Snap
  • Mama

Leesbegeleiding in groep drie

Nu ik maar weinig uren werk, wil ik me weer inzetten voor het onderwijs bij Dunya op school. Ik ga extra lezen met kinderen van groep drie.

Leesbegeleiding

“Gister zei juf Tanja tegen mij: Ik ben zo blij met je moeder!” Dunya lacht. Sinds kort doe ik leesbegeleiding in groep drie, bij Dunya op school. Ik vind het belangrijk om betrokken te zijn als moeder. Ik zit dan wel in de Ouderraad, maar dat stelt niet zo heel veel voor. Bij de dag van de leraar heb ik kaartjes zitten schrijven. Op de ochtend voor het kerstdiner, heb ik met een andere moeder de teamkamer in orde gemaakt voor de ouders die hun eigen kerstdiner wilden vieren op school. Verder schrijf ik altijd de notulen van de vergaderingen, maar ik vind niet dat ik een grote bijdrage lever. Ik ben niet zo van de activiteiten. Ik vind mezelf niet zo handig. Mijn kracht ligt op andere gebieden en daarom wil ik me daar graag inzetten.

Onderwijsinhoudelijk werk

De juf van groep drie/vier wil graag gebruik maken van mijn diensten, aangezien ik heb aangegeven dat ik wel graag wil lezen met kinderen nu ik nog maar twee dagen werk. Bovendien doe ik op dat moment op mijn werkplek weinig onderwijsinhoudelijk werk en zoek ik het ook daarom ergens anders. Dunya’s school is dan de aangewezen plek en er is dus meteen iemand die dat wel ziet zitten. Ik vind het supergezellig met een groepje van vijf kinderen apart zitten om lekker te lezen. Het gaat niet soepel, want deze kinderen hebben niet voor niets extra leesles nodig. Maar ik geniet daar wel van. Het hoeft allemaal niet zo makkelijk te zijn, want ik zoek graag de uitdaging op in dit werk. We lezen wisselrijtjes, woordjes, uit Veilig & Vlot en lezen een paar bladzijden uit het leesboekje dat bij de methode hoort. Drie keer per week. Als mijn kind moeite had met lezen, zou ik ontzettend blij zijn dat ze deze aandacht krijgt. Jammer dat er niemand is die dat met Dunya voor rekenen kan doen.

Strenge juf

“Toen vroeg de juf aan mij: ‘Ben jij ook blij met je moeder?’en toen zei ik: ‘Ja hoor, heel blij!’” gaat Dunya verder. “En toen zei ze: ‘Nou dan zijn we allebei blij met je moeder!’” lacht Dunya. Ik lach mee. “Ik ben blij te horen dat jullie zo blij met mij zijn!” Ze is nog niet klaar. “Sinds jij komt, is juf Tanja zo vrolijk! Ze loopt de hele dag met een brede glimlach door de school!” Ik schiet weer in de lach. “Komt dat echt door mij?” vraag ik. “Ik denk het wel!” bevestigt Dunya. Volgens mij is deze juf altijd wel vrolijk. Ik ken haar tenminste als een enthousiaste juf. Toch is Dunya blij dat ze niet bij haar in de klas zit. Ze heeft haar in groep vier een paar keer als invaller gehad. Door allerlei wisselingen van leerkrachten dat schooljaar, was het erg onrustig in de klas. Juf Tanja herstelde de rust, maar waarschijnlijk niet alleen door het lief te vragen. In elk geval hoor ik van Dunya dat ze erg streng is. Maar toen ik na een vergadering de school uitliep, langs haar klas, zag ik hoe stil iedereen zat te werken. “Dat doen we alleen bij juf Tanja” vertelde Dunya. En ik was blij dat deze juf orde op zaken stelde in de groep.

Groep vijf

Voor de meivakantie viel ik een uurtje per dag in bij groep vijf op de school waar ik werkte. Ook daar genoot ik van. Het leuke van oudere kinderen is dat je er veel meer mee kunt praten dan met kleintjes. Je kunt er gewoon een gesprek mee voeren. Tijdes de les Begrijpend Lezen dwaal ik af met mijn uitleg. Voor ik het weet zijn we van het onderwerp games naar Goede Tijden Slechte Tijden afgedwaald en als ik op mijn telefoon kijk hoe laat het nu is roept een kind: “Is dat uw dochter? Mag ik zien?” Dat kan ik moeilijk weigeren, dus ik laat een foto zien van Dunya met haar Aikidopak en de oranje band om. “Ze doet judo!” roept een ander kind. Ik schud mijn hoofd. “Nee, karate!” roept weer een ander. “Mis! Aikido!” lach ik. Om dan in één adem door te gaan: “Jongens, dit is supergezellig, maar we moeten door, anders krijgen we de les niet af.” Nog een paar dagen dan houdt het weer op. Net nu ik een beetje aan het opbouwen ben.

De tuin zonder eind

“Mama, wie van groep drie leest het goedste?” vraagt Dunya. “Lieverd, ik kan jou echt niet vertellen wie het beste leest en wie juist niet. Ik zou het ook niet leuk vinden als een moeder met jou rekent en daarover met haar eigen kind gaat praten.” Ze knikt. Natuurlijk snapt ze het wel. Als ik thuis met haar wil lezen, haakt ze af. Gek eigenlijk, ze kan goed lezen, maar ze moet op snelheid oefenen. De vorige AVI toets is ze niet omhoog gegaan qua leesniveau. Daar baalt ze van. En ik kan het weten: de leesteksten van groep zes zijn erg moeilijk, maar ze kan het. Als ik op internet een site vindt waar ze korte teksten op tempo kan oefenen is ze plotseling heel enthousiast. Dat wil ze wel en dat gaat goed! “Als je dit elke dag even doet, dan ga je zeker vooruit!” zeg ik. “Misschien ga ik dan wel naar M7!” roept ze overmoedig. Dat lijkt me wat al te optimistisch, aangezien die teksten heel wat moeilijker zijn dan dit. Maar lezen is lezen en ik kan haar wat tips meegeven voor de avi-toets. Dezelfde tips als ik de kinderen meegeef als ik de toetsen af mag nemen. “Als je een moeilijk woord niet kunt uitspreken, niet blijven hangen, maar overslaan. Kost teveel tijd anders!” Dat is het moeilijkste wat er bestaat. Kinderen willen foutjes verbeteren of er wat meer moeite voor doen. Maar bij AVI gaat het om tempo.

Topografie

Ook met Topografie wil ze graag oefenen op internet. Dat is nieuw, dus daar maken we lekker gebruik van. Op de computer oefent ze de provincies en de hoofdsteden. De Noordzee, de Waddenzee en het IJsselmeer. Oja en de waddeneilanden. Dan moet ik er alleen geen hele verhalen over Vlieland vertellen, want dan komt haar werk nooit af. Met een omweggetje lukt het best om haar dingen af en toe te laten oefenen. Alleen rekenen, dat stuit op teveel weerstand. Om te voorkomen dat het iets heel negatiefs wordt laat ik dat rusten. Het is alleen zo druk na schooltijd dat we nauwelijks tijd hebben om dingen te oefenen. Dus daar moeten we beter aan denken. Plannen, niet mijn sterkste kan, maar daarom is dit voor mij ook een goede oefening. In elk geval heb ik het naar mijn zin in groep drie. Ik lees graag met de kinderen en zie ze in korte tijd toch wel vooruitgaan. De ene dag beter dan de andere, vooral na het weekend of na een vakantie gaat het wat moeizaam. Maar ik geloof wel dat het effect heeft wat ik doe en de kinderen hebben er ook plezier in. Dat het dan ook zoveel invloed heeft op de stemming van de juf, is helemaal mooi meegenomen natuurlijk! En Dunya vindt het geweldig dat ik dit doe op haar school. Iedereen blij, dus ik ga lekker door!

 

7 jaar geleden

Dunya heeft een probleem met automatiseren en met concentratie. Maar dat kan ik niet oplossen. Ik werk met kleuters en mis het begeleiden van oudere kinderen een beetje. Dat compenseer ik door op Dunya's school leesbegeleiding te doen. ????

7 jaar geleden

Wat fijn dat je iets hebt waar je zoveel voldoening uithaalt! En met dat rekenen gaat het uiteindelijk ook wel goed komen hoor. Ik had het met de stelling van pythagoras... Al 3 leraren die me geprobeerd hadden het uit te leggen, maar ik zag het niet. Toen legde mijnbeste vriendin het een keer uit en het kwartje viel. Nog heel veel succes en plezier!

7 jaar geleden

Haha inmiddels lijkt het alsof ik in mijn blog wil vertellen hoe goed ik ben. Ik wil eigenlijk alleen maar duidelijk maken hoe leuk ik het vind en hoe leuk Dunya dat vindt! :)

7 jaar geleden

Wat fijn en wat goed dat je dit doet! Bij mij op school zijn er ook een aantal vrijwilligers. Die zijn echt goud waard!