Snap
  • Mama
  • moeder
  • kinderopvang
  • kinderdagverblijf
  • Momlife
  • Pedagogisch
  • Werkende
  • medewerker

Mijn kind gaat naar de opvang. En ik ook..

Ik werk als pedagogisch medewerkster in de kinderopvang en kan er maar niet aan wennen dat ik Cato naar de opvang breng om zelf op een andere locatie voor andere kindjes te zorgen..
Snap

Ik werk al 12 jaar in de kinderopvang. Leuk vak maar als ik eerlijk ben was dit een makkelijke keuze voor mij toen ik 15 jaar was en een opleiding moest gaan kiezen. Achteraf gezien had ik naar het grafisch lyceum of de kunstacademie moeten gaan maar ik durfde toen ook echt nog niet alleen met de trein naar Utrecht of Amsterdam te reizen. Ik hield ook helemaal niet van school en leren dus de opleiding moest niet te moeilijk zijn. Het ROC lag op 5 minuten fietsen van mijn ouderlijk huis vandaan en er gingen daar meer meiden uit mijn klas Zorg en Welzijn "studeren".  Ik hou van kinderen en ben zorgzaam dus ik ging door naar de opleiding SPW (sociaal pedagogisch werk). 

Snap

Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt dol op de  kinderen en werk graag met ze. Maar ik vind me het toch een partij lastig om Cato naar de opvang te moeten brengen en dan vervolgens zelf voor andermans kinderen zorgen. Terwijl ik een luier sta te verschonen of activiteiten aan het doen met de kids denk ik er geregeld aan dat ik liever tijd met mijn eigen kind doorbreng. Welke ouder heeft dat nou niet?! 

Ik zou absoluut niet willen stoppen met werken maar ik kan nou ook niet zeggen dat ik aan de fases van een peuterpuber thuis kan "ontsnappen", zoals ik vaker ouders hoor zeggen. Want vervolgens staan er 16 baby's en peuters op mij te wachten en ja, ook die hebben fases waarin het niet helemaal lekker met ze gaat. Tussen het werken met de kinderen door moet er ook nog eten op tafel komen, de was moet worden gedaan, bedjes worden verschoont, de groep moet netjes en schoon zijn en de administratie moet bijgehouden worden. Het is een soort tweede huishouden die je samen met collega's runt. En dan heb ik het nog niet over de tal van andere taken die een PM'er op een werkdag heeft. Het is pittig, ook lichamelijk, aangezien ik kamp met vervelende rug- en bekkenklachten. Ik sta ook open voor een nieuwe uitdaging. Ik heb zo veel dingen die ik kan en leuk vind om te doen en ik zou meer uit mezelf willen halen. Maar het mooiste van dit werk is wel.. Ik krijg onwijs veel liefde van alle kindjes (keer 16 dus!) Want ik ben ook voor hun een vertrouwd persoon en hun veilige haven als ze niet bij hun ouders zijn. En daarom werk ik nog steeds in de kinderopvang. Ook al voelt het na bijna 2,5 jaar nogsteeds vreemd om Cato bij collega's te brengen en voor haar leeftijdsgenootjes te zorgen. 

Snap
4 jaar geleden

O wat herkenbaar. Ik werk in de buitenschoolse opvang en heb 2 meiden (2 en 4 jaar).... vind het nu lastiger dan toen ze allebei op het kdv zaten. Nu zit mijn oudste letterlijk op de opvang(bso), omdat ik om die tijd moet werken. Heb gelukkig wat aanpassingen kunnen doen op mijn werk, zodat ik in de vakanties minder hoef te werken!

4 jaar geleden

Hier ook een pm'er! Mijn dochter van 16 maanden gaat met mij mee naar mijn kdv. Wel naar een andere groep maar ik heb precies 't zelfde als jij! Ik ben nu zwanger van nr 2 en als je dan op je werk kindjes het en thuis... Nooit even rust 😅 I feel you!

4 jaar geleden

Precies wat je zegt! Op het werk is het net een groot huishouden, ben dat wel eens zat en roep ook wel eens dat ik wel bij de supermarkt achter de kassa wil zitten 🤣 absoluut niet hoor, ik hou van de kids. Maar soms is het zo krom!

4 jaar geleden

Heel erg herkenbaar! Hier ook een pedagogisch medewerker die met precies hetzelfde gevoel weer aan het werk ging. Op de een of andere manier triggerde het bij mij ook de vraag of dit het wel was. Dat verzorgende vond ik eerst heerlijk, maar nu doe ik letterlijk de hele dag niet anders. Ik zit er zelf over na te denken om een totaal andere weg in te slaan (iets met cijfertjes ipv levende wezens haha!).