Snap
  • Mama

Loslaten.....adem halen ..... en door....

Zojuist zijn zojuist het ledikantje en de commode opgehaald door het goede doel....

Een goed doel hier uit de stad die gezinnen helpt die het niet zo breed hebben.

Samen hebben we de commode en de kast in de auto gezet.
En toen hij wegreed heb ik hem nog even nagekeken.....Ik weet dat de spullen een goede plek krijgen maar vindt het lastig.

Dag Baby Fase.

Manlief en ik zijn het erover eens..... met twee vrolijke meiden is ons gezin compleet.
Voor ons geen kleine baby meer... 9 maanden een baby in je buik. gebroken nachten.... flesjes....middag slaapjes... enz.

En tocht vind ik het lastig nu het zo definitief is... het bedje waar zowel Didi als Lotte in gelegen hebben is weg.
De commode waar regelmatig kleine billen op schoongemaakt zijn is weg.
En de kast waar de eerste kleine kleertjes in lagen.. gesorteerd, gestreken..... gewassen.... is weg.
Meubeltjes waar zo veel mooie herinneringen in zitten en zo veel eerste keren.
Ik had het kunnen bewaren.. maar waar moet ik het kwijt en waarvoor?
Omdat mama nou een maal een emo tripper is ?

Wij zitten nu in andere fases...... peuterpuberteit...basisschool...
De kleine baby's de uren lang bij mama wilde liggen.... liggen nu luid lachend te stoeien op de grond met papa.


Die enthousiast zwaaien als ze naar school mogen om de wereld verder te gaan ontdekken.
Die alles zelf willen doen.
Die alleen boven gaan spelen en zich dan ook zelf vermaken.
Die slapen in een groot bed.
Die zelf naar de wc kunnen gaan.
Het liefst ook nog zelf hun brood willen smeren.

En mama denkt toch wel emotioneel terug op de lieve kleine baby tijd.
Dat ze mama nog echt nodig hadden... en niet omdat ze toevallig gevallen zijn of boos zijn op elkaar... 


Het loslaten gaat nog meer beginnen...

Hechten jullie ook zoveel waarde aan die eerste meubeltjes? Hebben jullie het bewaard voor als er nog een kindje kwam? 

8 jaar geleden

Wat ik zeker blijf bewaren is de wieg. Inmiddels hebben daar al verschillende kindjes van nichtjes en vriendinnen in mogen slapen!! De meeste moeite had ik met de kleertjes, maar goed na 11 jaar word het steeds makkelijker. :)

8 jaar geleden

Als ik jouw blog lees, denk ik alleen maar: Ik wil er even niet over denken... Nu nog twee kids in een ledikantje. De oudste kan eigenlijk wel over naar een peuterbed, maar ik vind afscheid nemen zo lastig... :)

8 jaar geleden

Hier beide eigen meubels gehad omdat L. Te jong was nog.. Toen ze eenmaal in grote bed ging en haar meubels weggingen... Moest ik wel even slikken. Gelukkig slaapt J. Nog in kleine bed en hoop stiekem ook als is hij 2 dat hij er nog wel jaar in ligt het vertrouwde gevoel...gewoon Hier is papa juist makkelijk erin of hij laat het niet merken hihi

8 jaar geleden

Ik had ook zoveel moeite met het afscheid nemen van de baby meubeltjes! Ik heb ze wel voor alle 3 de kinderen gebruikt. De wieg is een wiegje uit de familie, deze bewaren we dus wel. Maar het loslaten blijft in elke fase weer moeilijk kan ik je vertellen!