Mama vs Gastouder

Mama zijn is voor mij in een woord; geweldig! Het heeft mij heel veel gebracht en ik ben de kleine dingen in het leven ook meer gaan waarderen. Natuurlijk zijn er ook dagen dat het allemaal wat minder gaat en met drie kinderen in huis is het ook nooit saai en ik verlang ook zeker naar de avond dat ze allemaal te bed liggen. Maar ik zou niet anders willen en ben dol op mijn chaotische bende in huis!

Ik geniet van de (eigen)wijze woorden, hun ondernemende karakters en blijf het prachtig vinden hoe ze je elke keer weer weten te verbazen. Trots is een woord wat vaak naar boven komt als ik aan mijn kinderen denk ik en trots ben ik ook op mijn werk als gastouder en de lieve gastkindjes waarvoor ik mag zorgen. Vandaag deel ik daarom een blog over mijn rol als mama vs gastouder.

Na jaren in de kinderopvang gewerkt te hebben ben ik in 2014 begonnen als gastouder. De reden, meer persoonlijke aandacht voor het kind kunnen bieden en meer aandacht voor mijn eigen gezin. Ik had het geluk dat ik al vrij snel vol zat. Gijs ging destijds nog niet naar school en we genoten van de gezelligheid in huis. Al snel werkte ik vijf dagen als gastouder. Je neemt in het begin zoveel mogelijk aan want je wilt aan het werk.

Juul kwam na een jaartje naar mij toe en vroeg of ik ook een dag alleen maar haar mama wilde zijn. Deze vraag kwam wel even binnen en om eerlijk te zijn braken de werkweken mij wel een beetje op. Als gastouder maak je vaak lange dagen van soms zelfs 10 uur of meer en dat maal vijf tikt wel lekker aan. Gelukkig waren alle ouders heel flexibel en was ik voortaan de vrijdag vrij. Dit hadden wij als gezin echt nodig en Juul en Gijs genoten van hun 'eigen' mama op de vrijdagen.

24 augustus 2016 werd Freeke geboren en dat betekende ook een extra kindje in de opvang. Er was eerder iemand weggegaan dus dit kwam helemaal goed uit. In november van dat jaar begon ik weer met werken. Het voelde wel anders dan voor mijn verlof nu ik weer een baby'tje van mijzelf had. Freeke ontbrak het niet aan aandacht en de andere gastkindjes waren helemaal weg van haar. Niet lang daarna kreeg ik ook een gastkindje wat ongeveer even oud was als Freeke. Op en top speelplezier zou je denken, maar ik vond het lastig in het begin... Je moet je aandacht weer leren verdelen en je eigen kind heeft natuurlijk niet altijd voorrang hoewel je dat haar eigenlijk wel zou willen geven vanuit je moederhart.

Gelukkig was Freeke een super makkelijke baby en vond ze alles prima. Ze genoot van alle aandacht, maar was na vier dagen gastkindjes in huis helemaal gesloopt. Dus de vrijdagen waren om bij te slapen ;-) Ik werk nog steeds vier dagen, maar niet alle dagen heb ik volle bak kindjes en dat is een bewuste keuze. Naar mate Freeke wat ouder werd merkte ik dat er meer jaloezie vanuit haar kwam. Ook logisch natuurlijk want het is haar huis. Doordat ik niet alle dagen helemaal vol zit heb ik meer aandacht voor het individuele kind. Dus zowel de gastkindjes als mijn eigen kinderen. Hoe ik in het begin alles aannam ben ik nu veel selectiever en kijk ik naar het totale plaatje. Ik ga voor kwaliteit i.p.v. kwantiteit. Dat was tenslotte een van de redenen dat ik ben begonnen als gastouder.

Om meer balans te krijgen tussen mijn gezin en mijn werk hebben wij een speelkamer die alleen voor mijn eigen kinderen is en in de woonkamer hebben wij een apart gedeelte waar de televisie staat waar de gastkinderen ook niet mogen komen. Geloof me, ze hebben nog genoeg speelruimte. Maar zo is er de mogelijkheid dat mijn kinderen zich kunnen terug trekken en dat heeft ieder kind zo nu en dan wel eens nodig.

Alleen maar mama zijn...

Ik geniet nog elke dag van mijn beroep als gastouder, maar soms voel ik mij alleen maar 'mama'. Gelukkig kan ik hier goed met mijn partner over praten en gunt hij mij ook de momenten dat ik even Janneke kan zijn. Na het werk even sporten of simpelweg een rondje wandelen of een avond gezellig met vriendinnen eten. Die momenten heb ik echt nodig en de reden dat ik ooit met Instagram ben begonnen was ook aanspraak van grote mensen. Want hoe leuk die kleintjes ook zijn, wanneer ze even slapen is het ook fijn om grote mensen praat te hebben.

Liefs,

Janneke