Snap
  • Mama

Kijkje in de glazenbol

Soms gaan mijn gedachten even met mij aan de haal. Dit keer droom ik weg over wat de toekomst voor ons zoontje in petto zal hebben...

We zijn op de helft van de dag en er is alweer heel wat gedaan. Beetje opgeruimd, beetje gegeten en wat sokken gesorteerd.Maar 5 verdwaalde sokken dit keer! En ondertussen heel veel gespeeld. Het is weer prachtig weer buiten dus had ik vanmiddag er wel graag even op uit gewild met ons zoontje. Hij lijkt zich alweer wat beter te voelen en een frisse neus kan nooit kwaad. Maar daar dacht hij anders over. Onze kleine dreumes had zin om een dutje te doen. Dus terwijl hij lekker in dromenland ligt begint mama ook weer te dromen. Te dromen over de tijd die niet stil staat en alles wat de toekomst nog brengen gaat.

Ons zoontje is duidelijk geen baby meer. Hij ziet er uit als een klein jongetje en ontwikkeld zich ook goed. Meer en meer put hij mij uit tijdens zijn ontdekkingreis in deze grote wereld. Meer en meer begint ook zijn karakter zich te vormen en word het duidelijker waar zijn interesses op dit moment liggen. Die interesses zullen nog heel vaak een verschuiving gaan meemaken tot hij uiteindelijk een jonge man zal zijn, met zijn eigen karakter, interesses en smaak. Wat zal hij later allemaal leuk gaan vinden? Zal hij gaan lijken op papa en mama of word hij juist het tegenovergestelde? Ondertussen zitten mijn gedachten gevangen in de toekomst en het verleden. De dingen die ik vroeger leuk vond en de dingen die hij later leuk zal vinden. Ik droom over zijn muzieksmaak, de sporten die hij zal doen en wat hij later worden zal. Een kleine greep uit mijn gedachten:

muziek: papa en mama zijn opgegroeid in de jaren 90. Ik hier in Nederland en hij in Duitsland. Ik heb de gabbertijd bewust meegemaakt en was zelf helemaal into de boybands. Backstreetboys op nummer 1 gevolgd door 3T, Hanson, Boyzone en 5ive. papa had meer met 2Pac en Dj Bobo. Inmiddels is onze muzikale smaak behoorlijk uitgebreid. Er is nu haast geen stijl die wij niet kunnen waarderen. Tuurlijk het ene nummer spreekt je meer aan dan de andere, maar de stijlen worden tegenwoordig wel goed afgewisseld hier in huis. Dit krijgt ons zoontje natuurlijk ook mee. Ik ben dan ook heel nieuwsgierig of hij straks alleen oog zal hebben voor de nieuwe muziek van zijn tijd, of dat hij ook regelmatig een uitstapje maakt naar de brede historie van muziek. Zal hij voorkeur hebben voor een bepaalde stijl? Of zal hij juist afhankelijk van zijn stemming lekker afwisselen met alles wat hij maar in zijn playlist kan proppen? Ook ben ik heel nieuwsgierig of hij een idool zal krijgen. Ik was zelf jaren lang zwaar fan van Michael Jackson.

Sport: Ik ben zelf absoluut geen fan van sport. Wel heb ik het nodige ervan geproefd. Als kind zat ik op gym en korfbal en ik ben ook fanatiek sportend door mijn pubertijd heen gegaan in een poging de kilos de baas te worden. 3x in de week ging ik toen naar fitness. Eerst deed ik een uur cardio gevolgd door een uur earobics of bodypump. Soms allebei. Wat ik wel heel leuk vond was skeeleren. Lekker buiten met muziek in mijn oren kon ik kilometers lang doorgaan. Papa is wel een echte sporter. Vroeger deed hij al veel vechtsporten, zat hij op basketbal en voetbal en in zijn vrijetijd mocht hij ook graag een potje tafeltennissen. Tegenwoordig hangt hij nog bijna dagelijks in de sportschool en in de zomer probeert hij mij zover te krijgen om 'lekker' te gaan joggen. Wat zal ons zoontje uiteindelijk allemaal gaan doen en leuk vinden? Zal hij alleen de verplichte sport uurtjes op school meepakken en verder liever een potje voetbal op de playstation spelen? Of word hij net zo fanatiek als papa en mogen we hem straks elke avond weer naar een andere club gaan brengen? Dat laatste zal nog moeilijk worden. Er zijn natuurlijkwel heel veel sporten die op verschillende dagen worden gegeven, maar als er dan wedstrijden zijn zullen die vaak in het weekend komen. Even schiet het volgende schema door mijn hoofd: Maandag starten we de week met honkbal. Hij heeft dit op tv gezien en dit leek hem leuk. Dinsdag pakken we basketbal. Dit heeft hij al goed geoefend met papa dus dat moest hij gewoon doen van zichzelf. Woensdag doen we het iets rustiger aan en gaan we boogschieten. Ook de helden films komen hier vaak voorbij dus hierbij voelt hij zich zelf een echte held. Donderdags gaan we naar voetbal, want dat doet zijn halve klas ook. Vrijdags gaan we nog even lekker naar karate. Papa houd van vechtsporten, maar hij wilde toch net even wat anders doen dan papa. En dan het weekend. Op zaterdag ochtend is er een wedstrijd van voetbal, daarna moeten we snel verder naar een stad 60 kilometer verderop, want daar word een boogschiet wedstrijd gehouden. In de avond zijn we weer terug in ons eigen dorp voor een karatewedstrijd. Zondag ochtend moeten we weer vroeg op voor een basketbalwedstrijd, daarna wil hij graag nog even zwemmen met papa om het weekend weer af te sluiten met een honkbalwedstrijd. Ik denk dat als tegen de tijd dat ons zoontje op de basis school zit het dreigt deze kant op te gaan we toch wel even in zouden moeten grijpen. Naast dat onze geldboom op deze manier wel heel snel leeg zal raken ben ik ook bang dat hij zo geen energie meer over zal houden voor bijvoorbeeld school.

Beroep: Papa en ik zijn nogal creatief. We zouden hier dus ook graag nog ons brood mee willen verdienen. Natuurlijk zullen wij de creativiteit ook bij ons zoontje stimuleren, maar dat wil niet zeggen dat zijn interesse daar ook komt te liggen. Misschien hoopt hij dat hij de wereld kan verbeteren en wil hij minister president worden. Of ligt zijn hart bij het helpen van mensen en wil hij arts of leraar gaan worden. Als we kijken naar zijn drukke schema uit het vorige stukje kan hij natuurlijk ook nog heel goed prof voetballer of basketballer worden. Of wil hij juist met zijn handen gaan werken en gaat hij de bouw in of word schilder. En als hij straks een duidelijke voorkeur voor een beroep heeft ontwikkeld, is dit dan wel voor hem weggelegd? Soms heb je ook geluk nodig om iets te bereiken, hoe graag je het ook wilt. Ik ga er in ieder geval niet vanuit dat hij professioneel bankhanger wil worden. Wij gaan in ieder geval ons best doen om hem te leren dat er veel te veel in het leven zit om aan je voorbij te laten gaan en dat wilt bereiken je daar wel wat voor moet doen.

Zo zijn er nog veel meer dingen waar ik graag over weg droom. Zal hij bijvoorbeeld wel een sporter worden, of word hij juist een computergenie? Zal hij zijn vakanties het liefst doorbrengen met zijn familie of juist zo ver mogelijk weg en het liefte nog in zijn eentje? En wat voor meisje zal zijn hart gaan stelen? Zal ik haar wel goed genoeg gaan vinden? Zal hij het geluk van het leven mogen proeven of juist vroeg moeten leren om met tegenslag om te gaan? Zal hij later nog net zo veel van ons houden als wij van hem? Als ik over al mijn hersenspinsels uit zou moeten wijden kan ik beter een boek gaan schrijven, dus voor nu laat ik het hier maar bij en ga totdat hij weer wakker word uit zijn eigen dromenland nog even lekker verder dagdromen!

Hebben jullie al een idee over de toekomst van je kind(eren)?

8 jaar geleden

haha super! Van alle markten thuis! ;)

8 jaar geleden

Tot nu toe is alles met een melodietje helemaal geweldig haha

8 jaar geleden

Thanx! Ik die van jou ook! Zullen we ons maar voor houden dat we zelf al genoeg hebben meegemaakt, waardoor het leven het niet nodig vind om onze kinderen er ook nog eens mee lastig te vallen?

8 jaar geleden

Dat zeker! Ik kijk nu al op tegen de eerste keer dat hij huilt omdat hij echt verdriet heeft. Nu vind ik het al erg als hij pijn heeft, maar dat kan ik vaak voor hem oplossen. Verdriet zal hij uiteindelijk zelf mee om moeten leren gaan... Maar hopelijk mag hij inderdaad zo veel geluk gaan ervaren dat die mindere momenten snel vergeten zijn!