"Just keep swimming "

Kijk lieve Prachtige Mama's en daarmee slaat die Dory de spijker op zijn kop. Natuurlijk is het allemaal shit, shitter de shitst. Het is normaal als je verlangt naar 2019. Het jaar dat alles nog kon en alles nog normaal was. En het is begrijpelijk dat je niet wilt accepteren dat het nieuwe normaal het nieuwe normaal is/wordt.

Ik word ook verdrietig als ik met mondkapje op door de supermarkt loop. Mensen ogen gehaast en angstig en een gezellig praatje is er niet meer bij. Safety first. Het druipt van de gemond kapte gezichten.

En het is niet fijn en we worden enorm beperkt in onze vrijheden, maar op dit moment hebben we geen keuze. Gewoon blijven zwemmen. Misschien ben je het type fervente borstcrawler en ga je geen hoge golf uit de weg......

Of wellicht ben je meer van de veilige schoolslag. Wat je zwemstijl ook is; je zult hem wellicht moeten aanpassen en kijken naar wat er wel nog kan. Denken in mogelijkheden, maar vooral blijven zwemmen. Al staat het water je aan de lippen......

Afgelopen week heb ik ook gezwommen. Hard ook. En terwijl ik hou van een rustige schoolslag werd ik nu gedwongen tot een heftige vlinderslag. Meedeinend met alle coronagolven. Zwemmend in tranen van onrust en verdriet.

Niet wetende hoe deze coronagolf in mijn gezin en familie zou toeslaan. Hoeveel schade zou hij ons brengen? Of zou de golf eerst zijn piek bereiken, breken en ons alleen maar onaangenaam verrassen met een staartje.

Mijn vlinderslag beperkte zich binnen de veilige muren van ons huis. 12 dagen met ons viertjes in quarantaine. Geen gefladder meer daarbuiten.

Back to basic. Alweer. En roeien met de riemen die we hebben.

Wat een geluk dat we moesten opboksen tegen een milde coronagolf en dat al mijn familieleden er zonder al te veel klachten doorheen zwommen. Je moet er toch niet aan denken wat voor ellende het kan veroorzaken... Een angstige gedachte wanneer iemand die je lief hebt positief getest blijkt.

De beperkingen gaven gek genoeg ook weer ruimte. Ruimte voor elkaar.

Niet naar school. Niet naar hockey en geen speelafspraakjes.

Wel was er veel geknuffel, tijd voor spelletjes, we bakten taarten en ik werd gossiemikke gewoon ook nog even Oriflame Manager.

Dus lieve, prachtige, mama's ; just keep swimming. Hoe treurloos het soms ook lijkt. Hoeveel er allemaal niet kan/mag. Ooit droogt deze poel op en kunnen we weer gaan waar we willen. Tot die tijd moeten we er met zijn allen maar het aller, aller, allerbeste van maken. Pas je zwemstijl aan. Breek de golven waar je kan en de dagen dat je niet kunt zwemmen; geniet dan van het pootje baden!

#staysafe

#staypositive

Liefs,

Rachèl