Inpakstress

Op vakantie gaan. Een vlaag van verstandsverbijstering waar het je een goed idee lijkt om een vakantie te boeken om er, tijdens het inpakken, weer ontzettend veel spijt van te krijgen dat je er überhaupt aan bent begonnen.

Wij gaan op vakantie. Met kinderen en hond in onze auto naar de zee. Ik ben dus al begonnen met het economisch inpakken van onze spullen. Ofja al begonnen. We willen eigenlijk over twee uurtjes gaan vertrekken. De koffers van de kinderen staan net klaar.

Mijn man komt aanlopen met zijn riem van de hond. Ja, je leest het goed, zijn riem. Ik wil mijn eigen riem ook meenemen. De riem waarmee we hem kunnen vastbinden gaat ook in de trommel en aangezien we met hem de zee in willen gaan, smijt ik de 10 meter riem er ook nog bij.

Mijn man kijkt me twijfelachtig aan. "Als we voor de hond alleen al 4 riemen mee gaan nemen, ben ik bang dat we een bestelbusje moeten gaan huren."