Mama’s blues

Daar zit je dan... baby 10 dagen oud hele dag heerlijk lief geslapen goed gedronken en als of ze het aanvoelen ja hoor slaat alles om alsof de duvel er mee speelt. 

Als de klok 1900 slaat begint het, de fles gaat leeg en huppa meteen dikke golfen terug. Ze blijft onrustig en wil alleen maar bij me liggen. 1,5 uur later zit ik weer beneden voor een extra slokje fles en een peuter die zoveel mama honger heeft dat slapen niet lukt. Sowieso is grote broer worden onwijs zwaar voor zoon bijna 4 jarige, dwars, bijdehand en niet luisteren komen meer dan 1000x voor in onze dagelijkse gesprekken. Je probeert van alles maar niks lijkt te werken?! Wanhopig word je er van. Voor de 10de keer in nog geen uur rollen de tranen over mijn wangen, oef een new born en een peuter is zwaar maar ook zo prachtig wanneer hij haar kust of weer eens knuffelt, wanneer hij mij zegt mama ik hou van jou en ik mis je als je beneden bent. Wanneer haar warme lijfje mijn hart weer eens opwarmt en ik naar haar kijk terwijl ze vredig ligt te slapen, denk ik alleen maar och wat zijn wij gezegend met twee mooie gezonden kindjes.

En dan sta ik weer zuchtend op want de 30 ml was toch niet genoeg om haar honger te stillen, we maken er nog eens 30 bij. Deze fles gaat niet leeg maar ze valt voor nu rustig op mijn schoot in slaap. Ik ben moe dood moe maar ik weet mijn nacht dienst zit er echt nog niet op. Newborn mama zijn van nummer 2 is zo mooi maar ook zo zwaar.

Ik laat de laatste tranen rollen en bedenk me wij zijn gezegend met twee mooie gezonde kindjes.