8 jaar geleden
Mama, kindje, huishouden en zichzelf
Deze blog gaat over hoe ik het ervaar als mama zijnde en hie ik aan het einde vd dag ertegen aan kijk
sinds 5 maanden trotse mama geworden van Givanni, ons 1ste kindje en voor iedereen een wonder maar vooral voor mij. Nooit gedacht zwanger te kunnen worden en niet gepland en ineens na 3maandjes ziekte herstel was daar de positieve zwangerschapstest!
Nou ben ik iemand die maar doorgaat en doorgaat met alles! Na 3 dagen vd bevalling stond ik me hele huis alweer te poetsen! Zo eigenwijs dat ik ben, advies en raad niet aannemen, want ik ben en MOET super mama, vrouw, vriendin zijn... zo gaat dat in mijn hoofd. Soms denk ik wel is... pff... nog zoveel doen, geen rust pakken en wil ik wel is dat ik givanni even een dagje niet bij me heb... het idee is heel fijn, maar de drempel die ik over moet gaan die net zo hoog als een deur... Dus. .. Nee dat gaat hem (nog) niet worden! Ik vind het heel lastig om givanni even te laten bij mijn moeder/schoonmoeder of schoonzus... ik heb ervoor gekozen om mama te worden dus ik sta voor mijn kleintje klaar! Overal en altijd... maar wat mis ik soms mijn oude leventje! Alles doen zonder je druk te maken wat je allemaal mee moet nemen, weggaan wanneer je wilt... maar als ik dan met me kleintje op pad ben geweest en weer lekker thuis kom, kaarsjes aan doe en wacht tot mijn vriend thuis is denk.... wat ben ik toch gezegend met mijn gezinnetje! Want aan t einde vd dag als mijn kleintje ligt te slapen kijk ik nog is naar hem en denk wat ben je toch het liefste en het mooiste kind vd wereld en zou je voor niks of niemand willen inruilen ook al ligt mama s'avonds voor pampus op de bank als ze die ME-Time dan eindelijk heeft