Middagslaapjes

Van ooit bijna heel de dag slapen naar steeds minder slapen tot helemaal geen slaapje meer (overdag). We kennen het hopelijk allemaal wel, het moment dat je kindje naar bed gaat. Ik kan hier dus echt naar uitkijken! Ik vind het mega gezellig en dikke pret als ze wakker zijn hoor, echt waar, maar een rustmoment(je) per dag vind ik dus ook wel heel lekker. Gewoon echt HEEL LEKKER! Naast dat slaap voor kinderen echt belangrijk is, is het voor mij ook echt heel belangrijk en hard nodig.

Vive is nu veertien maanden en slaapt nog twee keer per dag. Vaak gaat ze ’s morgens van 9/9.30-11 en ’s middags van 13.30-15.30 uur. Mees heeft z’n twee slaapjes per dag volgehouden tot z’n tweede verjaardag (mega luxe). En zit nu op een middagslaapje, we proberen Mees rond 13 uur naar bed te doen, maar vaak slaapt ie al eerder. Jullie snappen vast wel waarom.. twee slapende kids.. tegelijk. Heb ik nodig en hebben zij nodig.

Zoals gezegd ik heb ze nodig, liefst ook een paar uur lang, want er moet nog het nodige worden gedaan. Zo begin ik altijd met opruimen. Opruimen kan ook wel wachten zou je kunnen denken, nou nee bij ons niet. Van de bank wordt standaard een huis gemaakt – wat betekent dat ik geen plek heb om te chillen. En wil ik naar de tv kunnen kijken of naar de koelkast kunnen lopen – ook vrij belangrijk tijdens een middagslaapje. Dus we beginnen echt met opruimen, nadat ik opgeruimd heb maak ik een lekkere lunch voor mezelf. Heb ik vaak wel verdiend haha. Dan ga ik bedenken wat ik nog meer MOET doen, zo vind ik het fijn als het avondeten al zo goed als klaar is, dat het huis naast opgeruimd ook redelijk schoon is, wasmanden en wasmachines niet vol blijven zitten en nog duizend van zulke dingen. Dit alles probeer ik echt mega mega snel te doen. Want dan komt wat ik het liefste doe tijdens het middagslaapje; CHILLEN, me-time, netflix, bankhangen, zonnen, buiten zitten, in het zwembadje liggen (bij lekker weer), soms ook even meeslapen en even genieten van de rust. Heerlijk.

En ooit.. ooit komt er een dag dat ik dat chill moment niet meer heb, in ieder geval niet op de manier hoe ik het nu heb. En natuurlijk kan ik ook met de kids enorm chillen en genieten. Maar toch, het is denk ik heel anders. Heel erg anders. Hoe oud waren jullie kinderen toen het middagslaapje werd overgeslagen? En moest je hier onwijs aan wennen of was het juist wel lekker?