10 jaar geleden
Kolfperikelen (2)
Het leven van een borstvoedende werkende moeder Ik dacht dat ik alles op een rijtje had toen ik toen dochterlief 6 weken was een kolf had en braaf, zoals de boekjes voorschrijven, begon met oefenen met het flesje. Niet dat het kolven een pretje was, maar hé, ik deed het volgens het boekje, dus ik doe het goed! Helemaal trots was ik.
Het einde van mij verlof kwam met rasse schreden dichterbij en toen de kleine prinses 10 weken was had ze nog maar een keer of twee -een klein beetje- uit de fles gedronken. Over het algemeen weigerde ze de fles pertinent. Ze hoefde hem maar te zien aankomen of draaide haar hoofd al af, of, erger nog, zette het op een brullen.
In het begin van de 11e levensweek moesten we ons weer melden op het consultatiebureau. Zoals een volleerd consultatiebureauverpleegkundige betaamd werd mij gevraagd: 'ze slaapt goed hè? Nog steeds borstvoeding? en ga je weer werken? Oh over anderhalve week al! Flesje gaat ook goed?' En toen ik de laatste vraag ontkennend beantwoorde werd mij een folder toegestopt. Een folder, voor een moeder die al het hele internet had afgespeurd omdat ze toch vond dat ze dochterlief goed af moet leveren bij de oppas. En bij goed hoorde zeker wel dat ze uit de fles dronk en goed sliep (maar daarover later meer!). Volhouden was het advies, ze gaat het echt wel leren. Misschien moet je man structureel op een vast tijdstip die voeding aan je dochter geven zodat ze het leert.
De verpleegkundige hielp mij niet verder. Haar advies was niet beter dan de gemiddelde website. Nee, Google had me nog eens interessante en inventieve oplossingen opgeleverd. Speen in je BH zodat deze naar mama ruikt? Been there done that! Doekje wat mama bij zich heeft gedragen bij haar leggen tijdens het voeden? Check! Speen verwarmen voor het drinken? Ook die hebben we toegepast.
De volgende anderhalve week voor de geplande eerste werkdag met veel verve alle adviezen opgevolgd, maar dochterlief leed nog liever één voeding honger dan dat ze uit de fles dronk! Elke keer kolfde ik weer voor Jan met de korte achternaam, de melk stond te lang buiten de koelkast en kon weggegooid worden. Alsof ik daar voldoening uit kreeg! Ik was een melkkoe om de melkproductie door de goot te spoelen. Ik voelde me een slechte moeder omdat mijn dochter niet deed wat ik wist dat goed voor haar was en ze was nog niet eens drie maanden!
Anoniem
Als jij straks aan het werk bent, is het het probleem van je oppas. En ik spreek uit ervaring als ik zeg dat het meestal binnen een paar dagen goed gaat! Even doorbijten dus...het komt écht goed! Mijn ervaring is trouwens dat het juist beter is als jij niet in de buurt bent en ook niet perse jou geur. Dan denken ze juist ik ruík mama!! En ik wil ook mama!! Bij mijn kleintje was het echt uit het oog, uit het hart, maar zodra ik er weer bij was weigerde hij weer haha
Anoniem
... ben benieuwd naar de afloop :)