Snap
  • Mama
  • Workingmom
  • eindeverlof
  • hetlevenmetdriekids

Laatste week verlof

Nieuwe foto - oude tekst

Mijn hersenen vergelijkbaar met spaghetti slierten.

Mijn geheugen nog slechter als van de 2 guppies hier in de kom.

En mijn wallen nog groter als de luchtkussens in indoor speeltuinen..

Met deze kwaliteiten mag ik over 8 dagen weer beginnen met werken als verpleegkundige & zorg coördinator.

Dan zitten mijn 3 maanden bevallingsverlof er weer op.

Ik ben van mening dat 3 maanden verlof na een zwangerschap en bevalling véél te weinig is.

Juist nu ervaar ik die zwangerschapsdementie.

Mijn geheugen nog slechter als mijn 2 geliefde guppen "gup & blub". Die lijken nog beter te onthouden welk rondje ze net gezwommen hebben als dat ik onthoud welke luier van wie ik net verschoond heb. Of dat ik al 4x opnieuw naar de winkel ben geweest voor juist dat ene dingetje.. en zelfs de 4e keer weer zonder dat ene ding thuis kom.

Juist nu ben ik afgebrand, moe en kapot en heb ik wallen zo groot als de grootste luchtkussens bij indoor speelparadijzen.

Maar echt. Ik heb in mijn verlof al 5 soorten concealers uitgetest. Kijken waar ik die enorme zakken mee weggewerkt krijg. De juiste laat nog steeds op zich wachten. En dus loop ik nog steeds rond met enorm dikke ogen en alles wat eronder hangt..

Mijn hersenen lijken wel spaghetti slierten. (misschien zien ze er zelfs wel zo uit met 3 kinderen? )

Mijn gedachten gaan van hop naar her. Ik doe alles eigenlijk maar voor de helft. Niet bewust, maar gewoon omdat ik dan weer iets anders belangrijker vind om te gaan doen. Oja.. en ik vervolgens vergeet wat ik ervoor aan het doen was.

En mijn emoties schieten alle kanten op. Joe!

Sorry als ik even ga huilen als je me een complimentje geeft.

En sorry als ik je een enorme uitbrander geef terwijl je het niet verdiend. Het zijn mijn hormonen. Ja.. nog 9 maanden of langer kun je er last van hebben.

O O K I K !

Maargoed.. mijn 3 maanden zitten er dus bijna op en ik ga weer beginnen.

Geen chaotische keukentafel met schreeuwende kinderen.

Rustig opstarten met een kop koffie die ik WARM kan opdrinken.

Geen drama als ik de boterham in 4 stukken snijd in plaats van 8. Geen politie agent spelen als de een de ander omver rijd met de loopkar.. (en de ander vervolgens met een deegroller uit het speelkeukentje begint rond te meppen.)

Geen baby op mijn arm, peuter in mijn nek en peuter aan mijn been.. TEGELIJKERTIJD.

Maar ook een lange tijd geen kusjes krijgen.

Geen "mama" horen.

Niet kunnen beschermen.

Geen knuffel momentjes.

En s middags niet zelf in bedje stoppen.

Het heeft voor en na delen...

6 jaar geleden

Leuk geschreven! Heeeeel herkenbaar sterker nog dit lijkt mijn verhaal haha . Hier zijn de 2.5 1.5 en 5 maanden. Maar we zijn zo blij als we uit ons werk komen en alle hectiek weer begint haha