Snap
  • Mama
  • gezondheid
  • dochter
  • ziek
  • rust
  • Dankbaar

Mama heeft haar kindje nodig

Een kind heeft zijn of haar papa en/of mama nodig. Dat weten we allemaal en dat word ook vaak gezegd. Je kinderen zijn emotioneel afhankelijk van je en vooral in de eerste jaren zijn ze het liefst zo dicht mogelijk bij papa en mama. Dit zijn gewoon feiten. Iets wat veel minder vaak wordt gezegd, maar wat zeker wel zo is, is dat kinderen niet alleen papa en mama nodig hebben maar papa en mama ook hun kinderen.

Raelyn is inmiddels bijna 15 maandjes oud. En in die 15 maanden ben ik opgebloeid tot een trotse mama. Iets wat zeker niet zonder slag of stoot is gegaan. Helemaal met mijn dramatische gezondheid. Dat eist nogal zijn tol. Ik hou me vaak groot. Groter dan dat ik ben. Soms is dat heel handig en vaak ook niet. Het is gewoon mijn manier van omgaan met de situatie. Nu ik weer een arts heb "versleten" en wordt overgedragen aan een ander ziekenhuis, omdat mijn vertrouwde arts het niet meer zo goed weet, hakt het er in. Emotioneel wordt het allemaal steeds zwaarder. De woorden die je van een arts niet wilt horen, vallen steeds vaker. 

Het is inmiddels zo ver gekomen dat ik mijn eigen moeder geen oprechte knuffel meer kan geven en niet meer echt in haar ogen kan aankijken, omdat ik dan breek. Iets wat totaal niet erg is, want in een situatie als deze is het logisch dat het je soms teveel wordt. En toch doe ik het niet. Ik kan het niet. De emotie toelaten. Ondanks dat ik weet dat het niet goed is en dat ik het gewoon moet laten gaan omdat het oke is om niet oke te zijn. Dit is dan ook de reden dat ik een doorverwijzing heb naar de afdeling psychiatrie. (Weer een nieuwe afdeling om af te vinken! Whoehoe). Eind van de maand kan ik daar terecht voor een gesprek. Super fijn. Ik hoop dat dit mij echt gaat helpen, want ik loop simpel weg vast.

Doordat ik zo moe ben en m'n hoofd echt overuren draait kan ik soms nogal vreemd reageren in situaties. Niet perse fout, maar vooral onhandig voor mijzelf. De drukte van het dagelijks leven kan me soms al te veel woorden en dan.. is daar Raelyn. Mijn rust. Mijn liefde. Kinderen hebben niet alleen mama nodig. Mama's hebben ook hun kinderen nodig. Ik zal nooit Raelyn belasten met mijn problemen, begrijp me niet verkeerd. En nu ze wat ouder word, kan ze me soms precies op het goede moment knuffelen. Precies wanneer ik het net even nodig heb mijn hand vast pakken. En 's nachts tegen me aan rollen, net op het moment dat ik wakker lig omdat mijn hoofd niet rustig wilt worden. Die kleine handjes, dat kleine lijfje, ze geeft mij zoveel rust. Ondanks dat ze me enorm veel energie kost, biedt ze me tegelijkertijd ook enorm veel rust en ritme. In alle hectiek is zij mijn zekerheid. Ik weet wat ze nodig heeft en wat ze wilt en dat kan ik haar ook bieden. Ik zal haar nooit tekort doen en ook dat geeft mij rust. Weten dat ik altijd het vaste ritme heb van mama zijn. Van Raelyn. 

Dus Raelyn heeft niet alleen mama nodig, mama heeft Raelyn ook nodig. En voor die liefde, zal ik haar altijd dankbaar zijn. 

3 jaar geleden

Aah mop! Het komt allemaal goed 😘