Leven met twee baby's

Kraamzorg achter de rug, vriendlief een paar daagjes vrij en het leven begon voor mij. 

Een leven met 2 baby's, want Bix moest nog 1 worden.  In die week maar ook de andere weken heb ik het onderschat. Je bent toch veel of alleen maar met de kindjes bezig, en dat vraagt veel energie van jezelf. Bij ons was het al snel duidelijk dat ik de nachtvoedingen zou geven indien nodig, omdat hij ook weer vroeg moest werken. Dus mijn eerste nachten waren een uurtje of 3 en soms 4 of gewoon gezellig 2 haha. Maar ik merk echt, daar wen je aan..  En waar je niet aan went, is tenslotte nog altijd een vent. Want soooo, die kun je beter niet wakker maken s'nachts. Ik babbel gelijk een eind raak, en hou mijn kop niet stil. Maar hij reageert dan niet op mijn vragen bijvoorbeeld, of hoort niet wanneer er iemand huilt. Maar hee, daar ga ik niet over mopperen, ik moet gewoon mijn bek op dat moment houden denk ik. 

Overdag is het met vlagen erg pittig. Degene die mijn account op instagram volgen weten dat de oudste een echte boef is, en die kan ik echt geen seconde uit het oog verliezen. Dus wanneer hij dan wil spelen, en ik snel naar boven moet voor Dem spookt hij al weer iets uit. Dus vaak moet ik hem gewoon mee naar boven nemen en dat is best zwaar. Traplopen doe ik nu gemiddeld 4 uur op een dag, en blijf maar denken; Is goed voor de beentjes!! GO GIRL

De jongste, Dem heeft een grote handleiding meegekregen bij het zaad van papa. En deze mama hier moet hem nog uitvinden, al lukt het steeds beter. Het is een heel ander mannetje dan Bix en huilt zichzelf bijvoorbeeld ook in slaap, ligt op zijn buik, en heeft rust en regelmaat nodig!! Vooral dat laatste, men o men. Één activiteit op een dag is al meer dan genoeg voor hem, anders hebben we s'avonds een groot feestfestijn. 

Het is gewoon pittig, klaar. Dat hoef ik niemand te vertellen, een kindje die nog niet zelfstandig loopt en continu vermaakt moet worden, een baby van een paar weken oud inclusief moeilijke gebruiksaanwijzing , beiden hebben flessen nodig, 500 poep en plasluiers op een dag en dan komt het huishouden er ook nog even bij kijken. Oja, en ik, ofja eigenlijk mijn vriend en ik ?!  S'avonds als de kids op bed leggen wil ik opruimen, alle zooi van de dag, de afwas, de was etc. Maar tijd voor mij en mijn vriend? Die is ver te zoeken, om 9 uur half 10 kom ik nog een keer aanschijten, 'Schat, ik ben klaar, ik ga douche en naar bed'. 

Ik kom uit de kinderopvang dus ik riep altijd best hard, Owwja, komt wel goed. Maar ik had misschien beter kunnen zegggen: Ja, zal pittig worden maar er komt ooit een fase dat het weer beter word. Ik ben ook wel een beetje trots op mezelf hoe ik het dan maar weer doe elke dag. Maar pittig is het serieus, en de ene keer wil ik verstoppertje spelen als ik hier alleen ben. Dat ze mij moeten zoeken, kan ik even tot mezelf komen haha. Maar echt, door alle liefde en lachjes van mijn jongens straal ik ook de hele dag door met wallen aan mijn ballen. Nu zijn we een maandje verder, en ik moet zeggen dat ik elke dag een stapje vooruit zet, elke dag weer meer handigheid heb, strakker kan plannen en meer tijd voor dingen tussendoor heb. 

Maar alles voor de kinderen. Zoveel liefde, zoveel geluk dat ik twee gezonde jongetjes in een jaar op de wereld heb mogen zetten. En dat zij hopelijk straks de dikste matties worden, samen meisjes kunnen delen, samen bier kunnen drinken in dezelfde vriendengroep, en samen mij dood kunnen knuffelen met hun spierballen. 

Mijn baby's, to the moon and back !!