Snap
  • Mama

Mijn dierbare dingen TAG

In navolging tot Kirsten en Annemiek is hier mijn dierbare dingen TAG!

Een tijdje gelden blogde KIRSTENIMOLNEN over haar dierbaarste herinneringen.

mijn-dierbaarste-herinneringen

Afgelopen donderdag kwam Annemiek2 met een soort gelijke blog.

een-aantal-van-mijn-bijzondere-eigendommen

Dit zette mij toch aan het denken en aangezien de TAG blogs altijd leuk blijven om te doen vond ik deze ook wel leuk. Dus hier zijn mijn dierbare dingen!

Ieder mens heeft ze wel. Dingen die jer ergens aan herinneren of die je van iemand gekregen hebt die je dierbaar zijn. eze spullen zijn onvervangbaar. Je meest kostbare bezit. Voor een ander vaak waardeloos, maar deze pullen wil je nooit meer kwijt. Dit zijn mijn spullen waar ik precious memories aan heb:

Micheal jackson items

Ik was vroeger echt helemaal fan van Michael Jackson. Ik oefende zijn pasjes met vriendinnen, keek zijn clips en verzamelde alles wat met hem te maken had. De meeste plakboeken heb ik wel weg gedaan, maar de blikjes die in 1997 in de winkel waren heb ik nog en het album van dangerous gaat ook nooit weg. Als je deze open doet zie je een popup van het de plaat op de voorkant. Ik vind het nog jammer dat ik nooit naar een concert van hem gekund. Ik was nog net te jong toen hij in Nederland was. Verder heb ik nog een pop, die kan zingen, een spiegel en heel veel cd's en een paar platen. 

vrienden boekje

Dit boekje is me dierbaar, omdat ik hierin kan lezen hoe ik vroeger dacht. Ook herinnert het mij eraan dat ik toch best wel veel vrienden had, waar zelfs een paar van tegen me opkeken. Foto's zijn natuurlijk ook altijd leuke herinneringen. Maar daar staan geen gedachtes bij. In dit boekje dus wel.

My little pony/barbie/trollen verzameling

Toen ik op mijzelf ging wonen moesten de koffers waar mijn speelgoed verzamling inzat perse mee. Mijn vriend vond eigenlijk dat het onnodig ruimte in beslag nam, maar voor mij is het heel dierbaar. Ik kan me nog stuk voor stuk verhalen herinneren die ik met dit speelgoed gespeeld heb en zelfs de namen van een aantal van hun ben ik niet vergeten! Ik heb ze ook bewaard met als doel dat als ik nog een dochtertje krijg, dat zij hier ooit mee kan spelen. Als ik geen dochtertje krijg zal ik misschien wel alsnog veel hiervan weg doen, maar een paar van hun zal ik zeker houden!

De trol die nooit weg mag noemde ik Yvonne. Dat vond ik vroeger altijd een mooie naam. Ze was bij mij altijd een tiener meisje die iedereen hielp en vrienden was met iedereen. Trollen met dezelfde haarkleur hoorde overigens in mijn spel altijd bij dezelfde familie.

Van mijn barbies zijn in ieder geval 2 me heel dierbaar. De eerste is Ariel. Ik was vroeger echt gek op de tekenfilm en speelde zelf oo altijd dat ik zeemeermin was. De tweede heb ik gekregen toen we op vakantie waren en een dagje in Duitsland gingen winkelen. Zij had zo mooi lang haar! Dat wilde ik ook! Nooit zelf gelukt overigens.

Bij mijn my little pony collecite had ik toch wel de meeste favorieten. De eerste is Anna. Ik vond haar niet de mooiste, maar wel de liefste. Ze straalde echt liefheid uit. De tweede noemde ik Moon (op zijn engels). Dat is wel een van mijn mooiste en de enige met een hoorn. En de derde en vierde is een setje. Ik zag ze toen ik met mijn moeder in een tweede hands winkel was. Ik mocht er 1 van kiezen, maar dat kon niet! Ze hoorden bij elkaar. Met het risico dat ik ze beide niet mocht ben ik de strijd met mijn moeder aangegaan om ze allebei mee te nemen. Ik won. Er zaten officieel ook vleugels bij, maar die heb ik nooit gehad.

  

Kettinkjes ringen van mijn vriend

Het gouden armbandje heb ik voor mijn verjaardag gekregen. Dit was het eerste kadootje van mijn vriend toen we nog geen jaar samen waren. De linker ring en het horloge volgden later. De rechter ring is niet van mijn vriend, maar van zijn opa. Die heeft hij speciaal voor mij uitgezocht. De middelste ring heeft mijn vriend meegenomen toen hij met zijn ouders op vakanite was en als laatste heb ik het kettinkje gekregen voor mijn verjaardag vorig jaar. Hier staat de geboorte datum van ons zoontje op. Stuk voor stuk speciale sieraden, die me zo dierbaar zijn dat ik ze nooit draag, maar veilig in een mooi doosje heb.

beeldje dat mijn moeder gemaakt heeft

Mijn moeder heeft een tijdje in een revalidatie centrum voor slechtzienden gezeten. Ze heeft een soort ontsteking aan haar ogen waardoor haar zicht sterk verminderd is. Daar heeft ze verschillende dingen mogen leren/doen, waaronder speksteen bewerken. Meteen toen ze de steen zag, zag zij er een moeder en dochter figuur in. Ze heeft deze voor mij gemaakt en het beeldje staat symbool voor de band die ze op deze manier tussen ons wilde helen. In mijn pubertijd was ze overspannen, waardoor ze er niet goed voor me heeft kunnen zijn, Het idee achter dit beeldje is voor mij zo speciaal, dat ik soms nog tranen in mijn ogen krijg van dankbaarheid als ik ernaar kijk.

knuffelkat die mijn vader gemaakt heeft

Ik weet niet meer precies waar en wanneer mijn vader deze gemaakt heeft, maar ik was volgens mij een jaar of 7. Dat mijn vader hem helemaal zelf gemaakt had is voor mij heel speciaal. Al helemaal nu hij er niet meer is... De kat heet Boeboe.

jurk waarin ik bevallen ben

Deze jurk had ik toevallig aan op de dag dat mijn weeen niet meer te houden waren. Op het moment dat wij dan ook naar het zieknhuis moesten omdat de bevalling door leek te zetten had ik ook geen tijd meer om na te denken over welke kleren ik graag aan wilde. Ik ben er best blij mee dat het deze jurk was. Het is misschien niet de mooiste, maar hij was zker praktisch en ik heb hem van mijn moeder gekregen. Dat maakt de jurk nog weer een beetje extra speciaal. Ik draag hem nu nog wel eens.

1e spullen van ons zoontje

Eigenlijk is alles wat van ons zoontje is speciaal. Maar van deze dingen weet ik wel 100% dat ze niet meer weggaan! NEt als zijn wiegje trouwens. Dit waren echt de allereerste dingetjes van ons zoontje: De navelklem ( de streng heb ik ook nog ), Het ziekenhuis naamkaartje, de sokjes die we van het zieknhuis kregen bij de 20 weken echo, het mutsje dat hij in het zieknhuis op had en zijn geboorte kaartje (zelf ontworpen). Verder nog zijn eerste schoentjes, de eerste dingen die we voor hem hebben laten maken met zijn naam erop, dat zijn dus het mutsje en het lakentje. En natuurlijk het stropdasje dat hij droeg op zijn 1e verjaardag tijdens de cakesmash. Zo veel herinneringen in een paar spulletjes, die me elke keer weer een big smile bezorgen.

harde schijf met foto's en filmpjes

Dit is eigenlijk net zo belangrijk als de eerste spulletjes. De foto's van toen hij net geboren was tot en met de foto's van zijn verjaardag. Zelfs foto's van voordat hij geboren was, samen met de filmpjes van de echo's. Elke mijlpaal is op beeld vastgelegd. Zijn eerste lachjes en woordje (abu) hebben we op film staan. De groeifoto's die we elke 4 weken maakten met de beer die we daar speciaal voor gekocht hebben. Het zijn nu al te veel foto's en filmpjes om te tellen en het einde van de collectie is nog lang niet in zicht!

Morgen zal ik nog 1 of 2 TAGs plaatsen die gewoon te leuk zijn om niet te doen, maar eerst volgt nog mijn 50e blog!

Blog jij binnenkort over jouw dierbaarste dingen?

8 jaar geleden

Ik vond het vroeger niet zo belangrijk maar mijn moeder had ze voor me bewaard. Toen ik op mijzelf ging was ik haar daar wel heel dankbaar voor. Ik heb 1 koffer vol met trollen, 1 koffer met pony's en een doos met barbies. Ze worden ook aardig wat waard op e-bay, maar voorlopig wil ik ze zeker nog niet kwijt! :)

8 jaar geleden

Dank je wel! Het zicht va mijn moeder zal nooit meer helemaal goed komen, maar ze ziet de ene keer wel iets beter dan de andere keer. Wat grappig dat we hetzelfde boekje hadden! Heb je die van jou ook nog?

8 jaar geleden

Niet alles id weg maar wel de dingen die stuk zijn en een paar andere dingen. Als ik alles moest bewaren hadden we een oplsagcontainer (in de tuin) nodig. Daar moet je dan weer een vergunnen voor aanvragen etc.... nee hoor liever maar wat ruimte maken.

8 jaar geleden

De trollen en de MyLittlePony's. Hoe bijzonder! Nooit wegdoen!!!!! Ik weet niet waar die van mij zijn, misschien wel weg......gelukkig heb jij ze nog!