8 jaar geleden
Mama; Het went zo snel
De titel Mama; het went zo snel. Ik vertel wat dit voor mij betekend en waarom ik er zo trots op ben..
Ineens heb je dat moment. Mama! Je wordt geroepen en je staat er bij stil hoe normaal dat nu klinkt. Altans dat moment had ik net. Vanaf de eerste geboorte deed ik het zelf al, kom maar bij Mama zitten, Mama zal je even een schone broek maken, en nog veel meer!
En nu is dat hetgeen wat de hele dag door het huis galmt. Mama hier, Mama daar, Mama dit, Mama zo, Mama waarom… Het went zo snel. Ja ik ben Mama, ergens ben ik ook nog wel Imke, maar vooral mama nu. Hoe snel ik daar ook aan gewend ben, minder snel wen ik aan andere dingen. Het hoge decibelniveau in huis de hele dag, hoe vaak die kleintjes wel niet poepen, hoe vaak ze willen eten en alle zorgen.
Heel soms hoor ik Imke in plaats van Mama van onze eigen kinderen. Dat komt natuurlijk doordat de oppaskindjes me zo noemen. Maar het klinkt zo vreemd uit de mond van onze kinderen. Dat klopt niet. In die bijna 4 jaar dat ik nu moeder ben, jeetje 4 jaar wat is die tijd hard gegaan, is dit de naam die bij me past, Mama.
Ook vraag ik me regelmatig af of ik die titel wel verdiend heb. Ben ik wel een goede moeder? Wanneer ben je eigenlijk een goede moeder? Ik zit ook regelmatig met mijn handen in mijn haar en ben ten einde raad. Wat moet ik nu weer met deze nieuwe situatie? Maar ik denk dat zodra jij als vrouw met al jouw oerkracht die kleine gedragen hebt, hebt laten groeien en daarna op de wereld hebt gezet, je die titel verdient. Iedere moeder verdient in mijn ogen die titel Mama. Ieder doet het op zijn eigen manier, want nee die gebruiksaanwijzing wordt niet meegegeven. En hoeveel de meningen van moeders ook van elkaar verschillen al die kleintjes worden groot. En dat is toch onze voornaamste zaak?
Voel je trots op die titel, ook als je het even niet ziet zitten. Jij bent hun houvast, degene die er altijd voor ze is en waar ze altijd op kunnen bouwen. Ook als je soms uit je slof schiet, je tranen je nader staan dan het lachen of als je toch even niet mama wilt zijn. Want jij hebt die kleine gemaakt tot wat die nu is en daar mag je best trots op zijn. Sta niet te veel stil bij de moeilijke momenten maar probeer vooral die mooie momenten te koesteren. Die eerste keer dat ze Mama zeggen blijft je altijd bij!
Ja ik heb in dit blog Mama overal met een hoofdletter geschreven omdat dit nu mijn naam is. En namen schrijf je met een hoofdletter. Van mij mocht het ook nog wel met koeienletters en onderstreept geschreven worden maar dan wordt mijn blog zo lang. Wees blij, wees trots dat jij een MAMA bent!