Snap
  • Mama

Je huurbaas opgehangen vinden terwijl je kindje boven is

Jemig 16 april, wat een dag. Een dag die ik nooit meer ga vergeten helaas. Ik kom beneden en daar hangt hij dan, mijn lieve huurbaas.

Ik woon nu zo'n 4 jaar boven een oud identiek kaaswinkeltje, samen met mijn dochtertje. Om bij ons huis te komen moesten we eerst door het winkeltje lopen, we hadden geen eigen ingang.

Mijn huurbaas bood mij 4 jaar geleden de woning aan. Ik ben er nog steeds enorm blij mee! Na twee jaar kreeg ik er een huisgenoot bij, mijn lieve dochter Chanty.

Mijn huurbaas was een wat oudere lieve man. Ik had dan ook nooit gedacht dat dit ooit zou gebeuren. Die moet ontzettend in de knoop hebben gezeten met zichzelf, ik heb echt nooit iets gemerkt. Later hoorde ik dat het privé niet echt lekker ging. Wanneer het al te laat is komt alles naar buiten...

Ik kwam beneden in het winkeltje nadat ik een hoop gegil hoorde. Dit bleek van zijn dochter af te komen, ze zou die dag komen werken. In de eerste instantie dacht ik dat er een overval was. Zonder na te denken liet ik mijn dochtertje bij de tv boven en rende naar beneden. Misschien een beetje dom, maar dit was zijn eerste reactie. Het was namelijk geen normale gil die ik hoorde, dit was een krijs die door merg en been ging, en nog net geen help verwoorden.

Daar hing hij dan... Een verschrikkelijk beeld echt vreselijk, niet te verwoorden. Mijn hele lichaam kon niet stoppen met schudden en de tranen rolde over mijn wangen. Snel heb ik 112 gebeld. Ik wilde het touw doorsnijden maar dat kon ik niet, hij zou dan van 2 meter hoog naar beneden vallen. Hij was immers echt al dood. De hulptroepen kwamen ontzettend snel. Ik ben door de politie naar boven geleid, terug naar mijn kindje die nog steeds heel lief op de bank televisie zat te kijken. Hoe moet ik nou in Godsnaam reageren! Mijn kleine allesje mag dit niet mee krijgen, en mama kan niet labiel overkomen want zo hoort het niet.

Wat er wel niet allemaal door me hoofd heen schoot pff.. De recherche deed onderzoek, een schouwarts kwam langs en als laatst de lijken wagen. Alles duurden zo'n 4 à 5 uur. Ik mocht niet naar buiten en niemand mocht bij mij naar binnen. Daar zit je dan, zo geschrokken met een klein kindje. 

We zijn inmiddels 2 weken verder. Al 3 keer naar de psycholoog geweest, 2 keer naar de dokter en nu een afspraak bij ggz instelling Arkin om mijn trauma te laten behandelen. Ik ben onwijs bang 's nachts. Ik kan niet vertellen hoe de sfeer hier is. Wanneer wij van huis vertrekken of terug komen, vraagt mijn dochtertje steeds naar de lieve huurbaas. Hartverscheurend... Hij was altijd zo lief tegen mijn dochtertje.. 

Ik heb medelijden met mijn huurbaas. Hij was 64 gek op kinderen, en een tikkeltje ouderwets haha... Zijn leven was hem niet meer waard. Zijn winkel was zijn alles, en ik denk dat die het daarom hier heeft gedaan... 

Ik hoop dat hij nu de rust vindt die hij zocht. 

Rust zacht 

 

7 jaar geleden

Jeetje, dit staat echt in je geheugen gegrift! Wat goed dat je de juiste psychische hulp krijgt. Sterkte!

7 jaar geleden

Heel erg bedankt voor jullie meelevenheid en steun dit doet me goed! Ik ben inderdaad ook heel blij dat het mijn dochtertje is bespaard, en gelukkig dat ik 'normaal' kon reageren

7 jaar geleden

Wat erg! Ik kan me voorstellen dat het een enorm trauma voor je is. Heel veel sterkte en heel goed dat je hulp hebt bij het verwerken.

7 jaar geleden

Heftig!!! Een vriend van mij hing zich op toen ik 15 was, en de hondenriemafdrukken stonden schreeuwend in zijn nek, zelfs in de open doodskist. Langzaam maar zeker vervaagde het beeld. Wat jij meemaakte is echt heftig (de vinder). Dikke 10 voor hoe je je best doet, ook juist voor je kleintje. Je komt er ZEKER weten! Liefs