Loslaten

 

Loslaten ... 8 letters maar en toch zo enorm groot!

 

Voor elke ouder komen er meerder momenten in het leven dat je je kind moet loslaten.

* De eerste keer dat je kind in zijn eigen bed slaapt, helemaal alleen, terwijl hij nog zo kwetsbaar en klein is. Je vertrouwt erop dat het goed komt en laat los.

* Je kind leert lopen en kan daarbij omvallen.  Je vertrouwt erop dat het goed komt en laat los.

* De eerste schooldag komt en je kleine kleutertje moet zich, zonder jou, zien te redden in een veel grotere wereld dan ooit te voren. Je vertrouwt erop dat het goed komt en laat los.

* De eerste speelafspraak dient zich aan en je kent die andere ouder nog helemaal niet zo goed, zullen ze wel goed op je kleintje letten? Je vertrouwt erop dat het goed komt en laat los.

 

Zo zijn er natuurlijk nog veel meer voorbeelden te vinden die voor iedereen, of maar voor enkelen gelden. Voor mij komt er nu een moment dat ik mijn minispruit nog verder moet loslaten. Hij gaat het komende schooljaar naar speciaal onderwijs en dat is 7 km van ons huis vandaan. Ik heb beperkt een auto tot mijn beschikking en dat houdt in dat ik hem alleen 's ochtends naar school kan brengen. 's Middags moet hij met speciaal leerlingvervoer naar huis. Een busje, 8 of 9 kinderen, alleen een chauffeur, geen extra begeleiding en daarin moet mijn kleine, 4 jaar oude, autistische ADHD-ertje naar huis. Het kost me zo ontzettend veel moeite, ik moet behoorlijk wat wegslikken, alleen al tijdens het schrijven van dit stukje, maar:

 

Ik vertrouw erop dat het goed komt en laat los.