Snap
  • Mama

Is het nu alweer 2016?!

365 dagen na elkaar, 12 maanden 52 weken, en er is een jaar verstreken

Ik ben blij dat 2015 klaar is. Als ik terug kijk op het jaar, is het eerste waar ik aan denk de geboorte van onze tweede zoon. De liefde maar ook de onderzoeken, ziekenhuis bezoeken en onzekerheden. Ook denk ik aan de overplaatsing op mijn werk wegens bezuinigingen. 
2015 is een jaar dat ik nooit meer zal vergeten. Maar ik schat in dat het met 2016 ook het geval zal zijn. Mijn jaar ligt eigenlijk al helemaal vast, we gaan van iets groots naar iets groots naar iets groots. Mijn jaar is dan ook leven naar het volgende grote ding. In chronologische volgorde wordt dit ons jaar:
- Mijn vriend start met zijn nieuwe baan
- Uitslag van het DNA onderzoek van mijn baby
- Ik start met mijn nieuwe baan
- Operatie baby nummer 1
- Basisschool voor de oudste
- zwemles voor de oudste
- Naar Disney
- Operatie baby nummer 2

Ik kijk als een berg op tegen de operaties, ik kan mezelf nu al helemaal opvreten, maar ook de start van de basisschool van de oudste vindt ik wel een dingetje! 
Ik ben straks moeder van een kind op de basisschool!!! Hij is echt heel groot en ik daardoor ook echt ouder. Nog een paar keer knipperen en hij kan al lezen en schrijven!

Op de muur heb ik allemaal foto's hangen en ik kan erg 'heimwee' hebben als ik de foto's zie van mij en de jongens knuffelend als baby. Ik begrijp echt niet hoe we nu ineens hier zijn. Hoe we alles 'overleefd' hebben en vooral snap ik niet waar de tijd is gebleven. Als iemand dat zegt vind ik het zo cliché, maar ze hebben wel gelijk. Mijn oudste is bijna 4 jaar... 4 jaar! en ik heb het niet eens bewust meegemaakt. Het is gewoon in een keer zo. De kleinste is vandaag al weer 9 maanden! Hij is er langer uit dan dat hij erin zat. Hij wil niet meer liggen, hij wil ontdekken. Hij wil niet meer knuffelen op mijn manier maar op zijn manier; haren trekken en een hoop slijm op mijn wang achterlaten. Als ik nu de foto's zie dan zijn de jongens nog zo klein, en nu past de kleinste al bijna niet meer in mijn armen; wanneer is dit gebeurt?!

Maar goed, het heeft ook zijn voordelen. 2015 zijn we doorgekomen met vaak automatisch piloot werk en blik op oneindig, maar we zijn er goed doorgekomen! 2016 wordt het jaar van grote dingen, ik kan eigenlijk ook niet wachten tot dat jaar voorbij is. Wel heb ik nu voor de eerste keer in heel mijn leven een goed voornemen; STILSTAAN. 
Dan kan ik aan het eind van 2016 niet zeggen dat ik het jaar ben doorgekomen maar geen idee heb hoe...