“Mijn kraamverzorgster is nu mijn moeder”

Een tijd terug in 1 van de eerste blogs die ik schreef voor Mamaplaats schreef ik over het overlijden van mijn moeder nog geen 24 uur na mijn geboorte. Ook liet ik jullie toen weten dat er gelukkig snel een nieuwe vrouw in het leven van mijn vader was. Namelijk de kraamverzorgster! Alleenstaande vaders hadden officieel gezien geen recht op kraamhulp want: “moeder en kind zorg”. Maar omdat onze situatie zo zeldzaam en extreem was kreeg mijn vader wél de hulp die hij toentertijd zo erg nodig had. Daar stond hij dan. In 24 uur tijd voor het eerst vader geworden met een klein hummeltje in zijn handen. Maar ook werd hij weduwnaar.. iets waar je waarschijnlijk niet aan moet denken. Gelukkig maar want wat een hell lijkt me dat. Maar daar was de kraamhulp, Willeke is haar naam. De ‘reddende’ engel! Zij kon mijn vader de fijne kneepjes van het vaderschap leren, mij verzorgen zodat mijn vader in alle ‘rust’ een begrafenis kon regelen. Je kan je voorstellen dat dat een hele heftige en dubbele tijd geweest is. Willeke hielp in het huishouden, met de verzorging van mij, met alles. Zij was er langer op een dag dan eigenlijk hoort. Ook haar ging deze situatie aan het hart. 

Tijdens de begrafenis van mijn biologische moeder lag ik in haar armen, zij waakte over mij.

Ook na de kraamweek bleef Willeke een rol houden in ons leven. Ze kwam regelmatig kijken hoe het met ons was en er stond zo nu en dan een grote pan met eten voor de deur. Na een tijdje bleek Willeke gevoelens te hebben ontwikkeld voor mijn vader en haar gevoelens ook geuit in haar huidige eigen thuissituatie. Verder ga ik daar niet op in maar de conclusie is dat ze rond mijn eerste verjaardag al een grote rol had in mijn en ons leven. Toen ik een kleine 3 jarige Annie was zijn Willeke en mijn vader getrouwd! En dus is zij vanaf dag 1 in mijn leven geweest en dat is zij nog steeds! Inmiddels zijn Willeke en mijn vader gescheiden. Ongeveer 11 jaar geleden. Mijn vader bleef wonen in het huis waar deze kleine Annie is opgegroeid. Willeke is verhuisd naar het dorp waar ik nu ook woon. Inmiddels is mijn vader hertrouwd, al bést een tijdje! Ik heb dus eigenlijk een soort van 3 mamma’s! Een biologische, een moeder én een stief aka bonus moeder. Wat een rijkdom toch? Ik zie Willeke als mijn moeder, ik weet niet beter en ik hou van haar met mijn hele hart. Ik heb zo onwijs veel respect voor haar. Mijn kids zijn dol op haar en andersom en ze is dan ook een volledig oma! Ik ben rijk, met zo veel lieve mama’s om mij heen. En de kids boffen met een hoop oma’s! 

Ik hou van alle 3 op een eigen en andere manier. Ik ben trots.

Mensen vragen mij wel is of ik mijn biologische moeder dan niet mis? Het antwoord is nee. Ik kan haar namelijk niet missen want ik heb haar/ het nooit gekend op wat voor manier dan ook. Dat neemt niet weg dat ik onwijs benieuwd ben naar mijn roots en mijn biologische moeder. Lijk ik op haar? Qua uiterlijk en/of qua innerlijk? Zou ik met haar ‘klikken’ of juist niet? Hoe zou mijn leven zijn gelopen als zij er wel was? Maar dan denk ik ook weer snel “wat heb je aan de vraag: ‘wat als’” eigenlijk gewoon helemaal niks..

Nogmaals, ik ben trots! Tevreden en gelukkig! Als jullie vragen hebben: shoot!

https://www.mamaplaats.nl/blog/3-mijn-geboortekaartje-was-tegelijkertijd-een-rouwkaart

Dikke kusjes van Anne, Perf not so Perf