voelde alsof ik de marathon aan het lopen was.

Onze kraamhulp kwam een uurtje later nadat wij thuis waren. Een rustige meid die eerst even al onze verhalen aanhoorde, zo fijn. De focus zal vooral de verzorging van mij zijn en de borstvoeding goed laten verlopen. Mijn borstvoeding liep namelijk steeds meer achteruit, en Line was niet meer verzadigd na de borst.

23 juni

In de ochtend ging ik eindelijk onder mijn eigen douche. Wat voelde ik mij vies na een paar dagen niet te hebben gedoucht. Aangezien ik extreem zwak was, moest de kraamhulp mij helpen. Wat vond ik dat gênant, maar ik liet het maar over mij heen komen. Na deze douche beurt was ik extreem moe, want een trap op, douche en vervolgens afdrogen en aankleden kostten veel energie.

Doordat Line niet verzadigd raakte van mijn borstvoeding, gingen wij haar bijvoeden met kunstvoeding. Nick deed haar bijvoeden door middel van fingerfeeding. Dit was even een fijn vader/dochter momentje, aangezien ik de borstvoeding gaf. En ik op dat moment kon focussen op de borstvoeding of even kon gaan rusten.

24 juni

De borstvoeding werd alleen maar minder tot helemaal niets. Ik kreeg een verdikking in mijn borst wat tot een borstontsteking kon gaan leiden. Dit deed ook veel pijn, ook tijdens het voeden, dus met voeden kreeg ik warme washandjes op mijn borsten. Deze dag stond centraal voor de borstvoeding. Focus om borstvoeding weer op gang te krijgen, en om de verdikking in mijn borst weg te krijgen.

Elke dag werd Line ook gewogen, en viel ook wat af. Als ze meer zou gaan afvallen, moesten wij helaas volledig overstappen op kunstvoeding.

25 juni

Ook deze dag stond centraal voor de borstvoeding. En deze dag was ook heel heftig. In overleg met kraamhulp en met Nick hebben we besloten dat ik fulltime zou gaan kolven, zolang mijn lichaam dat toelaat. Dat hield in dat ik 10 minuten moest kolven, 10 minuten rust, 10 minuten kolven, 10 minuten rust, 10 minuten kolven en 10 minuten rust. En dit elke 3 uur te herhalen. In het begin kwam er amper iets uit het kolven en was de melk ook wit/waterig, dus dat Line niet verzadigd was na de borstvoeding was dus niet zo gek. In de middag ging de kraamhulp naar huis, maar ik zou doorgaan met fulltime kolven (ook de nacht). Ze zei nog voordat ze wegging bericht mij vanavond na de laatste kolfsessie (van de dag) hoeveel het was. Om 22:30 uur stuurde ik mijn kraamhulp een berichtje vol trots dat ik aan iedere borst 50cc had gekolfd, en jawel mijn melk was weer geel en vet. De borstvoeding wat ik had afgekolfd gebruikte ik voor de voeding of zette ik in de koelkast voor de volgende voeding. Wij wisselde het deze dag af met kunstvoeding.

26 juni

Line kon zich goed op temperatuur houden en was een 300 gram aangekomen. Goed nieuws dus! Na elke voeding kolfde ik, zodat mijn borsten 'actief' bleven. Aangezien Line zich goed op temperatuur kon houden, en het was zomer, mochten wij heerlijk even een rondje buiten wandelen. Mijn conditie was 0 door het extreem bloedverlies, dus na een rondje om het huis was ik extreem moe. Zelfs tussen de wandeling door een aantal keer op het bankje gerust. Dat was voor mij zo nieuw, want ik was altijd wel van het bewegen, maar nu lukte dit dus niet. Ik faalde voor mijn gevoel.

Vandaag kwam ook mijn verloskundige langs die mijn bevalling had begeleid. Nadat ik naar de OK was, is ze in tranen uitgebarsten. Ze had namelijk in die dag al 2 bevallingen gehad die tot ernstige bloedingen lijden, waaronder mij. Het was fijn dat ze even bij ons thuis kwam, zodat ze kon zien hoe goed Line het deed en dat ik ook weer redelijk op de been was. Daarnaast hebben wij beide onze verhalen gedaan, ook Nick heeft zijn verhaal gedaan. Het was bijzonder om dit van 3 kanten te horen, verloskundige haar verhaal, van Nick en van mij. Nick en ik konden onze vragen stellen aan de verloskundige en kregen daar ook een heel duidelijk antwoord op. Het was fijn om zo even met elkaar te praten. Ook sprak de verloskundige haar angsten uit, en of wij dit aan haar gemerkt hadden. Ze had in al die jaren als verloskundige dit nog nooit zo heftig meegemaakt. Ze benadrukte er ook op dat als ik thuis was bevallen, dit heel anders had kunnen aflopen.

27 juni Hiep hiep hoera Line 1 week oud! De borstvoeding ging goed, wat een heerlijke momentjes had ik met mijn meisje. Toch deed ik nog na elke voeding kolven om mijn borsten actief te houden. Ondanks de borstvoeding goed ging, was mijn lichaam dat nog niet. Mijn lichaam heeft een enorme klap gehad, na elke activiteit was ik extreem moe en buiten adem. Novan ging 2 ochtenden naar de peuteropvang, en deze dag was het weer zover. Om 13:00 uur gingen we Novan weer ophalen van de peuteropvang samen met zijn kleine zusje Line. Iedereen kwam zijn kleine zusje bewonderen. Ook deze wandeling kostten mijn enorm veel energie, dus zodra wij thuis kwamen ben ik met de kinderen naar bed gegaan. Zo gek, want na de geboorte met Novan liep ik alweer in de stad om te shoppen. En nu... ben ik al moe zodra ik de trap oploop. Niets voor mij als actief persoon.

Doordat mijn lichaam nog niet echt vooruit kwam, werd mijn kraamhulp met een dag verlengd. Dat was heel fijn, want Nick moest ook weer aan het werk, dus een beetje hulp kon ik heel goed gebruiken.

28 juni

Nick ging vandaag weer aan het werk, eigen bedrijf dus dat gaat gewoon door. Tussendoor had hij nog wel wat gewerkt, maar nu moesten er toch wel echt weer dingen opgepakt worden. De kraamhulp was er nog een paar uurtjes om nog te helpen in huis. En tussendoor kwam Nick thuis om er even samen met mij en Novan uit te gaan. Cadeautje kopen voor Novan als grote broer en voor de kraamhulp. Normaal veeg je een traan weg als je kraamhulp weggaat, maar ik niet. Ik zweefde nog, voelde mij niet echt aanwezig, dus dit moment niet echt bewust meegemaakt. Kan het mij ook niet zo goed meer herinneren hoe dit ging.

Vanaf 1 juli begon ik mij down te voelen. Nick was weer volledig aan het werk en ik was thuis met 2 kinderen. Dat viel mij verschrikkelijk zwaar, want ik was nog niet helemaal goed op de been, Line sliep slecht overdag en Novan had ook aandacht nodig. Ik dacht dit normaal was, en wuifde dit weg.

Vanaf 4 juli ben ik gestopt met borstvoeding geven. Deze dag gingen wij naar het consultatiebureau en Line was goed gegroeid. Dit was voor mij een teken dat het goed was, dat ik mijn plicht had gedaan om de eerste periode moedermelk te geven en nu aan mezelf ging denken. De borstvoeding kostte mij veel energie, aangezien ik na elke voeding moest kolven.