Je kind is je kostbaarste bezit

Of je nu jong of oud moeder bent geworden, een dochter of zoontje grootbrengt, geld in overvloed hebt of geen cent te makken: je kind is je kostbaarste bezit. Het ergste wat je als ouder kan overkomen is dan ook dat er iets met je kind gebeurt. Je wilt ze zien opgroeien, voor ze zorgen en het best mogelijke leven geven. Maar wat als dit niet gaat? Wat als jou iets overkomt waardoor dit allemaal niet kan? Dan wil je dat alles zo goed mogelijk voor ze geregeld is.

Zoals jullie inmiddels wel weten zijn mijn ouders mijn steun en toeverlaat. De wetenschap dat ik in welke situatie dan ook op ze kan terugvallen en ze achter me zullen staan is ontzettend fijn en geruststellend. Sem en ik zijn dan ook regelmatig in mijn ouderlijk huis te vinden. Voor “een koppie” of om een dagje te kunnen studeren. Sem is hier ontzettend op zijn plek, hij kan al zijn energie kwijt op de trampoline en al mijn oude speelgoed is van zolder gehaald en heeft een vaste plek in de woonkamer gekregen.

‘’ Inmiddels besef ik dat precies die regels en normen en waarden die we thuis hadden mij hebben gemaakt tot wie ik ben.’’

Toen ik jong was, met name tijdens de puberteit, kon ik mijn ouders erg onredelijk vinden. Al hadden we, achteraf gezien, niet eens zoveel regels en taken vond ik ze met regelmaat te streng. Inmiddels besef ik dat precies die regels en normen en waarden die we thuis hadden mij hebben gemaakt tot wie ik ben. Een onafhankelijke vrouw die voor zichzelf op durft te komen. Waar ik op mijn 16e dacht dat ik alles anders zou gaan doen blijkt mijn opvoedingsstijl niet eens zo zeer te verschillen met die van mijn ouders. Toch grappig hoe die dingen gaan.

Voor mij was de keuze wie de voogdij over Sem zou krijgen als mij iets overkomt dan ook niet moeilijk: mijn ouders zouden hem het leven kunnen geven die ik zo graag voor hem wil. De jeugd in een liefdevol gezin die ik zelf ook gehad heb, met mensen die hem - no matter what - supporten en altijd van hem zullen houden. Ik kan met 100% zekerheid zeggen dat ik een gelukkige jeugd heb gehad. Mijn broertjes en ik zijn nooit iets tekort gekomen en, al hoop ik natuurlijk dat ik alles zelf mag doen en meemaken, zal dat voor Sem hetzelfde gelden.

Het is geen leuk onderwerp om over na te denken, maar wel realistisch. Je weet nooit hoe het leven loopt dus dan kun je maar beter zorgen dat je alles goed geregeld hebt. Ik schreef dit verhaal in samenwerking met Monuta. Bij Monuta kun je terecht voor informatie omtrent voogdij en uitvaartverzekering.

Wie heeft de voogdij over je kinderen als jou iets overkomt? Laat het me weten in de comments.

Liefs, 

Mirthe

Volg ons ook op Instagram: @mirthe